Dayna is -net als m'n zoon- gefascineerd door techniek en heeft zelf uitgedokterd hoe het komt dat het mannetje soms ondersteboven neerkomt en soms op z'n "pootjes". Helaas bestaat er veel speelgoed dat te weinig overlaat aan de verbeeldingskracht van de kinderen.
Tegen elkaar spelen is net zo leuk als samen spelen maar soms verlies je. Tweede of derde worden is helemaal geen schande. Ook dan kun je plezier hebben in het spel. Dat geldt voor sporters (zoals de onfortuinlijke Francky Vandenbroucke) maar ook voor bijvoorbeeld Schiphol. Wat is er nu zo erg om "maar" de vijfde luchthaven van de wereld te zijn en moeten "we" per sé aan de top staan?
Soms vraag je je af wat er omgaat in het hoofd van een kind. In plaats van te bedenken wat het kan zijn, kun je het ook gewoon vragen natuurlijk...Wat denkt U dat Dayna hier denkt?
Eva en Ferdinand kijken samen naar Ratatouille, een film die gaat over het waarmaken van je dromen en je niets aantrekken van mensen (of ratten...) die beweren dat jouw droom een onmogelijke is. In mijn ogen een goede boodschap. Aan kinderen dan. Zo zijn ze vrij om hun eigen grenzen te ontdekken in plaats van dat die door een ander worden opgelegd.
Soms in het leven nemen wij een houding aan die anderen van ons verwachten (zoals hier een fotograferende vader...) maar vergeten daarbij dat dat vaak alleen maar is wat wij
denken dat die ander van ons verwacht.
Voor iedereen komt er een moment dat je geduld moet hebben. Hier wachten wij op voedsel. Vanmorgen werd in het Journaal beweerd dat wereldwijd de voedselproduktie omhoog moet worden geschroefd. Neen, natuurlijk moet dat niet! Dat is onzin! Eén grote hoop stierepoep! Belachelijk! Wereldwijd wordt namelijk al ruim voldoende voedsel geproduceerd om elke mensenmond te kunnen voeden. Het gaat om een handjevol mensen dat graag rijk wordt ten koste van de medemens waardoor het eten slecht verdeeld wordt. Zeg eens eerlijk: hoeveel kilogram voedsel gooit U jaarlijks weg? Ter informatie:
de gemiddelde Nederlander (U natuurlijk niet) gooit per week ongeveer een kilo weg aan zuivel, groente, vlees, fruit, etcetera...
Er zijn momenten dat je de boel maar de boel laat en gewoon even geniet van het ogenblik. Dayna was inmiddels opgehaald en deze foto maakte ik zaterdag toen we naar een borrel gingen om kennis te maken met de verloofde van een vriendin.
Dit was op de terugweg van datzelfde "evenement", vlakbij het Tropenmuseum en doet je even stilstaan bij de geschiedenis van een stad; waarom hechten wij zoveel waarde aan het verleden? Hebben het heden en de toekomst dan niets moois te bieden? Als ik naar m'n kinderen kijk geniet ik van het heden en besef ik dat de toekomst mooi wordt. Maar dat baseer is deels op mijn persoonlijke maar ook wat algemene geschiedenis. Verleden, heden en toekomst kunnen niet zonder elkaar. Net als drie kinderen die ik niet bij name hoef te noemen...;-)
Hier was dochterlief bij oma en zichtbaar blij met een paar eenvoudige (Hoewel: splitpennen met sterretjes en denneboompjes?) knutselspulletjes om zelf kerstkaarten te maken. Het is waar: het gaat om de aandacht die je schenkt aan het uitzoeken van een cadeau. Dat is hetgeen een jarige bijblijft. Al kunnen duurdere cadeaus natuurlijk ook met aandacht zijn uitgezocht.
Vanmorgen had ik een jarige buurvrouw op koffie-visite. Daarna was ik even bij een klant om vervolgens een tientje uit te geven aan woningverbetering. Daarna een uurtje of twee besteed aan het plegen van woningverbetering. Vrienden Heidi en Sai kwamen op visite met hun 8 weken jonge dochter om eerst ruim drie uren later te vertrekken. Mooi op tijd voor m'n zoon en ondergetekende om te genieten van een aflevering van "A Town called Eureka"
Posts
