Vanwege werkzaamheden in het hoge noorden heb ik de laatste tijd helaas nauwelijks collega-blogs kunnen bezoeken.
Gisteren brachten wij een bezoek aan het Stripmuseum in Groningen. Met name vanwege de tentoonstelling over het fenomeen Donald Duck.
Erg leuk dat mijn vriendin en zoon helemaal vanuit het verre Amsterdam mij kwamen opzoeken op het werk.
Het werken op een ouderwets kermisterrein is niet hetzelfde als werken in nachtclubs maar wel degelijk heel erg leuk. En soms ook koud en vermoeiend. Bijvoorbeeld wanneer voor de zoveelste keer iemand vraagt: 'Meneer, bent u echt zo klein?' -'Nee joh, da's een act! En jij, ben je echt zo dom of is ook dat niet meer dan een briljant gespeelde act?'
Hoe dan ook: als 'broer' van De Sterkste Man Ter Wereld had ik een hoop lol met ondermeer De Dame Met De Baard, Morna: het Meisje in de Vissenkom, Ghani: De Man Die Door Zijn Ogen Ademt, De Saloon,
De Kop Van Jut, Cinemaniaque, De Smid, Trio Clinch, de Reptielenfluisteraar en al die andere collega-artiesten op het Carnivale-festival in Groningen.
Feitelijk was het elke dag feest. Slechts heel af en toe was een collega even chagrijnig.
Mensen worden chagrijnig wanneer hen dingen worden verboden. Zie daar de reden dat velen tegenwoordig zo chagrijnig zijn. Werd je ooit gewaarschuwd voor de kracht van de mechanische grijparm van een vuilniswagen, tegenwoordig is het 'verboden binnen de draaicirkel van de grijparm te komen'.
Ooit werd je 'vriendelijk verzocht hier voorlopig geen fietsen te plaatsen ivm werkzaamheden'. Tegenwoordig staat er 'Hier geplaatste fietsen worden verwijderd. Doorgeknipte sloten worden niet vergoed'.
De mensen die andere mensen dingen verbieden doen dat vast niet uit machtswellust maar uit de goedheid van hun hart.
Maar toch ben ik benieuwd hoe de maatschappij eruit zal zien als het wordt verboden om te verbieden.
Posts
Review | Spijkermat van Superyoga
1 uur geleden
