Kleine wereld

Minister Opstelten van Veiligheid en Justitie is zwaar tégen het oplossen van problemen. Liever verplaatst hij die. Zoals hangjongeren. Met een nieuwe wet kunnen overlast veroorzakende jongeren voortaan een wijk uitgezet worden. Kunnen ze lekker rustig drie straten verderop gaan hangen. Meneer Ivo verwacht dat de jongelui dat rustig en gelaten zullen ondergaan. Dus in plaats van ergens in een portiekje een jointje te roken gaan ze voortaan in een andere buurt écht keet schoppen. Met dank aan de nieuwe minister.

En wat gaat hij doen aan hangouderen? Al meerdere malen blokkeerde zo'n groepje rollator-gebruikers de stoep om lekker te gaan staan kletsen. Dat kun je "pardon" roepen of "Mag ik er even langs?" maar ze doen gewoon alsof je doof bent. Noodgedwongen moet je er dan langs via de autoweg of het fietspad, met alle gevolgen van dien.

Alleen maar hangjongeren aan willen pakken en hangouderen met rust laten is gewoon ouderwets.

Noem mij maar ouderwets maar mensen die zichzelf ouderwets vinden omdat ze 'nu nog steeds' met een Senseo-apparaat koffie zetten vind ik niet ouderwets.

Wel raar: van die mensen die klagen dat ze het zo arm hebben maar dan wel een cappucino-apparaat van 249 euro kopen...

Onlangs werd het weer bevestigd: de rijken in dit land worden rijker en de armen steeds armer. Dat hebben we vooral te danken aan CDA-beleid. Helaas zijn er mensen die naar de dominee blijven luisteren en op het CDA stemmen omdat dat een christelijk partij zou zijn. Momenteel heeft de tien rijkste procent van de Nederlandse bevolking ongeveer 60 procent van al het kapitaal in handen en het nieuwe kabinet ziet die verhouding graag nóg schever groeien.

En dus zijn weer de minder rijken in de samenleving de dupe. Maar wat doen we eraan? Als bijvoorbeeld al die bedrijven en instellingen die willen bezuinigen ipv 100 'gewone' werknemers nu eens 8 topmanagers zouden ontslaan dan bezuinigen ze hetzelfde bedrag én zijn er minder mensen aan de top die het bedrijf de vernieling in kunnen helpen én hoeven er minder uitkeringen te worden uitbetaald. Zou je denken. Maar ja, dan is er eerst een mentaliteitsverandering nodig.

Zo kun je gerust stellen dat het goed zou zijn als elk bedrijf tien procent van het reclame-budget in een mondiaal potje zou inleggen. Met dat geld zou een dodelijke ziekte die dagelijks zo'n 38.000 mensen het leven kost genezen kunnen worden. Namelijk honger.

Maar ja: Wat is nu belangrijker...levens redden of geld verdienen?

Minder belangrijk maar wel zo leuk is het op straat tegenkomen van bekenden. Zo kwam ik onlangs tijdens hetzelfde supermarkt-bezoek buurvrouw Angela tegen en een vroegere schoolmoeder. Zij merkte op mij onlangs aan het werk te hebben gezien bij het Halloween Hairball-feest in Paradiso.

Zo zie je maar weer: het is een kleine wereld.

Iemand zijn

Dochter Eva is net opgehaald door zusje Dayna en hun moeder en nu is het weer rustig in huis. We missen de drukte die een tien-jarige jongedame in huis brengt maar genieten straks (zoals wij vanmiddag genoten van de lunch bij m'n moeder) nog van de zelfgesneden patat die was overgebleven van gisteren. Vriend Erwin was zo goed de aardappelen te schillen en zo en bleef ook gezellig logeren.

Donderdag heel leuk samengewerkt met de mensen van Theater Quatsch op een groot bedrijfsfeest voor een bedrijf waar een vroegere kennis van mij tegenwoordig voor blijkt te werken. Heel leuk om hem weer te zien na al die jaren! Vrijdag wilde ik graag een beetje uitslapen maar helaas was daar geen tijd voor. 's Morgens in de weer geweest met m'n website en 's middags naar een vriend van een vriend om hem met zijn nieuwe computer te helpen.

In ruil voor mijn hulp kreeg ik zijn oude mee die ik meteen kan doorgeven aan een vriend wiens computer onlangs in gecrasht. Hij had mij eerder aan een betaalde opdracht geholpen en zo helpen we allemaal elkaar.

Wie zeker ook hulp kunnen gebruiken zijn de inwoners van ondermeer Pakistan en Indonesië.

In Indonesië zijn honderden mensen omgekomen bij een recente tsunami en vulkaanuitbarsting. Tienduizenden zijn ontheemd. Daarom heeft de EU besloten een bedrag beschikbaar te stellen om al die slachtoffers te helpen. Men stort maar liefst 1,5 miljoen euro! Dat is zo'n tien procent van het jaarsalaris van Neerlands best betaalde voerballer...ene Wesley...Anderhalf miljoen euro lijkt op zich een boel geld maar het gaat ook een beetje om het perspectief. Natuurlijk is deze fooi beter dan helemaal niets en zullen er toch wel een paar Indonesiërs mee geholpen worden. Het is ook maar vanaf welke kant je't bekijkt.

Eigenlijk heeft het wel iets weg van politiek.

Ik ben wel blij dat de nieuwe regering weer aan de slag is; Kenne we weer lachuh!

Neem nu Gerd Leers, de nieuwe minister van Einde Aan Ontwikkelings-samenwerking die bijna een stel Irakese vluchtelingen had laten uitzetten op basis van valse onjuiste informatie. De goede informatie stond in een brief van de UN. Hij zei er - in iets andere bewoordingen- het volgende over in de Kamer:

'Ik heb die brief niet achtergehouden alleen maar bewust niet openbaar gemaakt'

Natuurlijk...dat is héél wat anders.

Een auto met chauffeur is ook heel wat anders dan een stel militaire kistjes. Dat vindt ook het Ministerie van Defensie. Dat vindt dat het bezuinigen op de luxe auto's-met-chauffeur voor generaals en andere hoge piefen niets helpt op het gebied van bezuinigen. Aan de andere kant zijn er nieuwe rekruten die het zonder schoeisel moeten stellen omdat daar op wordt bezuinigd "want alle kleine beetjes helpen". Heerlijk, dat meten met twee maten! Zo kennen wij onze overheid weer!

En U kent mij wellicht als iemand die met voor U onbekende nieuwsfeiten komt, of die in elk geval vanaf een andere manier bekijkt. Met dit blog wil ik mensen vooral zover krijgen dat zij zelfstandig nadenken. Mark Twain zei ooit: "A newspaper is not just for reporting the news as it is, but to make people mad enough to do something about it."

Of wel: (goede) Kranten leveren niet alleen het nieuws maar zetten mensen aan om er iets aan te doen.

Voordat ik deze uitspraak van Mark Twain kende had ik al als levensmotto "Iemand moet er wat aan doen en waarom zou je niet iemand zijn?"

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Peter Vos