Troost

"Only you can save mankind" van Terry Pratchett is boek nummer 22 van dit jaar en vertelt van de held Johnny Maxwell die wordt meegesleurd in een spannend ruimte-avontuur.

Mijn leven is lang niet zo spannend als dat van Johnny maar geeft toch genoeg voldoening. Zo had ik vanmorgen vriend Pieter op visite en gebruikte ik de lunch bij m'n moeder. Ook was er tijd voor schoonmaakwerkzaamheden waarbij zelfs het deksel van de vuilnisbak niet werd overgeslagen. Tot slot werd er wat meubilair verschoven.

Lui zijn is fijn maar omdat ik er zelf niet altijd tijd voor heb laat ik het graag een ander zijn. Dan kan ik er in elk geval nog naar kijken. Lui zijn is ook vermoeiend. Ook daarom laat ik dat graag aan anderen over.

Bij de journaalredactie lijkt men ook lui geworden:

Het WK zoetwatervissen, twee militairen die omkomen in een oorlogs-situatie, Amsterdam start een nieuwe bodemloze bouwput, Laura komt bij Oprah, Belgische gevangenissen zijn verouderd, mensen vinden genealogie een boeiende hobby, Wesley Sneijder heeft een blauwe plek en het weer van de afgelopen dag. Dat waren de nieuws-items in het journaal van de laatste paar dagen. O ja: er werd ook nog iets gezegd als: "Morgen wordt het ongeveer hetzelfde weer als vandaag en hier en daar valt mogelijk wat neerslag maar misschien ook niet".

In wezen komt het weerbericht daar altijd op neer. Afschaffen die handel en de zendtijd gebruiken voor bijvoorbeeld filmpjes van Loekie de Leeuw. Of de terugkeer van Brigadier Dog. Deze geweldige tekenfilmserie was op TV in de tijd dat het nog niet gebruikelijk was om een videorecorder in huis te hebben. Ik had dus gewoon pech.

Maar gelukkig is er YouTube:



Robby van der Leeden had ook gewoon pech maar met ernstiger gevolg: Volgens De Telegraaf werd hij in het hoofd geraakt door een waarschuwingsschot. Naar het schijnt vuurde een politieman een waarschuwingsschot in de lucht waarbij de kogel bij terugkeer het schedeldak van de onfortuinlijke 19-jarige Rotterdammer doorboorde. Voor de nabestaanden is dat een schrale troost.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Kevin van de Rijdt en Mark Leijsen

Tijdstip (Een verhaaltje)

Hij baande zich een weg door de duidelijk zichtbare rookwolken en de niet al te grote mensenmassa. Op de voet gevolgd door een kameraad. Door een luik dat in eerste instantie niet als zodanig herkenbaar was verdwenen de twee in de muur.

Door een kijkgat op kruiphoogte volgde zij hun verrichtingen. Binnen enkele minuten opende de eerste man het luik van binnenuit en beende weg -rokers, praters en drinkers negerend- naar de belendende ruimte alwaar duidelijk hoorbaar door de klapdeuren heen een feest in volle gang was.

In de lichaamshouding van een dier dat op handen en knieën klaarzit om haar bijdrage te leveren aan het voortbestaan van de soort wist zij te melden dat de andere man nog immer in de kamer aan de andere kant van de muur stond te wachten, af en toe om zich heen kijkend.

Met de ongeduldig afwachtende houding van iemand die op de afgesproken plek staat maar plotseling onzeker is over het afgesproken tijdstip.