Noem maar op

Gistermorgen had ik wat last van hoofdpijn. Dat had vermoedelijk te maken met het avondje stappen met oud-collega Alan, de avond ervoor.

De hoofdpijn die momenteel opkomt heeft vooral te maken met een tweetal beslommeringen:
Dat de woningbouw probeert huurders op te lichten is al lang bekend. Zo probeerden zij mij eerst af te schepen met 2500 euro voor alle schade "Dan hoeft de verzekering verder niets te weten". Toen ik daar -uiteraard- niet mee accoord ging probeerde men huur te rekenen voor én de (door hun schuld!) verbrande woning én voor de toegewezen wisselwoning. Ook dat grapje ging niet door. Vervolgens wilde men geen geld uitgeven voor vernieuwing van de oude bedrading waardoor de kortsluiting had kunnen ontstaan. Ook in dat akkefietje trok ik aan het langste eind.

Nu kreeg ik een overzicht van de verzekering van het totaal aan mij uit te keren bedrag. De totale schade is vastgesteld op ruim 11000 euro (terwijl het volgens mijn opgave 15000 moet zijn). Een voorschot van 2500 is ingehouden, evenals het bedrag voor opslag en schoonmaak van enkele geredde meubels en spulletjes. Die spullen zijn ongeveer 2000 euro waard maar voor schoonmaak en opslag rekent men 5500 euro! De verzekering heeft dat bedrag netjes betaalt en houdt het vervolgens in van het aan mij uit te keren bedrag. Leuk geprobeerd, guys maar hier trap ik dus niet in. Volgens de verzekering moet ik niet zeuren want zij hebben het toch netjes aan het schoonmaakbedrijf betaalt? Ja,dat klopt maar ook vervolgens van mij teruggekregen zonder mijn toestemming. Om wederom met mijn oud-collega uit Almere te spreken: daar wordt ik erg irritant van!

Dat ik heel irritant kan worden ervoer ook de boekhouder van de SP die mij in oktober vorig jaar had toegezegd zo spoedig mogelijk mij schadeloos te stellen voor de bedragen die ik was misgelopen vanwege mijn raadslidmaatschap. Zo liep ik bijvoorbeeld de gemeentelijke sportvergoeding voor mijn zoon mis omdat ik op papier een hoger inkomen had dan ik daadwerkelijk ontving. Dat in verband met de zogeheten afdrachtregeling. Het minimale bedrag dat ik wel ontving was net niet voldoende voor het betalen van de oppas die ik nodig had om bij de vergaderingen te kunnen zijn en zelfs door de voedselbank werd ik afgwezen vanwege het formele loon dat 500 euro hoger lag dan mijn daadwerkelijke inkomen.

Meerdere malen was mij toegezegd dat eea spoedig in orde zou komen maar tot heden ontving ik geen inhoudelijk antwoord op de vragen die ik in oktober per brief stelde. Laat staan dat ik ook maar een cent aan vergoeding heb ontvangen. Als de Grote Jan zijn nieuwe pak en opvolgster Agnes haar taxiritje van Den Haag naar Amsterdam mag declareren waarom een "gewoon" raadslid dan niet zijn oppaskosten? Hoe zat dat ook weer met het gelijkheidsbeginsel dat de SP zo hoog in het vaandel heeft staan? Vandaag maar weer gebeld met de hoofdboekhoudster die mij toezegde binnen twee weken inhoudelijk te reageren omdat zij het dossier pas in februari ontving en dus nog geen tijd had om het in te zien.

Intussen speelt m'n zoon gezellig bij vriend Maurits en vermaak ik mij met in het park liggen, snuffelen in tweedehands-boekwinkels, gitaarspelen en bedenken hoe ik een volledig huis kan inrichten van 5500 euro, inclusief behang, vloerbedekking, koelkast, gordijnen, kleding, speelgoed, verlichting, bedden, kasten en noem maar op.

Ontschoten

Volgens mensen die het kunnen weten zitten er buitenlandse soldaten in Afghanistan omdat dat nog steeds nodig is aangezien er in heel Afghanistan mensen overhoop worden geschoten en opgeblazen en zo. In heel Afghanistan? Nee, in een klein deel van het land heerscht den Nederlandsche legionair...eh...soldaat. Daar is het volkomen rustig en vredig. Althans, volgens de meneer die de ouders geruststeld van de jongens en meisjes die daar de orde staan te handhaven. Maar zij zijn dan ook in Uruzgan niet om oorlog te voeren maar om te helpen met opruimen.

Tijdens het opruimen vanmorgen luisterden m'n zoon en ik naar zijn favoriete liedje van het moment: London Calling van The Clash. Wij hielden ons vooral bezig met het uitpakken van de tassen met spulletjes die wij hadden gebruikt in de tijd dat wij in de woning van buurvrouw Winonah zaten. Nu zitten wij tijdelijk weer op ons officiële tijdelijke adres.

Tijdens onze bezigheden bespraken wij nog even het afgelopen weekend dat mede dankzij Fer's zusjes ontzettend gezellig was. Met de meiden gingen wij naar het Westerpark en terwijl wij Leonard Cohen de techniek hoorden testen voor zijn optreden later die avond, liepen wij naar Het Ketelhuis. Daar keken wij naar Kung Fu Panda. Het bleek geen hilarische film maar wel eentje waarbij het moeilijk is om naar te kijken zonder te glimlachen.

Glimlachen deden wij ook gisteren in ruime mate. Bijvoorbeeld bij het tegenkomen van een voor ons bekende trambestuurder door wiens toedoen wij voor de tweede maal in evenzovele dagen niet hoefden te stempelen. Dat scheelt! Het was ook gezellig bijkletsen met de moeder van Carmen, de jongedame die indertijd bij The Rocky Horror Show onze make-up deed. Dat was op de boekenmarkt op de Dam waar iemand van vroeger tegenwoordig een stand blijkt te hebben. Zo sprak ik na jaren weer'ns met Zsusi.

Gisteren ook weer even bijgekletst met buurvrouw Linda en buurman Jaafar. Vandaag aan de praat geraakt met een buurvrouw wiens naam mij even is ontschoten.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Olive Riley