Reclame

Een Rubik's kubus is te koop 'met maar twee ontbrekende blokjes!' en een joch van 14 speelt nummers van The Velvet Underground op gitaar. Een verliefd stel ligt te knuffelen in het park en zelf stond ik voor het eerst in jaren niet te verkopen maar kocht ik wèl wat: een langspeelplaat met muziek van Joan Baez, een boek en vier staarten. Altijd handig!

De zon scheen uitbundig, deze Koninginnedag en in mijn thuisstad Amsterdam was het gezellig; heerlijk op de vrijmarkt gesnuffeld met m'n vriendin en hier en daar met bekenden gesproken, wetende dat mijn zoon zich met vrienden vermaakte.

Het kost niet heel veel moeite om een beetje plezier te hebben en het schijnt zelfs goed voor je te zijn!

Volgens de reclame zijn ook diverse zalfjes en pillen goed voor je want ze zijn 'biologisch en dus goed voor je.' Welnu: diverse gifsoorten zijn absoluut biologisch maar zeker niet goed voor je...

Maar mensen blijven geloven in de boodschappen die de commercie ons brengt. En als meer mensen nog in staat zouden zijn tot zelfstandig nadenken zou er veel minder geld omgaan in reclame.

Lunch

Vrijdag mocht ik in een circustent staan om te worden gefotografeerd. Voor wie het resultaat wil zien: in juni staan enkele van de die dag genomen foto's in de nieuwe glossy 'Park Magazine'. Editie 4.

Direct na de fotoshoot aten m'n zoon, m'n vriendin en ik bij m'n moeder om daarna snel door te reizen naar de bioscoop voor het zien van de vermakelijke speelfilm 'The Pirates'. Zaterdag werkte ik op een burlesque-feest in Den Haag en ook daar werkte ik - net als op de shoot vrijdag - met een prettig en professioneel gezelschap.

Daarna gingen we snel door naar een verjaardag in Amsterdam. Vandaag was het tijd voor een beetje rust en opruimen...Ja, beste lezers en lezerinnen, mijn weekend was weer lachen!

Over een paar maanden wordt het ook weer lachen:
'Ik kon geen rood potlood vinden. Is een blauwe ook goed?'
'Ik wil KRO stemmen. Waar staat die op het stembiljet?'
'Waar staat Joop den Uyl nou? Ik stem altijd Joop de Uyl!!'
'Waarom mot ik nou me sonnebril afzettuh!? Die Turk daar hoeft toch ook niet ze baard af te scheruh!? Tis discriminatie!'

Hoe dan ook: 12 september zijn er weer verkiezingen in Nederland en we zullen wel zien of een volgend kabinet ons een beetje geluk brengt.

Volgens sommigen brengt het geluk om honderden mensen lastig te vallen met 'je krijgt geluk als je dit doorstuurt'-e-mails. Het is ongetwijfeld heel lief bedoeld maar ik geloof niet dat mijn geluk afhangt van het aantal mensen aan wie ik zo'n berichtje doorstuur. Maar dat ben ik. Mensen die dat wèl leuk vinden kunnen dat gerust blijven doen.

En soms zitten er interesante e-mailadressen bij de mail. In plaats van in de 'BCC'-lijst staan geadresseerden veelal in de 'CC' of zelfs in de 'Aan'-lijst. In het eerste geval blijft elke geadresseerde onzichtbaar voor de anderen, 'CC' of 'Carbon Copy' (voor mensen van onder de 40: in vroegere typ-kamers gebruikte men een velletje carbon-papier om van een enkele brief één enkele extra afdruk te maken) gebruik je zoals met reguliere post 'een kopie van dit schrijven is verstuurd aan...'.

Maar goed. Sommigen worden van van alles gelukkig. Zelfs van het betalen van een paar euro om heel hard ondersteboven gedraaid te worden in een kermisattractie. Mij zult u daar niet zo snel in aantreffen en dat is vooral uit piëteit met de mensen die over het kermisterrein wandelen als ik in zo'n bak zit, vlak na de lunch.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Roland Moreno en Dik Bruynesteyn