Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, november 16, 2009

Gevangenis

Even tussendoor: dit is precies m'n 2.121 ste logje sinds ik begon te bloggen met kerst 2002

Terwijl het besef dat ik nooit meer met m'n kinderen zal kunnen rondrennen door het park langzaam bezinkt loop ik wat te snotteren. Misschien een allergische reaktie na het schoonmaken in huis, gisteren. Misschien een verkoudheidje. M'n peetzoon ligt thuis bij zijn moeder met Mexicaanse griep-verschijnselen maar is aan de beterende hand. Mijn zoon verheugt zich zowaar op een proefwerk Latijn dat hij donderdag heeft en wilde zich vanmiddag door mij laten overhoren.

Zijn tussenrapport was al heel erg goed maar hij wil graag met hogere cijfers het einde van het jaar halen.

Ruim anderhalf jaar nadat het rapport werd uitgebracht waaruit bleek hoe groot het probleem was biedt de Australische regering excuses aan. Een groep van ruim 1000 slachtoffers was er getuige van dat hun vreselijke verleden werd erkend. Ongeveer in de tijd dat een zekere Adolf aan zijn opmars begon die zou leiden tot één van de grootste moordpartijen uit de geschiedenis, werd bijna een half miljoen kinderen in Australië verwaarloosd, vernederd, afgebeuld en misbruikt door priesters, sociaal werkers en andere "hulpverleners".

Het ging om kinderen die eenvoudigweg bij hun ouders vandaan waren gerukt omdat de overheid hen wilde "beschermen" tegen vermeende wantoestanden thuis zoals armoede en alcoholgebruik. Decennialang heeft de regering van Australië de zaak gebagatelliseerd en vaak zelfs ontkent. Maar nu zijn er dan eindelijk officieel excuses. De verloren kinderen van Australië zijn thuis.

Het lijkt wel of men vrede zoekt. U weet wel: zoals iemand na jaren een conflict bijlegt omdat-ie z'n einde voelt naderen. Vorig jaar al had de Australische regering excuses aangeboden aan (de nazaten van) Aboriginals voor het weghalen van kinderen bij hun biologische ouders om ze onder te brengen bij blanke gezinnen "zodat ze een beter leven krijgen" want "zwartjes kunnen geen kinderen opvoeden dus wij verlenen ze een gunst." Ook dit verhaal werd jarenlang ontkent.

Nog even en de maffia biedt excuses aan voor het jarenlang terroriseren, onderdrukken, oplichten en vermoorden van onschuldigen. Alleen maar omdat Domenico Raccuglia, de tweede man van de Cosa Nostra is opgepakt en deze tak van de maffia nu haar einde ziet naderen.

Zou dat de reden zijn dat Barack Obama en Hu Jintao de aanstaande klimaatbesprekingen in Kopenhagen voorbij laten gaan zonder hun aanwezigheid? Vermoedelijk zijn Amerika en China er nog lang niet aan toe om zich te verontschuldigen voor het feit dat hun landen het sterkst bijdragen aan de opwarming van de aarde.

De planeet is van ons allemaal hoor jongens! Jullie kunnen er niet meer de ogen voor sluiten dat de twee meest geïndustrialiseerde landen ter wereld gewoon keihard schuldig zijn.

Helaas voor jullie: de oude tactiek van "ontken iets maar vaak genoeg want op een gegeven moment gaat men je geloven" werkt niet meer. En volgens mij geloven jullie dat nu zelf ook.

Hoeveel zullen daadwerkelijk geloven dat de beveiliging van Paleis Noordeinde wordt verscherpt? Alleen wanneer er TV-camera's in de buurt zijn zal er een exra mannetje rondlopen bij het hek. Over een paar weken kunnen Alberto Stegeman en z'n team weer gewoon Bonito aaien. Het gaat namelijk niet om hoeveel mensen er bij de hekken staan. Als die namelijk allemaal rondlopen met de houding:"Ja, dat lijkt wel op een paspoort dus rijdt U maar door" dan nog blijft het werkpaleis van onze vorstin zo lek als een Belgische gevangenis.

