Basgitaar

Vanmiddag nog werd er een opdracht bevestigd: ik mag acte de présence geven in een promo-filmpje voor een nieuw televisie-programma!

Gisteren was er een netwerkbijeenkomst voor ondernemers in Amsterdam-West. Aangezien ik ondernemer ben en in Amsterdam-West zit was ik daarbij. Beetje koffie drinken, beetje kletsen en beetje werken dankzij de gratis Wi-fi verbinding.

Erg prettig om te werken op een andere locatie dan thuis. Daar ben ik toch al gauw afgeleid en vertoon ik al snel uitstelgedrag door bijvoorbeeld te gaan strijken of een keukenkastje uit te ruimen in plaats van m'n kasboek bij te werken of debiteuren aan te schrijven. Bovendien kan ik mij moeilijk ontspannen als ik weet dat er nog twee uren aan werk op mij ligt te wachten.

Bij de bewonersorganisatie waar ik ook voor werk hoefde ik gisteren niet lang te werken om een Facebook-pagina aan te maken. Daarna ging ik met m'n vriendin naar een schoenenwinkel voor 'Blue suede shoes' waarna m'n nicht zich bij ons vervoegde voor een bezoekje aan een heerlijke winkel in tweedehands-kleding waar ik voor maar vijf tientjes een pak (bruin corduroy!) met bijpassend overhemd scoorde.

M'n nicht werd vervangen door m'n zoon met wie wij gezellig de maaltijd nuttigden bij een restaurant bij ons om de hoek. Vaste lezers weten het: ik steun graag de lokale horeca! ;-)

Vandaag flink lopen opruimen en op lokatie bij het buurtcentrum met een collega een cursus sociale media zitten voorbereiden, te geven in het najaar.

Vanavond even bij m'n moeder langs en daarna eten bij vrienden, gevolgd door mijn allereerste les inzake spelen op de elektrische basgitaar..

Roepen

Vandaag leverde ik mijn Winst- en Verliesrekening in bij de dienstdoende semi-ambtenaar, had ik contact met een paar debiteuren en had ik een etentje bij een collega thuis. Daarna maakte ik nog even een strandwandeling met mijn vriendin en daarbij ook een foto van ons tweetjes die ik publiceerde op Twitter en Facebook.

Maar ben je dan niet bang voor je privacy? Nou, nee. En ik zal u vertellen waarom:

Sommigen zijn bang voor hun privacy. Ziet u't voor zich? 'Help, ik word aangevallen door m'n privacy!' Persoonlijk ken ik wereldwijd exact 0 (nul) gevallen van mensen die reden hebben om bang te zijn voor hun privacy. Geen enkele privacy heeft namelijk ooit iemand aangevallen en de kans dat dat nu of in de toekomst ooit zal gebeuren acht ik nog kleiner dan de kans dat Geert Wilders zich ooit inzet voor de Palestijnse zaak.

En over privacy gesproken: wellicht heeft u gehoord van Burgernet, een initiatief van de Nederlandse politie om burgers in te zetten als opsporingsmiddel. Volgens de mensen achter Burgernet werkt Burgernet erg goed. Ik weet niet hoe dat met u zit maar ik proef dan meteen het smaakje 'Wij van WC-eend adviseren WC-eend'.

Officieel is Burgernet opgezet zodat burgers zich kunnen opgeven om signalementen van criminelen te ontvangen. Maar ook van weggelopen kindertjes en dergelijke. Klinkt best nobel hoor, maar men wordt ook verzocht 'verdachte zaken' te rapporteren. Ik krijg daar een naar gevoel bij. Niet vanwege de associatie met de tijd der nazi's maar omdat ik het gewoon verkeerd vind om te klikken. Als ik echt getuige ben van een ontvoering of iets dergelijks, zal ik dat heus wel melden. Burgernet of geen Burgernet.

Klaarblijkelijk zijn er toch mensen die het een prima idee vinden dat zij anoniem kunnen doorgeven dat hun buurman zijn plafond laat witten door een zwart uitbetaalde Poolse gastarbeider. Diezelfde mensen vinden het minder leuk wanneer je hen vertelt dat het geven van een tientje aan het buurmeisje annex oppas óók een illegale actie is. 'Ja maar dàt is wat anders!' Hoort u die hypocrieten in gedachten ook al verontwaardigd roepen?