Denken

Gisteren iets teveel gegeten maar gelukkig kon ik vandaag wat calorieën kwijt. Bijvoorbeeld door op de tramhalte te dansen met een lid van de couleur locale (Vertaling: een dronken zwerver) en door vanmiddag wat te doen aan buikspier-training en conditietraining.

Voor wie wat aan de conditie wil doen (zeker na de voor de weegschaal wat zware decembermaand) kan ondermeer terecht in de Van Hogendorphal in de hoofdstad. Vanaf 3 januari kan men daar elke dinsdagavond van 19:00 tot 20:30 terecht voor conditietraining voor maar 4 euro per keer!

Intussen kwam er ook vandaag weer een opdracht binnen die wat inkomsten zal opbrengen.

Serious Request van 3FM bracht ruim 8,6 miljoen euro op voor het goede doel. Mooi toch? Welk deel van dat bedrag daadwerkelijk wordt besteed aan projecten van Het Rode Kruis weigert men bekend te maken is heel lastig uit te rekenen.

Mensen steunen graag een goed doel. Zeker tegen het einde van het jaar. Voor de meesten is dat vast omdat ze iets goeds willen doen vanwege het goed doen. Maar bij hoeveel zal het louter gaan om het afkopen van het eigen geweten? En waarom steunt men een goed doel niet in bijvoorbeeld februari of oktober? Mooi hoor, dat van elk pak maandverband van een bepaald merk dat men koopt maar liefst een heel dubbeltje naar zielige kindjes in Afrika gaat. Maar als mensen dat ècht zo'n goed doel vinden, waarom kopen ze dan niet maandverband van een merk dat een euro goedkoper is? Dan kunnen ze 80 cent overmaken naar dat zielige dikbuikje met die vliegjes op het snoetje en houden ze bovendien nog geld over ook!

Niet dat er wat tegen is hoor, dat Proctor and Gamble en Unilever af en toe 0,0000000012 procent (een ruwe schattig mijnerzijds. Exacte cijfers zijn niet te vinden maar zeer welkom!) van hun marketing-budget naar een goed doel overmaken maar soms zet zo'n actie je wel even aan het denken.

Vandaag een filmpje van een andere goede actie: eentje uit de serie "Even Apeldoorn bellen" van een grote verzekeringsmaatschappij:

Eten

Men lijkt het erover eens te zijn dat 2012 een jaar wordt van lagere bestedingen; vrijwel elke bevolkingsgroep gaat er op achteruit. Eigenlijk gaat iedereen er volgend jaar financieel gezien op achteruit, behalve hen die het voor het zeggen hebben. Topmanagers en diverse politici en hoge ambtenaren dus. Uiteraard.

De keerzijde is dat het op andere gebieden beter zal gaan. Men wordt weer solidair met elkaar. Een buurvrouw die wordt gekort op thuiszorg wordt een paar uur per week geholpen door haar buren; mensen vinden weer plezier in het bedenken van kleine cadeautjes in plaats van het simpelweg iets duurs kopen. Men vindt weer plezier in het samen spelletjes spelen in plaats van met het hele gezin naar een duur pretpark te gaan. Het bezoeken van een klein lokaal museum blijkt óók leuk! Niet dat museumbezoek zoveel goedkoper is geworden maar het is nog altijd goedkoper dan een pretpark.

Decennialang hebben wij wellicht op te grote voet geleefd dus een stapje terug is eigenlijk helemaal niet zo erg...En wie weet wat de toekomst brengt?

Wellicht kun je in de toekomst met een druk op de knop naar een andere dimensie! Stel dat je een arm kwijt bent en gewoon naar een alternatieve aarde kunt stappen. Eentje waarin je beide armen nog hebt? Maar stel dat je per abuis een dimensie in stapt waarin je beide armen kwijt bent...? Hoe druk je dan op het knopje waarmee je terug kunt naar de dimensie waarin je tenminste nog één arm hebt?

Over dat soort dingen filosoferen m'n zoon en ik graag.

Hij was niet mee naar een etentje bij vrienden vrijdag maar vanavond was hij wel mee naar het traditionele eindejaars-familie-etentje bij oma thuis.

Het was weer erg gezellig en het eten was ook lekker! Dat er dieren voor geleden hebben vergeet je dan maar eventjes maar wel kwam de gedachte even naar boven: wanneer alle liefhebbers van vlees eten voortaan hun eigen voedsel zouden moeten vangen en slachten...hoeveel vlees zou men dan nog eten?


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Johannes "Johan" Heesters