Gegeten

Vrijdag was ik met m'n zoon naar de film. M'n vriendin was mee en voor haar was het haar allereerste superheldenfilm ooit. Ondanks enige vooroordelen genoot zij van de film. Kijk, daar hou ik nou van: dat iemand zich doelbewust over vooroordelen heenzet! Dat zouden meer mensen mogen proberen...

Zoals wel vaker probeerde ik ook dit weekend meer te doen dan ik eigenlijk aankan. Hoewel ik meer had willen doen is het gelukt om het aquarium schoon te maken, m'n nagels te knippen, de vloer te boenen en een stukje te schrijven voor een website. Verder hield ik mij bezig met een onwillige debiteur, verzamelden wij wat spullen voor een komende kofferbakmarkt en gingen wij (met verjaarscadeautje) op visite bij de moeder van m'n zoon. O ja, en zaterdagavond hadden wij een etentje met vrienden.

En natuurlijk werd er ook gestofzuigd.

Stofzuigen doe ik't liefst op blote voeten. Dan voel je makkelijk welk plekje op de vloer nog moet worden ontdaan van stof.

Mensen raken ontdaan wanneer ze lezen wat er met een kip gebeurd is voordat die in de supermarkt ligt. Toch past de consument zijn gedrag niet aan en gaat doorgaans voor de goedkoopste variant.

Kippen zijn natuurlijk geen mensen maar toch zal een kip het niet fijn vinden om door de eigen poten te zakken door puur overgewicht.

Veel mensen hebben ook last van overgewicht maar lijken daar weinig aan te doen. Ook ik neem mij steeds opnieuw voor minder te eten en meer te bewegen. Maar ja, dan zijn er weer de 'uitzonderingen' zoals een etentje bij schoonmoeder, een drankje bij schoonpapa of een filmpje pakken met zoonlief.

Hoe dan ook: feit is dat ongeveer een derde van al het vlees dat wordt gekweekt uiteindelijk niet wordt gegeten.

Van ons (Een verhaaltje)

Zij waren lekker aan het spelen. Blote voeten in het gras, de haren in de wind en het geschater van een jong kind en een volwassene die samen genieten van een prachtige zomerdag.

Tot donkere wolken voor de zon schuiven, de temperatuur plotseling zo'n vijf graden zakt en het begint te druppelen.

Ze zoeken en vinden een schuilplaats. Net op tijd want de regenbui verandert in een stortbui en is nu een onweer. Plots doorklieft een bliksemschicht de nu duistere hemel.

Het jonge meisje knijpt wat harder in de grote hand die de hare vastheeft en zegt met een iel maar vast stemmetje: 'Kijk, papa maakt foto's van ons.'