Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, juni 20, 2010

Hoop

Vanmorgen voor mij geen ontbijt op bed want mijn zoon logeerde bij oma en gaf mij zodoende "uitslapen" als vaderdag-cadeautje. Op het terrein bij het buurthuis kwam ik hem en mijn moeder weer tegen. Daar was vandaag een Pasar Malam: een Indische bijenkomst met hapjes, drankjes, stalletjes, muziek, dans, workshops en demonstraties. Uiteraard kwam ik er weer de nodige bekenden tegen: een masseuse, diverse buren, oud-reisgenoten en ex-collega's. Ik mocht ook mijn officiële vaderdag-cadeautje ontvangen: een schoonmaakset voor mijn digitale spiegelreflexcamera. Thuis ging ik met mijn zoon samen op campagne in een computerspel, gebaseerd op de Tweede Wereldoorlog.

Vreemd dat er nog steeds mensen zijn die zeggen:"Gelukkig hebben we daarna nooit meer oorlog gehad". Ook na WO II waren er diverse oorlogen en bij een aantal daarvan was en is het Nederlandse leger betrokken. Onze jongens en meiden verloren en verliezen hun leven voor redenen die de meesten onbekend zijn maar die uiteindelijk allemaal met geld en macht te maken hebben.

Prestige blijft voor machthebbers vooralsnog belangrijker dan prestatie. Ik heb het niet alleen over de Noord-Zuidlijn of het Nationaal Historisch Museum of de JSF. Ik heb het ook over zinloze oorlogen in landen als Afghanistan en zelf over evenementen als het WK voetbal in Zuid-Afrika. Tot dusver kostte het toernooi een paar miljard euro. Terwijl mensen op maar een paar kilometer afstand van de stadions letterlijk sterven van ellende vond de overheid het noodzakelijk nieuwe stadions te bouwen om de wereld te laten zien waartoe zij in staat is.

Zo komt het dat de wereld ziet dat Zuid-Afrika in staat is een groot evenement te organiseren maar ook dat Zuid-Afrika er niet in slaagt de eigen bevolking te helpen. Zal dat de bedoeling geweest zijn?

Ik voorspel dat op een dag de mensheid zich bewust wordt van het feit dat het zo niet langer kan en dat op een dag prestatie belangrijker zal zijn dan prestige. Tot die tijd zullen wij nog vaak meemaken dat overheden en multinationals geld blijven stelen in ruil voor stellen boven mensenlevens. Tot die tijd is het onze plicht anderen erop te wijzen dat er een verandering van moraal nodig is. Tot die tijd moeten wij onze stemmen laten horen. Tot die tijd moeten wij overheden en multinationals naar ons laten luisteren.

Ik voorspel dat de Nederlandse overheid het helpen van burgers belangrijker zal vinden dan het aanschaffen van bommenwerpers. De overheid zal betaalbaar openbaar vervoer stellen boven het spekken van de kassen van multinationals. Ik voorspel dat ook andere overheden zullen inzien dat het roer om moet. Ik voorspel dat onze planeet belangrijker gevonden zal worden dan de hoogte van de bankrekeningen van enkelingen.

Ik heb hoop.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van José Saramago en dat van Nico Smith

vrijdag, juni 18, 2010

Teksten

Vandaag mocht ik op de vroegere basisschool van m'n zoon als vrijwilliger rondlopen op het jaarlijkse zomerfeest. Mede vanwege m'n problemen met lopen kreeg ik een alleraardigste rol toebedeeld: Die van verhalenverteller.

Zo zat ik op de rand van de zandbak met op schoot een exemplaar van de verhalen van 1001 Nacht. Het betrof een oud exemplaar met vrij archaïsch taalgebruik en dus vertaalde ik het losjes voor de kinderen terwijl ik zelf las: "Met bezwaard gemoed bracht hij haar de verontrustende tijding." Dat werd dus voor de kinderen:"Hij gaf haar het slechte nieuws en vond het erg zielig voor haar." Geen makkelijke klus, kan ik U verzekeren.

En als U denkt dat ik de bloedige passages heb overgeslagen dan bent U niet bekend met de werking van de kindergeest; hoe bloediger, hoe beter!

Een korte horrorfilm waarin ik een aantal jaren terug mocht meespelen was ook vrij bloedig. Toevallig kwam ik vandaag op straat de toenmalige regisseur nog tegen en samen haalden wij herinneringen op aan de workshop "voice-over" die ik toen ook mocht volgen.

Gistermorgen was ik bij een workshop waarbij de nadruk werd gegeven op het kunnen geven van een zogeheten "elevator-pitch". Ofwel: kun je -als je bijvoorbeeld met een onbekende in de lift staat- in één minuut aangeven wat jij met je zaak voor die ander kunt betekenen?

Het komt er een beetje op neer dat je verschillende van die "verkooppraatjes" moet instuderen voor verschillende situaties. Zeker als je met je produkt of dienst verschillende doelgroepen wilt bedienen.

Je kunt het je niet veroorloven om te discrimineren.

Discrimineren betekent overigens weinig anders dan "onderscheid maken tussen..."

Let's face it: dat doen wij allemaal wel eens. Toch is het vreemd dat je feesten kunt organiseren voor uitsluitend Surinamers, voor gehandicapten of bazaars voor alleen maar vrouwen. Zo was er ooit zelfs een feest voor uitsluitend gehandicapte Joodse lesbiënnes! Echt waar.

Wil je echter een feestje organiseren waarop uitsluitend blanke mannen van tussen de 30 en 55 welkom zijn dan word je op z'n minst vreemd aangekeken en met een beetje pech aangeklaagd voor discriminatie.

Het zal allemaal wel.

Maar toch vraag ik mij wel eens af: waarom krijgt een jongedame uit Argentinië zo snel een verblijfsvergunning en een dame uit een Afrikaans land waar een oorlogssituatie heerst niet?

Gisteren was de betreffende dame (die Afrikaanse, niet die Argentijnse prinses) bij mij om te zien of ik op een of andere manier hulp kon bieden.

Zelf weet ik weinig van immigratie-wetgeving maar volgende week neem ik haar mee naar iemand die er wél verstand van heeft. Gaan we meteen zien of zij haar kind kan laten overkomen.

Gisteravond overkwam mij weer eens iets wat mij niet zo heel vaak overkomt: Er kwam een buurvrouw op visite! Ik kreeg een compliment! En wel van de gitaarleraar. Niet alleen bijkt hij dit weblog regelmatig te lezen (hai Rob!) maar ook vertelde hij mij het erg goed te vinden dat ik zo makkelijk liedjes schrijf, vooral op het gebied van het schrijven van teksten.