Maken

Vanmorgen werd ik gebeld door de technische dienst van woningbedrijf Ymere:"Ik heb hier een oude opdracht liggen voor het repareren van een scheur in de douchevloer." "Dat is inderdaad een oude opdracht", wist ik de meneer te vertellen, "want dat gaat om de douchevloer van de bovenbuurvrouw. De melding is in april gedaan en omdat de technische dienst van Ymere indertijd besloot zich er af te maken met een stukje gaffer-tape heeft dat uiteindelijk geleid tot de brand in mijn woning in mei". De meneer antwoordde droog:"Dan zal ik maar'ns contact opnemen met de buurvrouw van 1-hoog voor het repareren van haar douchevloer." Rijkelijk laat, dacht ik zo. Foutje, bedankt.

Door een foutje met het updaten van de software van m'n mobiel (de Nokia N93) raakte ik al m'n contacten en sms-berichtjes kwijt. Wie voelt dat ik zijn/haar nummer absoluut moet hebben, laat het mij even weten. In ons vaste toestel zit ook een simkaart dus de nummers daaruit heb ik al kunnen kopiëren. Even lastig maar het zij zo. Het kan natuurlijk altijd erger. Je zult bijvoorbeeld afhankelijk zijn van een Voedselbank.

Het gaat weer'ns over voedselbanken in de politiek en de Story dus vandaar dat ik integraal even dit berichtje plaats van een stadsgenote:

Beste mensen,

Onlangs is er discussie ontstaan over het al dan niet subsidiëren van voedselbanken. Daarover de volgende opmerkingen.

Het verschijnsel voedselbank is onder andere ontstaan door het slecht functioneren van de Dienst Werk- en Inkomen (rigoureuze maatregelen bij onjuiste invulling van papieren e.d.; trage afhandeling; huisbezoeken met rampzalige gevolgen en ik zal er verder best wel een paar overgeslagen hebben), maar ook doordat de uitkeringen onvoldoende zijn om fatsoenlijk van rond te kunnen komen of omdat de schuldhulpverlening maar al te vaak rammelt. Een enkeling komt door eigen toedoen in de problemen, dat zul je altijd houden. Tot slot is ook het illegalenbeleid een reden van toestroom naar de voedselbank.

De meeste kwesties hebben dus te maken met overheidsbeleid. De voedselbank laten verdwijnen, want dat is wat wij willen, kan alleen maar met verandering van het beleid. Kortgeleden heeft onze gemeenteraadsfractie haar plan voor de strijd tegen de tweedeling gepresenteerd: “Iedereen voor een beter Amsterdam”. De kans dat met de invoering van de daarin voorgestelde maatregelen de voedselbank nog een bestaansreden heeft is erg klein.

Zowel Freek Ossel (PvdA-wethouder centrale stad) als Wil Codrington (GroenLinks-portefeuillehouder stadsdeel Centrum) hebben zich tegenstander verklaard van het subsidiëren van de voedselbank. Hun argumentatie is dat particulier initiatief niet gesubsidieerd dient te worden. Daarmee hebben zij een raar argument gehanteerd. Want in Amsterdam doen we haast niets anders dan particuliere initiatieven subsidiëren.

Het werkelijke argument tegen subsidiëren is natuurlijk dat subsidie tot institutionalisering leidt. Anders gezegd: dan kom je er niet meer van af. Tegelijkertijd wordt de noodzaak om maatregelen tegen de oorzaken van de voedselbank te nemen veel kleiner. Juist dat institutionaliseren is eigenlijk al aan de gang, doordat VBA is opgericht, doordat via de voedselbanken mensen worden opgespoord die nog niet alle aanvullende voorzieningen gebruiken. Laatst hoorde ik dat DWI zelf mensen doorverwijst naar de voedselbank. Gekker moet het toch niet worden. Wij moeten oppassen mee te werken aan dat proces en juist inzetten op al die andere voorstellen uit ons plan. Dan kan de voedselbank ritueel ten grave worden gedragen en hoeven mensen niet langer de menselijk onwaardige gang daar naartoe te maken.

Groeten,

Remine Alberts
Fractievoorzitter SP
tel. 020-5523431 of 06-23982209
Amsterdam.sp.nl/weblog

De link van vandaag is er eentje voor hen die gevoelsmatig tegen de invoering van het EPD zijn en eigenlijk wel eens willen weten waarom. Hoewel het op zich natuurlijk een prima idee is. Maar ja, dat is...pardon...was...de Ov-Chip natuurlijk ook.

Inividu

Vandaag niet de deur uit geweest maar in plaats daarvan drie wasladingen strijkgoed weggewerkt en maar weer eens gebeld met de schade-expert. Althans, met zijn assistente. Ditmaal deed de jongedame niet eens de moeite mij te beloven dat hij vandaag zou terugbellen. Zij weet inmiddels ook wel dat haar baas niet genegen is zijn werk te doen.

Heel veel anderen deden ook hun werk niet en daarom zit de wereld nu met een kredietcrisis (en een verdwaalde kernbom ergens onder het ijs!). Misschien niet de hele wereld want in een bijzonder groot deel van de wereld zit men al eeuwen in een financiële crisis. Maar ondanks het gebrek aan geld is er in elk geval één ding dat je die mensen niet kunt afnemen en dat is hun trots.

Het eens zo trotse Lehman Brothers is als een zinkend schip in de kolkende zee van de kredietcrisis (Die heb ik niet van mijzelf, hoor). Op 15 september viel de Amerikaanse zakenbank om. Hun bijdrage aan de campagne van John McCain van ruim 15.000 dollar heeft niet mogen baten. Misschien hadden ze dat geld beter kunnen reserveren voor een afscheidsfeestje voor het personeel...

Bedrijven als Citicorp namen geen risico en steunden zowel McCain alsook Obama (die overigens ondermeer door Microsoft wordt gesteund).

Er waren natuurlijk ook nog andere kandidaten waaronder de man die al een paar keer eerder meedeed, Ralph Nader maar hen lukte het blijkbaar niet om zich daadwerkelijk te onderscheiden.

Mensen willen zich graag onderscheiden en daarom doen zij precies hetzelfde als veel andere mensen. De mode is daar een goed voorbeeld van maar ook in ander gedrag doet men graag wat anderen doen teneinde anderen te laten zien dat zij anders zijn, een echt individu.