Wereldwijd

Je merkt dat je ouder wordt wanneer je beseft dat je meer moeders kent dan dochters. Dat gebeurde op een feestje waar ik laatst was. Daar voerde ik ook een alleraardigst gesprek over Teletubbies om in één moeite door te gaan over zelfmoordfeestjes:"Going out with a bang!"

Een puber in Thailand leek dat ook wel wat. Hij speelde een scene na uit Grand Theft Auto IV waarbij een taxichauffeur wordt vermoord. Hij verklaarde tegenover de authoriteiten dat hij dat uitsluitend deed om te zien of dat in het echt net zo makkelijk ging als in het spel.

Naar aanleiding hiervan heeft de Thaise regering meteen maar besloten het spel te verbieden. Als die jongen nu eens een liedje van Tokio Hotel had gekozen als basis voor zijn moordpartij? Of de TV-beelden over de "bevrijding" van Irak en Afghanistan?

Zo'n ontspoorde jongeman is natuurlijk wel een gevaar voor de samenleving maar met het spel heeft zijn aktie weinig van doen. Vermoedelijk had de daad meer te maken met zijn drugsgebruik. Maar dat is speculeren.

Over de daden van de snoodaard Karadzic hoeft niet te worden gespeculeerd. Hij is persoonlijk verantwoordelijk voor de moord op duizenden mensen. Dat hij mogelijk een deal sloot met de Amerikanen en zich -net als Saddam Hussein indertijd- zich daar niet aan hield, staat daar los van.

Natuurlijk is het niet netjes om deals te sluiten met tuig maar soms kun je niet anders. Ook de Nederlanders en bijvoorbeeld de Britten hebben dat wel eens gedaan voor de goede zaak.

Geen goede zaak is de executie van een 33-jarige Mexicaan in de staat Texas. De moord op de man die 20 was toen hij werd opgepakt is verboden door het ICJ (Het internationaal Gerechtshof te Den Haag) en ook de VN is tegen het principe van iemand vermoorden om anderen te laten weten dat het vermoorden van mensen slecht is.

Het Amerikaans Hooggerechtshof bepaalde met 5 tegen 4 stemmen dat de meest barbaarse straf ook in dit geval mocht worden uitgevoerd. Alleen China voert vaker de doodstraf uit dan Amerika. In verhouding ontlopen de twee grootmachten elkaar weinig aangezien er ruim vier maal zo veel Chinezen als Amerikanen zijn. Samen met Iran, Jemen en Saoedi-Arabie zijn voornoemde landen "goed" voor ruim 90 procent van alle executies wereldwijd.

Vandaag staan wij stl bij het overlijden van Alexander Solzjenitsyn en Jose Ernesto Medellin

Klein

Je kunt je natuurlijk gaan bezighouden met Timemanagement, handige schema'tjes opstellen en prachtige "To Do"-lijstjes maken via diverse ontzettend handige interntet-sites en dat allemaal in het kader van Lifehacking of je bent gewoon lui. Dat is voor mij de meest eenvoudige en minst tijdrovende manier van m'n tijd nuttig besteden: je doet gewoon wat je moet doen en verder kun je gewoon lui zijn.

Leve de vakantie, derhalve. Beetje op tijd opstaan, met moeder en zoon naar het Zweeds woonwarenhuis voor ondermeer een boekenkast en een cd-rek en dat allemaal met het oog op op een gegeven moment weer terugkunnen naar de eigenlijke woning. Maandag belde ik de woningbouw om te vragen wanneer de renovatie klaar is. Dinsdag belde men mij om te vragen wat mijn vraag ook alweer was met als gevolg dat ik het nu nog niet weet. In de loop van deze week dus maar naar het kantoor van woningcorporatie Ymere met een goed boek in de tas en weigeren te vertrekken voordat een bevredigend antwoord is gegeven.

Dat wordt dan niet boek nummer 15 van dit jaar: "Het tijdperk der zerken" bevat korte verhalen van meesterverteller Manuel van Loggem. Denk daarbij aan "Tales of the unexpected" van Roald Dahl.

Niet zo "unexpected" was het bezoek van vriend Erwin. Juist waren m'n zoon en ik thuisgebracht door vrienden Bas en Elsa na een etentje bij hun thuis (waarna we ook nog'ns een doos vol potten, pannen, bestek en dergelijke kregen ter vervanging van de verloren gegane inventaris!) toen hij zijn opwachting maakte.

Terwijl m'n zoon bij oma verbleef, lekker verwend werd en voor mijn moeder wat klusjes opknapte steunden vriend Erwin en ik de lokale horeca. Dat deden wij ondermeer in gezelschap van vriend Richard die wij bij toeval ontmoetten. Gisteren dronken wij in een lokaal etablissement op de gezondheid van de jarige vriend Martin en tussendoor vermaakten wij ons met een spelletje kaart met m'n zoon, het uitzicht in het Vondelpark en met een paar afleveringen uit de serie "Charlie's Angels" toen het even wat slechter weer was. Zowel gewoon op straat alsook op het verjaarsfeest en in de supermarkt nog wat bekenden ontmoet. Uiteraard diverse buurvrouwen en schoolmoeders, buurmannen en schoolvaders maar ook vriendin Sunny die ik ruim 20 jaar terug had leren kennen via m'n eerste vriendinnetje en die later bevriend bleek te zijn geraakt met de moeder van m'n zoon. Zo blijkt telkens weer: de wereld is toch maar klein.