Voeren

De kiezer is wederom bedrogen. Zo had de heer Wilders een breekpunt. Op 8 juni zei hij nog dat hij weigerde met een partij een coalitie te vormen als die partij de AOW-leeftijd zou verhogen. Elke partij die een breekpunt zou loslaten beschuldigde hij zelf bij voorbaat van kiezersbedrog. Op 10 juni vertelde Wilders: "Ons standpunt inzake de AOW is nu wat genuanceerder." Dat is politiek geneuzel voor:"Bedankt voor de stemmen maar nu zijn jullie niet meer nodig."

Zoiets dergelijks deed André Rouvoet. Dat is die meneer die jeugd en gezinnen zó belangrijk vindt dat hij voor zichzelf een bijbehorende ministerspost heeft gecreëerd. Vóór 9 juni vond hij nog dat gezinnen er niet op achteruit mochten gaan in inkomen. Op 11 Juni diende hij een voorstel in om de tegemoetkoming in de kinderopvang te verlagen. Dankzij hem gaan vanaf 2011 de meeste gezinnen er een paar honderd euro per jaar op achteruit en thuiszitten zonder werk wordt zo nog aantrekkelijker dan fulltime werken en betalen voor kinderopvang. En dan jezelf nog Christen durven noemen ook!

Twee walgelijke gevallen van kiezersbedrog, afkomstig van mensen die zelf goed verdienen en waarvan er eentje zelfs nog een paar jaar op kosten van de staat (lees: de burger) een riant inkomen geniet zonder dat-ie daar ook maar íets voor hoeft te doen. Rouvoet kan nu gewoon aftreden als voorman van de ChristenUnie en dan nog behoudt hij zijn huidige salaris. "Wachtgeld" heet dat.

Wat de partijen écht vinden van de wachtgeldregeling en waarom politici niet de WW in hoeven leest U hier. Dat is "omdat het beroep van politicus zo risicovol is. Zo ben je nooit zeker van je baan...". En een schoonmaker, lerares, columnist, politie-agent, loodgieter, journalist of cameraman wél dan?

PVV:"Wij zijn tegen de regeling maar hebben daarbij -zoals bij alle andere dingen die wij roepen- geen enkele onderbouwing."

SP:"Wij zijn tegen en hebben een wetsvoorstel ingediend om wachtgeldregeling te laten vervangen door de gewone ww die ook voor gewone werklozen geldt."

D66:"Wij zijn voor wachtgeldregeling want het beroep van politicus is risicovol. Zo kun je zomaar je baan kwijt raken als er tussentijdse verkiezingen zijn. Wél moet er sollicitatieplicht komen." Aanvullend nieuws voor D66: Die is er al. Weliswaar pas sinds vorige maand maar toch. Verder met D66:"Jongeren zullen niet graag de politiek ingaan als ze daarna gewoon de WW in moeten."

VVD:"Wachtgeldregeling moet blijven want beroep van politicus is risicovol. Wij hebben het plan om de regeling terug te brengen tot vier jaar gesteund, zijn voor sollicitatieplicht en van ons mag de regeling verder worden versoberd."

PvdA: Geen reactie

(update: nadat ik het hem rechtstreeks vroeg vertelde Diederik Samsom dat de PvdA de regeling wil versoberen)

GroenLinks: "De tijdsduur moet korter en er moet sollicitatieplicht komen." Ik heb nieuws voor jullie, jongens. Dat is vorige maand geregeld. Lees de stukken maar eens die op je bureau komen. Update: nadat ik het Femke Halsema rechtstreeks vroeg vertelde zij dat GroenLinks -net als SP- de wachtgeldregeling wil vervangen door de reguliere WW.

ChristenUnie: Geen reactie

CDA: "Tijdens een CDA-periode is de regeling versoberd. Het zou raar zijn om die wéér aan te passen." Wat CDA "vergeet" te melden is dat de partij tégen het voorstel had gestemd om de regeling terug te brengen van 6 naar vier jaar en sollicitatieplicht in te voeren.

Gezegd (Een verhaaltje)

Het enige geluid dat hij hoorde deed eigenlijk niets anders dan het benadrukken van de stilte die als antwoord diende op zijn onuitgesproken vraag.

De langzaam ontwakende zon hulde het voorbijglijdende landschap in de kleurenpracht die je anders alleen maar ziet in artistiek bedoelde Science Fiction films. De sfeer in de auto werd uitgedrukt in een delicate balans tussen serene rust en onuitgesproken spanningen.

Zij zat op de passagiersstoel en hij op de achterbank. Die nacht hadden ze prettig samengewerkt en ongemerkt was hij wel een beetje verkikkerd op haar geraakt.

Hij boog wat voorover en legde een hand op haar schouder. Als om wat te zeggen.

Uiterlijk onbewogen liet zij dat even toe.

Vervolgens raakte zij zijn hand aan met de hare. Eerst met slechts de vingertoppen en daarna pas met enige druk, uitgaande van de handpalm. De bedoeling was duidelijk: zijn hand kon en mocht daar niet blijven.

Met het terugtrekken van zijn hand slikte hij ook de niet-uitgesproken woorden in. Die waren niet meer nodig want in wezen was alles nu al gezegd.