Kapot

Soms duurt het even maar dan heb je ook wat. Zo ontving ik vandaag antwoord op mijn vraag over de veelbesproken verpakkingsbelasting. De eerste keer dat ik de vraag stelde kreeg ik het standaard verkoop-praatje maar bij herhaling van de vraag bleek gekeken te zijn naar de inhoud van mijn bericht en kreeg ik zowaar inhoudelijk antwoord!

Kreeg overigens geen antwoord toen ik pas iemand vroeg:"Als jij er tegen bent dat China de Olympische Spelen voor politieke doeleinden gebruikt hoe noem jij het dan als je daardoor zelf die Spelen boycot?" In mijn ogen doe je dan exact hetzelfde. M'n kinderen en ik zullen ook geen circus boycotten omdat men met dieren werkt en het zo zielig is dat die zo slecht behandeld worden. Kent U die mensen die onder het genot van een hamburger of een portie chicken wings roepen hoe slecht dat allemaal wel niet is? Ik denk niet dat zij beseffen dat zij een deel van een dier zitten te verorberen dat voor hun plezier na een bijzonder onprettig leven te hebbe geleid een bijzonder ellendige dood sterven.

Over Olympische Spelen gesproken: Verbaas U niet als U binnen een paar jaar onder de motorkap van een nieuwe Renault ziet staan "Made in China". Sarkozy heeft namelijk besloten opeens niet meer principieel te zijn en gewoon naar Bejing te gaan als leider van Frankrijk én van de EU.

Ook de EU maakt niets klaar tegen de mensen die internet misbruiken voor het verspreiden van kinderorno of virussen. Helaas. Anders kon ik dit stukje typen op de laptop van de buurvrouw in plaats van bij de internet-sigarenman alwaar men verzot blijkt op muziek van Pakistaanse bodem. Vandaag haalde ik die op (de laptop en niet de buurvrouw!): enkele tientallen virussen zijn verwijderd maar het opstartprobleem blijft.

Tot enig ongenoegen van m'n zoon bleef poes Toeter niet samen met ons in het huis van de buurvrouw. Buurvrouw Winonah haalde die op de dag voordat zij even langskwam om met mij gitaar te spelen. Zij bleef niet zo lang wat ook maar goed was ook want na een dagje meelopen op zomerkamp was ik aardig kapot.

Idealen

Boek nummer 11 van dit jaar is de bundel "Afvaart om middernacht" van Fritz Leiber. Gewoon redelijk korte niet-onaardige SF-verhaaltjes die je af en toe aan het denken zetten. Een niet onbelangrijke eigenschap voor een boek, dat aanzetten tot overdenken.

Gisteravond kreeg ik ook weer het een an ander te overdenken in gezelschap van vriend Hans, twee zussen van hem en een paar van zijn vrienden. Had hem al een tijd niet gesproken en in de loop van de avond kwamen wij erachter dat wij elkaar toch al zo'n 22 jaar bleken te kennen. Buurvrouw Kim kende ik nog niet maar vanmiddag maakte ik officieel met haar kennis op de overloop.

De mensen van zomerkamp ken ik al wat langer. Zo ook kampcollega Evelien die ik gisteren tegenkwam in het Vondelpark alwaar ik met m'n zoon een balletje trapte. Ooit was hij zo'n klein hummeltje dat met moeite de bal kon raken en nu is hij een jongeman die al een halve kop groter is dan zijn vader die moeite heeft een bal langs zijn zoon te krijgen. De tijd gaat hard.

Ook voor de Dalai Lama die zijn 73ste verjaardag vierde in spannende afwachting van het resultaat van zijn gesprekken met vertegenwoordigers van de Chinese overheid. Die ziet Tibet (en Taiwan overigens ook) als afvallige provincie. Toen Irak hetzelfde deed met Koeweit was dat een reden voor militair ingrijpen. Nu er sprake is van een wankele vertrouwensrelatie tussen China en de VS laat men de militairen liever in Afghanistan en Irak dan ze te sturen naar een potentieel gigantische afzetmarkt. Het Kapitalisme zal ook in China winnen van de gewoonte volkeren die je minderwaardig acht te onderdrukken. Het is vreemd wat geld met mensen doet: het ene moment zit men vol idealen en het volgende moment worden de pamfletten ingeruild voor aandelen en bankafschriften. Zegt U eens eerlijk: bent U altijd trouw aan Uw idealen?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jan Charisius