Een Turk (Een verhaaltje)

Het was geweldig. Ze hadden gewonnen! Jarenlang hadden zij en haar kameraden gestreden en eindelijk was hun doel bereikt: zij leefden nu in de perfecte maatschappij. Niemand leed honger, niemand was nutteloos en subversieve elementen waren verwijderd. Voorgoed. Een heel land vol met uitsluitend mensen die hetzelfde dachten als zij!

Elke avond bracht de televisie exact wat zij wilde zien en de radio ontving alleen maar haar favoriete zender. Op de markt lag alleen maar groente die zij kende en ook in de supermarkt waren buitenissige produkten niet meer te vinden. Iedereen werkte van dinsdag tot en met vrijdag en de maandag was geen vervelende dag meer nadat die was toegevoegd aan het weekend.

Misdaad was alleen nog maar een woord op de nationale internet pagina en anders rekende haar buurman van de Zekerheidsdienst daar wel mee af. Zij hoefde niet te weten hoe hij dat deed maar zijn methode bleek zeer effectief. Dat was ook niet zo gek want - net als alles in haar geliefde Vaderland - was de methode bedacht door De Mooie Leider.

In het buitenland was hij onbegrepen en daarom was er oorlog gevoerd. Zodoende leefden zij nu op Rottumeroog, ooit onderdeel van Nederland. Tot haar favoriete politieke partij de verkiezingen met overmacht had gewonnen en er met gepast geweld een einde werd gemaakt aan buitenlanders die te lui waren om te werken, de baantjes van echte Nederlanders inpikten, onnodig gebruik maakten van de bijstand en bovendien hun genen vermengden met die van de oorspronkelijke christelijke blanke Hollanders. Een schande was het!

Ook Ingrid had natuurlijk een bloedhekel aan al die gemene stinkende buitenlanders. Net als alle andere overgebleven rechtgeaarde Hollanders. Alle vijftien. De Verenigde Naties hadden gisteren de strijd opgegeven en De Volgers van G hun eigen lap grond toegewezen.

Waarschijnlijk hadden de gemeenschappelijke mondiale troepen door dat zij nooit zouden kunnen winnen van genetisch perfecte mensen zoals zij die niet alleen een mooi blank lichaam hadden maar ook een geest die niet in staat was buitenlanders als 'aardig' te classificeren.

Maar nu was Ingrid in de war want haar buurman had, in zijn functie van Zekerheidsdienst, ontdekt dat De Mooie Leider van nature donker haar had maar dat tegenwoordig blondeerde. Bovendien had hij Ingrid in de boeien geslagen nadat hij er zojuist achter was gekomen dat Ingrids moeder had gelogen over haar afkomst: zij was niet van puur bloed want haar vader bleek een Turk!

===========
Meer lezen? Zie: http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Afgebroken

Manhattan in Reverse van Peter F. Hamilton is boek nummer twee van dit jaar en is een bundel korte verhalen met als uitgangspunt: stel dat de Romeinen Engeland nooit hadden verlaten? Bovendien is het feitelijk een detective-boek, al speelt het zich af in een verre toekomst waarin de mensheid de sterren heeft veroverd. Een fijn boekje voor op vakantie!

Na onze geweldige vakantie (klik hier voor het verslag) was het maandag weer tijd voor het lieve leventje: de woningbouw vragen waarom wij nog niet geïnformeerd zijn over werkzaamheden die nu al een maand of twee aan de gang zijn, de gemeente bellen over een akkefietje, een wanbetaler achter de broek aanzitten, details regelen aangaande nieuwe entertainmentopdrachten, allergie-prikken halen, een kastje verkopen via Marktplaats en een paar uurtjes vrijwilligerswerk verrichten voor een stichting. Onderweg naar huis gezellig lopen kletsen met de glazenwasser hoort er ook bij.

Intussen had m'n zoon maandag mijn oude lamp uit m'n tienerkamer werkend gekregen en verbaasde ik mij over de rotzooi in huis. Gisteravond hadden mijn vriendin en ik een verlaat valentijnsetentje (Erg lekker! Leuk ook om te eten in een sjiek restaurant. Leve kortingsbonnen!) en ook dat draagt niet bij aan het verminderen van de troep thuis. Hoe kan dat nu zomaar ontstaan terwijl wij ook nog'ns een week weg waren van huis?

Een antwoord zal niet eenduidig zijn.

Men vraagt mij soms waarom ik de zaken zo zwart-wit stel in mijn blogstukjes. Simpel: als je veel mitsen en maren inbouwt krijg je minder interessante reacties. Leuk dat men roept: 'Dat vind ik ook', 'Heel herkenbaar' en 'Helemaal mee eens' maar af en toe een pittige discussie is best prettig. En van de argumenten waar reageerders mee komen leer ik weer. En ik hou van leren. Het onderwerp is dan vaak zelfs ondergeschikt.

Of het nu gaat om pedofilie of filatelie, leren is leuk en boeiend! Bovendien ben ik een afkickende informatiejunk en weet ik bijvoorbeeld dat wie aan de medicatie zit beter geen grapefruits kan eten: daar zit een stofje in waardoor een medicijn veel langzamer dan anders in het lichaam wordt afgebroken.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Magic Slim en Atje Keulen-Deelstra