Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

dinsdag, januari 12, 2010

Menneke

Superfer heeft genoten van zijn schoolfeest in een nachtclub, gisteren en mocht vandaag uitslapen. Hij was er alleen niet zo over te spreken dat hij twee euro moest betalen voor een glaasje sinas en dat de "beveiligers" bij de uitgang hun hand stonden op te houden in plaats van in te grijpen toen het misging bij de garderobe. De DJ was er eentje van het soort "Ik krijg niet betaald dus ik doe maar wat" met als gevolg dat er "witjes" vielen van secondenlang en dat liedjes die hij zelf niet leuk vond vroegtijdig abrubt werden vervangen door andere nummers. Ongeacht protesten vanaf de dansvloer.

Naar huis ging mijn 14-jarige oogappel in zijn eentje fietsend door de duisternis, in kou en gladheid. Al met al was hij een half uur later thuis dan afgesproken. Natuurlijk begon ik'm een beetje te knijpen. Daar ben je vader voor. Maar moet je je kind tot-ie het huis uitgaat aan het handje houden? Ik denk van niet. Op een bepaald moment zul je je kind moeten loslaten en moeten laten merken dat je'm vertrouwt.

Ervan uitgaan dat het mis gaat is slecht voor je hart...In verreweg de meeste gevallen is het totaal niet nodig je kind te wantrouwen. Als je dat doet, wantrouw je in feite jezelf. Of in elk geval je opvoedmethodes. Niet dan?

Voor de nieuwe lezers een oude vraag:"Werd U als kind/tiener wel eens iets verboden? En werkte die methode?"

Waarom zijn mensen zo argwanend? Ooit had ik geld geleend aan een jongen die bekend stond als dief en daar ook al eens voor veroordeeld was. Mensen vertelden mij dat ik kon fluiten naar m'n geld. Maar een paar dagen later kreeg ik het netjes terug. Mét een beetje rente en de woorden: "Wat fijn dat jij mij als mens ziet. " Triest dat mensen worden veroordeeld voor de rest van hun leven nadat zij ooit één misstap hebben begaan....Het zou verboden moeten worden!

De Commissie-Davids heeft verscheidene mensen op misstappen betrapt. Jan Blom bijvoorbeeld, de Nederlandse officier die niet in beeld had mogen komen toen de Amerikanen een persconferentie belegden over de situatie in Irak indertijd. Het was niet de bedoeling dat de wereld zou weten dat Nederland ook militair betrokken was bij de inval. Men dacht écht dat de wereld zou denken dat het Nederlandse aanvalsschip dat daar voor de kust lag diende als transportschip voor dekens en medicijnen! Not.

Onze bloedeigen premier vond het niet nodig dat er een onderzoek werd gestart "omdat alles volgens de regels is verlopen". "Maar als dat zo is dan kunt U toch geen bezwaar hebben tegen een onderzoek?" Het duurde een paar jaar voordat de juiste documenten waren "zoekgeraakt" en Balkenende alsnog toestemming gaf. Niet voor een parlementaire enquête maar voor een intern onderzoek. Zolang het onderzoek liep mochten aan de diverse betrokken bewindslieden en ambtenaren geen vragen worden gesteld over de kwestie.

Uiteraard werd de publicatie van het eindrapport uitgesteld. Volgens het zoontje van mevrouw Balkenende "vanwege de economische crisis". Neen, Jan Peter, dat smoesje is al lang achterhaald. Zelfs in de bouw en in de auto-industrie is de economische crisis uitgewerkt. Helaas voor jou, menneke.

De link van vandaag is naar een uiterst vermakelijk weblog dat (ondermeer) geschiedkundige zaken biedt die niet zo snel elders zijn terug te zien. Boeiend!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Miep Gies

maandag, januari 11, 2010

Vertellen

Vandaag had mijn zoon een spelletjesdag op school en mocht hij ondermeer zich bezighouden met hamburgers bakken. Vanavond heeft hij een schoolfeest en morgen is hij vrij. Ik laat hem vanavond een extra laag kleren aantrekken in verband met de verwachte koude wanneer hij vanavond laat thuiskomt.

Bij thuiskomst gisteren bleek het in de keuken een oncomfortabele 4 graden; in de woonkamer stond de thermometer op 11. Gaskacheltje toch maar naar een hogere stand gedraaid. Blij ook dat wij geen CV hebben en in de bollenstreek wonen. Die boilers verbruiken weliswaar gas maar werken niet zonder electriciteit. In de keuken vroor het niet omdat wij vorig jaar de kastjes geïsoleerd hebben. Vorige winter was het op een gegeven moment buiten -2 en in de keuken -4. Om het brood dat op het aanrecht lag te ontdooien, stopten wij het in de koelkast...;-)

Op onze fijne gaskachel (geen last van stroomstroringen!) ligt een rooster waarop wij af en toe een tosti maken. Lekker hoor!

Ook lekker was de lunch bij m'n moeder gisteren waarna wij ook nog even m'n schoonzus en haar dochter zag. Die waren voor een paar uurtjes in Amsterdam.

In Amsterdam gebeurt het allemaal, zo wil het stigma.

Zijn er nog steeds mensen die vinden dat de media niet stigmatiseert? Uit een artikel in De Pers: "Zie de rellen in Ondiep in Utrecht in 2007. Zo’n vierhonderd mensen keerden zich tegen de politie, en staken onder andere een wijkcentrum in brand. Zie de rellen in 2008 Gouda, waar in de wijk Oosterwei groepen Marokkaanse jongeren de buurt dagenlang onveilig maakten."

Waarom zijn de Marokkaanse jongeren in Oosterwei geen mensen en die blanke dronken idioten in Ondiep wél?

Hoe dan ook: Pilates ging vandaag niet door en daardoor had ik wat extra tijd. Die extra tijd besteed ik het liefst aan klusjes waar ik normaal gesproken niet toekom. Zo wierp ik vanmorgen maar liefst 31002 (Inderdaad ruim dertigduizend!) mailtjes in de virtuele prullenbak. Dat ruimt lekker op, kan ik U vertellen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Pierre Wijnnobel en dat van Wien van den Brink