De link van vandaag is naar een website (Engels) die vol staat met dingen die mensen zoal bezig houden. Een soort van Twitter maar dan met stukjes waarover is nagedacht én de moeite van het lezen waard zijn.

zondag, november 15, 2009

Weblogger

Vandaag een echte zondag mogen beleven. Uitslapen, nagels knippen, aquarium schoonmaken, cd'tjes branden, zwabberen, schoonmaakdoekjes schoonmaken, schaatsen kijken en lezen.

Naast boeken lees ik ook maandbladen, weekbladen, dagbladen, naslagwerken, artkelen via internet, essays, dichtbundels, zelfhulpboekjes, melkpakken en stripboeken. Ik heb zelfs een paar Playboy's in huis. Voor de interviews. En omdat er in enkele exemplaren dames staan die ik persoonlijk ken. Voor de brand vorig jaar had ik er zelfs een paar omdat daar een bekende Nederlandse dame in stond met een interview. En zonder kleren aan. Maar de seniorenspecial die over een paar weken uitkomt zal niet in mijn bezit komen. Hoewel "La Paay" ook op haar zestigste nog wel interessante dingen te vertellen zal hebben. Terwijl zij in Eva-kostuum over een sofa ligt gedrapeerd.

Terwijl wij ons druk maken over de ex van een vroegere hippe DJ (♪ Radio Decibèèèl ♪) zit er een jongeman vast in Guantanama Bay waar de autoriteiten zich geen raad mee weten. Omar Khadr
was pas 15 jaar oud toen Amerikaanse soldaten de Afghaanse nederzetting waar hij door zijn extremistische ouders vanuit Canada heen was gebracht platbombardeerden. Men had het vermoeden dat daar terroristen zaten. Zodoende.

Terwijl men de ruïnes van de plek doorzocht op eventuele overlevenden bleek er inderdaad nog een "terrorist" (iemand die in een oorlogssituatie tegenstanders probeert uit te schakelen pleegt gewoon een oorlogshandeling en geen terroristische daad) in leven: Een 15-jarige jongeman die zijn vrienden zojuist uiteengereten had zien worden wierp een handgranaat naar de soldaten waarbij één van hen omkwam. Omar werd neergeschoten, overleefde en werd zonder vorm van proces en zonder vorm van protest opgesloten en gemarteld in opdracht van de Amerikaanse overheid.

De Canadese regering heeft nooit geprotesteerd tegen deze onmenselijke behandeling van een Canadees staatsburger en de Amerikaanse overheid heeft nooit excuses aangeboden voor het overtreden van een belangrijk onderdeel van de Conventie van Genève.

Nu verwacht ik persoonlijk niet dat President Barack Obama samen met de Canadese premier Stephen Harper de nu 23-jarige Omar Khadr vanuit Guantanamo Bay laat overbrengen naar een civiele rechtbank en hem alsnog via eenvoudige juridische basisprincipes laat be- en eventueel veroordelen maar excuses lijken mij hier op hun plaats.

Men hoeft nu niet direkt op de knieën zoals Bondskanselier Willy Brandt dat letterlijk deed in Warschau toen hij publiekelijk zijn excuses aan de Polen aanbood voor wat het Nazi-bewind hen had aangedaan.



















Nee, gewoon doen wat juist is en laten zien hoe het hoort in een democratie door de jongeman de behandeling te geven waar hij volgens internationale verdragen en ongeschreven fatsoensregels recht op heeft. Dat zouden mooie excuses zijn.

Zou U soldaten die zojuist je dorp hebben platgebrand en je vrienden hebben vermoord netjes de hand schudden en vriendelijk verzoeken dat alstublieft nooit meer te doen? Ik zou waarschijnlijk met een rode waas voor de ogen die vol zitten van de tranen de dichtsbijzijnde handgranaat pakken, iets roepen waar de Bond tegen het Vloeken geen synoniem voor kan bedenken en zoveel mogelijk daders pijn proberen te doen. Maar ik ben U niet en slechts een eenvoudige weblogger.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Patriarch Pavle