Schande

Wij zijn -als gewone burgers- weer eens voorgelogen. Weet U nog dat er berichten kwamen dat velen hun baan in de bouw kwijtraakten als gevolg van de kredietcrisis? Vanwege die kredietcrisis zouden er minder opdrachten zijn voor de diverse bouwbedrijven. Niets van waar blijkt nu de cijfers van het afgelopen jaar bekend zijn gemaakt. In het afgelopen jaar haalde de bouw een omzet die maar liefst 10 procent hoger lag dan in 2007, toen de omzet ook al met 10 procent was gestegen ten opzichte van het jaar daarvoor. 

De "kredietcrisis" was voor bouwbedrijven uitsluitend een verzonnen reden om Nederlanders aan de kant te zetten en Polen en Roemenen in te huren die wél bereid zijn voor minder dan tien euro per uur hard te werken. Want laten wij wel wezen: Wij Nederlanders zijn van het soort dat weinig wil werken voor veel geld. U en ik uitgezonderd, uiteraard. Het is dus gewoon onze eigen stomme schuld. Duizenden "genieten" hierdoor onnodig van een WW-uitkering.

Wij genieten van de mooie diepblauwe borden die wij zaterdag van een vriendin kregen. Het samenraapsel aan 9 verschillende borden van diverse makelij, vrienden en ontwerp kan eindelijk in de doos, bestemd voor een ruilwinkel-in-oprichting.

De markt voor ruilwinkels, kringloopwinkels en dergelijke is groeiende. Volgens velen door de crisis maar volgens mij simpelweg omdat mensen eindelijk wat bewuster met hun geld omgaan. Volgens de JOVD zijn de hippies de schuldigen aan de kredietcrisis. Omdat zij in de jaren '70 aan de macht waren en toen de vrije marktwerking hebben beknot zitten wij nu met de ellende. "De linkse elite van nu lag toen op de Dam en waar heeft dat toe geleid? Een onbetaalbare verzorgingsstaat, een verloederd onderwijssysteem..."

Natuurlijk, meneer Opstelten & Co: Omdat de vrije marktwerking carte blanche kreeg in Amerika hebben ze daar geen last van de internationale kredietcrisis.

En negers hebben een donkere huidskleur en giraffen poepen gewoon op de grond en waar heeft dat toe geleid? Het ontstaan van artikelen waarin mensen straffeloos anderen kunnen beschuldigen van dingen die ook nog eens gewoon niet waar zijn. Het is een schande!

De link van vandaag is een clipje: Weekend at Waikiki, onlangs door ondergetekende herontdekt.

Rolprent

Na het uitslapen gingen m'n zoon en ik op visite bij zijn oma die trots liet zien hoeveel uit de brand van mei vorig jaar geredde foto's zij al had weten te sorteren en in te plakken. Daarna zijn we bij vriend Pieter langsgeweest om hem te helpen met de aansluiting van digitale televisie en zijn pc. Thuis genoten wij van de van oma meegekregen boerenkool-met-Hemaworst tijdens het kijken van een aflevering van Dr. Who. "Ondanks" dat er geen sex in voorkomt, toch een vermakelijke serie.

Me! wist mij te vertellen dat er in Watchmen een sex-scène zit en dat daarom wellicht de leeftijdsgrens op 16 is vastgelegd. In films als Transformers, War of the Worlds, Star Trek en noem ze maar op worden hele steden, landen, werelden en soms zelfs sterrenstelsels naar een bladzijde in de geschiedenisboekjes geblazen maar dat is niet te wreed voor de tere kinderziel.

In het journaal van 8 uur zien wij hoe steden met de grond gelijk worden gemaakt omdat er een volk een stukje woestijn claimt waarop een ander volk al millennia lang woont. Dorpen worden platgebrand en mensen verkracht en vermoord en men noemt de mensn die dat doen "vredehandhavers". Maar dat een man en vrouw intens genieten van elkanders bijzijn in nakende toestand...? Zoiets verschrikkelijks moet voor kinderen verborgen blijven. Wat leven we toch eigenlijk in een vreemde wereld waarin geweld wordt verheerlijkt en sex in de ban gedaan.  En vreemde wezens zijn mensen ook eigenlijk. Gisteren -wachtend op een tram- merkte ik weer dat mensen geen enkel probleem hebben met het in het openbaar uiten van intieme ontboezemingen over resultaten van een bezoek aan de gynaecoloog of over een naar verleden met een hoofdrol voor de stiefvader. 

Gaat het echter om onze allergie voor de zaadjes van de kiwi-vrucht dan willen wij opeens dat niemand daarvan weet. Mensen schermen zelfs hun ware naam van Hyves om te voorkomen dat mensen erachter komen hoe zij nou werkelijk heten, daarbij voorbijgaand aan het doel van profielsites: gevonden kunnen worden door oud-klasgenoten en dergelijke. Met name over sex heerst de tendens er niet zo moeilijk over te doen en de meest absurde voorkeuren zijn onderdeel van conversaties op huwelijksrecepties en verjaardagsfeesten.

Gelukkig hebben wij de ons zo goed gezinde en beschermende overheid; Die zal ons wel even bij de hand nemen en vertellen wat al dan niet goed is voor ons en onze kinderen. Het Elektronisch Patiëntendossier is een fraai voorbeeld van die ongetwijfeld goedbedoelde bemoeienis.

De Schotse versie van het EPD (daar gelanceerd in 2006 met de belofte dat het systeem bewaakt wordt met de best mogelijke beveiligingsmethodes) is gehackt. Privé-gegevens van ondermeer Gordon Brown werden zo beschikbaar. Een overheids-woordvoerder doet het incident af met "De hacker had geen kwade bedoelingen en het feit dat het is ontdekt bewijst dat het systeem zo goed als waterdicht is." Heeft U nog vertrouwen in de veiligheid van het EPD?

Op zich heb ik weer vertrouwen in het systeem van leeftijdskeuring bij de bioscoop maar dat systeem weerhoudt jongelui er echt niet van om films te kijken die niet geschikt worden geacht voor de doelgroep waartoe zij behoren. Juist die jongelui weten de weg naar nieuwsgroepen goed te vinden. Juist die jongelui hebben de codes geïnstalleerd van de UPC-digital box zodat soms alleen zij en juist niet de ouders films digitaal kunnen bestellen die niet geschikt zijn voor al te jeugdige kijkers.

"Me & Marley" is echter wél voor alle leeftijden dus die film zijn de Ferman en ik maar gaan kijken gisteravond in de Pathé Arena. Beetje belerend thema (wees gelukkig met wat je hebt en mannen met elke week een nieuw liefje zijn op den duur minder gelukkig dan getrouwde mannen), dat wel. Owen Wilson speelt weer hetzelfde type als altijd maar toch hebben m'n zoon en ik ons prima vermaakt met deze rolprent.

De link van vandaag is voor wie het wel koel lijkt om zijn/haar eigen handschrift als lettertype terug te zien.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Robert Jasper Grootveld