U kent dat wel

Vandaag een lekker routine-dagje; Bezwaarschriftje opstellen, mensen laten zien dat ik in staat ben een trol te spelen, onverwacht een vriend ontmoeten, in een lunchroom kletsen met de eigenares en haar lieftallige assistente, brainstormen over een Halloween-show waar in elk geval een dode Elvis zal optreden, een act met andere mensen voor diezelfde avond instuderen maar daarvoor eerst naar de andere kant van de stad moeten gaan, kletsen met een lokale patatboer over de drukte in verband met het miezerige weer, met zoon een aflevering Law & Order kijken en later vanavond met een buurvrouw naar een optreden van een zangeres/filosofe die wordt begeleid op gitaar en contrabas terwijl het publiek onder het genot van een biertje vakkundig de haren kan laten knippen. U kent dat wel...

Zekerheid

Zaterdag was ik met m'n zoon naar de Amsterdamse Poort om voor hem schoenen te kopen (hij groeit zo hard!) en voor mijzelf een zwembroek omdat na bijna tien jaar de rek toch wel uit het elastiek van de oude is.

Aansluitend waren wij te gast op het verjaarsfeestje van vriend Edgar die daar niet al te ver vandaan woont. De volgende dag had ik onverwacht vriend Pieter op visite en vandaag kwam ik zomaar in het wild op straat drie verschillende buurvrouwen -Linda, Ingrid en Angela- tegen onderweg naar Pilates-vriendin Eva.

Na een paar min of meer inspannende oefeningen was de lunch bij m'n moeder meer dan welkom. Thuisgekomen even de televisie aangezet voor het nieuws.

Vanmorgen viel het mij weer eens op hoe negatief het nieuws in Nederland toch eigenlijk is. Schreeuwen buitenlandse kranten over hun sporters:"We zijn tweede geworden!" of iets ingetogener "Blij met zilver!", melden de Nederlandse media "Volleybalsters verliezen finale". Geen wonder dat Hollanders vaak rondlopen met een gezicht alsof ze zojuist in een onverwacht zure grapefruit hebben gebeten.

Dat valt mij ook vaak op aan politici, uitzonderingen daargelaten. Natuurlijk word je er niet vrolijk van wanneer je de standpunten van je partij moet verdedigen, al ben je het er niet altijd mee eens. Maar een lachje mag er toch wel'ns af vind ik.

Soms gaat het er in de kamer verbaal wel eens licht geweldadig aan toe maar tot fysieke schermutselingen komt het tussen onze parlementariërs zelden. Ooit was dat wel anders. Bijvoorbeeld in het Frankrijk van na de Franse Revolutie. Om knokpartijen te voorkomen besloot men daarom de verschillende fracties op te splitsen in progressieven (die links van de voorzitter mochten zitten) en conservatieven die de zetels ter rechterzijde van de voorzitter kregen toegewezen. Zo kwamen de termen "links" (voor vooruitstrevend) en "rechts" (voor behoudend) in zwang.

Inmiddels zijn de respectievelijke betekenissen enigszins verwaterd en kun je de VVD "links" noemen en de SP "rechts", aangezien deze partij zeer behoudend is waar het gaat om de sociale zekerheid.

De Tip van Ter van vandaag: Morgen speelt Jesje de Schepper in De Nieuwe Anita in Amsterdam. Komt dat zien!