Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, september 05, 2010

Jaren

Het Valtifest vond ik een bijzonder geslaagd evenement. Binnenkort kan ik hier wat foto's van laten zien. Voor de afwisseling kwam ik er weer de nodige bekenden tegen. Ditmaal zelfs mijn allereerste vriendin! Leuk hoor, om zo'n vroegere liefde weer even tegen het (nog immer fraaie! ;-)) lijf te lopen.

Moest gisteren als onderdeel van de act van het Circus of Hellucinations ook vrij veel lopen. En dat met een maan op m'n rug!

Vanavond is de maan ook goed te zien dankzij de wolkenloze hemel op deze heerlijke nazomerdag. Een mooie dag om het feestje te vieren in verband met de 75e verjaardag van mijn moeder. Het eten was weer lekker. Als kleine bijdrage had ik vanmorgen nog even klepon gemaakt: deegballetjes van kleefrijstmeel met palmsuiker en kokos. Vooral mijn neef was er erg blij mee. Altijd leuk om hem, zijn zus, mijn broer en diens vrouw weer even te zien. Als verrassing was ditmaal ook de vriendin van neef mee én de moeder van mijn schoonzus.

Een huisje vol dus en heel veel afwas. Gelukkig voor mijn moeder is mijn broer een vrouw getrouwd die nooit te beroerd is de handen uit de mouwen te steken.

Donderdagavond voelde ik mij plotseling vrij beroerd. Misschien het intensieve bezoekje aan de fysio van die middag? Misschien iets verkeerds gegeten of gewoon last van het weer? Geen idee. Had in elk geval de intentie vrijdagmorgen -in samenspraak met zoon- een beetje door te slapen. Maar ja, de woning naast de mijne wordt verbouwd en dus wordt er geboord, met zakken cement gesleept en wat al niet meer. Vanaf 7 uur 's ochtends. Volgens een brief van de woningbouw duurt het "maar een paar weken".

Ik ben in ieder geval blij dat de woningbouw Marokkaanse werklieden heeft aangenomen voor de klus. Die vinden het namelijk niet nodig om met deuren te smijten, hard te schreeuwen en de radio te laten schetteren. Als ze wat aan elkaar willen vragen drukken ze even de knop van de boormachine niet in en plegen overleg (helaas in een taal die ik niet versta, da's dan weer jammer). Simpel. Waarom kunnen "Hollandse" bouwvakkers niet zo zijn?

En waarom moet het zo zijn dat de prijs van een bakje patat stijgt met 20 procent als de aardappel-oogst mislukt en daardoor de prijs van aardappelen met 20 procent stijgt? Aardappelen vormen namelijk maar een klein onderdeel van het beroemde "frietje met". Het grootste deel van het produktie-budget is voor de lonen van de patat-snijders, het vervoer, de verkopers, de huur van de snackbar en de overige vaste lasten van de snackbarhouder, aardappelboer, vervoerbedrijf en verwerkingsfabriek. Gek genoeg gaat de prijs van een zak patat niet omlaag wanneer er sprake is van een goede oogst en een daling van de aardappel-prijs.

Hetzelfde lijkt nu te gelden voor katoen. Omdat de oogst van deze textiel-grondstof in Pakistan is mislukt door overstromingen, zou de prijs van katoen met 20 procent zijn gestegen. Winkelketens hebben nu volgens de geruchten afgesproken de prijzen van katoenen jurkjes dan ook maar met 20 procent te verhogen om "uit de kosten" te komen. Zie het voorbeeld van de aardappelen: Ook bij de verkoop van kantoenen jurkjes bepaalt de basis-grondstof maar een klein deel van de inkoop-prijs.

Alweer zo'n voorbeeld van hoe wij met z'n allen worden opgelicht...

En de overheid? Kan die niet ingrijpen? Nou nee. Die heeft het te druk met het laten werken van het C2000-communicatiesysteem. Al jaren.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Guillaume Corneille

vrijdag, september 03, 2010

Hier (Een verhaaltje)

Hij had een schuilplaats nodig. En een borrel. In deze straat leek alles dicht te zijn maar toen hij een bekend uithangbord zag stapte hij iets vlugger door. Het ging weliswaar om een biermerk dat geen favoriet was maar soms moet je niet klagen.
Bij het openen van de cafédeur voelde hij een lichte teleurstelling. Het duurde even voordat hij besefte waarom: Hij had niet het vrolijke "Tringtingeling!" gehoord van een aankondigingsbelletje. Sowieso was het hier erg stil. Zelfs geen muziek. Nu pas merkte hij dat alle gesprekken waren stilgevallen en alle gezichten naar hem waren gedraaid. Hij liet zich niet kennen, liep naar de bar en bestelde zijn favoriete drank.
De barman keek hem alleen maar vragend aan. Dus herhaalde hij zijn bestelling. De barman zuchtte eens diep en liet de schouders hangen. Hij bestelde een biertje, moest daar meteen voor betalen en dronk zijn glas vrij vlot leeg. Buiten wachtte de striemende regen maar toch was hij liever daar dan hier.