Rotterdam Loves Burlesque

Boek nummer 21 van dit jaar is "Waar zijn de bitterballen?" van Annette Birschel en houdt de Nederlanders een Duitse spiegel voor; Hoe ziet men ons in het buitenland? Af en toe zeer verhelderend.

Zijn Nederlanders bijvoorbeeld écht zo op de centen? Vermoedelijk niet. Anders zouden niet zo veel mensen geld lenen via sites als saldodipje.nl. Via die site kun je bijvoorbeeld 500 euro lenen. In ruil daarvoor wordt je geacht binnen een maand 625 euro terug te betalen. Ze hebben het lef om maar liefst 25 procent rente te vragen! Al noemen ze het dan "verwerkingskosten" omdat het simpelweg verboden is zulke absurde percentages aan rente-vergoeding te vragen. En ja, er zijn mensen die hier in trappen. Hoe ik dat weet? Simpel: als burgers écht zouden nadenken zouden dit soort woekeraars niet bestaan.

Leuke weekenden bestaan ook en ik kan het weten...;-)

Eerst had ik vrijdag vriendin Hester op visite. Met haar lekker zitten kletsen over het in eigen handen nemen van je leven en dergelijke zaken meer. Ook met de collega van wie ik vannacht een lift kreeg zitten praten over nagenoeg hetzelfde onderwerp.

Mensen laten zich graag leiden door wat ze via de media vernemen. Alsof ze vergeten zijn dat ze zélf uitstekend in staat zijn te bepalen hoe ze willen leven. Natuurlijk is het fijn als de omstandigheden je een handje helpen maar zelf kun je ook wat doen om je leven te veraangenamen!

Neem nu het feest waar ik gisteren mocht werken. Een fantastische organisatie en toffe mensen. Wat wil een mens nog meer? Mooie dames in pikante lingerie? Die waren er ook...

Ook vriendin Daniëlle was er en ook zij heeft zich geamuseerd.

Het was ook grappig dat ik door diverse mensen werd herkend. Sommigen hadden mij zien rondlopen op Valtifest, anderen herkenden mij van het TV-programma "Weten Zij veel" en weer anderen herkenden mij als de neef van mijn nicht. Echt waar.

Heb ook mogen kennismaken met een aantal bijzonder aardige mensen dus ja, het was een bijzonder geslaagd feest, dat Rotterdam Loves Burlesque.

Ontving (Een verhaaltje)

De aap in de vensterbank keek wat meewarig toen de toerist zijn verhaal deed. Het leek wel alsof de fez van het beest nog schever dan anders op zijn hoofd zat. Op de achtergrond klonk muziek die niet zou misstaan op de soundtrack van een science-fiction film uit de jaren '50.

De Amerikaan -want dat was hij- stapte met een krat bier in de armen de kroeg binnen en vertelde dat hij op zoek was naar een straat waarvan hij de naam niet wist. Steeds als hij zijn queeste even niet meer zag zitten -zo vertelde hij met pretlichtjes in de ogen- nam hij een pijpje uit het krat, dronk het leeg en zag het leven weer zonnig in. Tot hem de moed opnieuw in de schoenen zonk.

Nadat hij zijn verhaal had gedaan aan de bardame zei hij vriendelijk goedendag en vertrok.

De volgende man die binnenkwam durfde het aan om met een knalgeel overhemd onder zijn pak rond te lopen, vroeg de bardame of zij een vriendin had die met hem naar het theater wilde en vertrok toen hij een negatief antwoord ontving.