Lozen

Het leven gaat door en dus ook het kletsen met bekenden in de supermarkt en op straat. Zoals vandaag ondermeer met supermarktmedewerker Merrin en buurvrouw Linda. Ook bij de sigarenman en bij de bakker bleek men al op de hoogte van onze lotgevallen rond de brand.

Vandaag waagde ik een poging tot het regelen van een gasaansluiting in onze tijdelijke woning. Eerst belde ik het NUON:"Volgens onze gegevens bent U gewoon aangesloten." Da's mooi, zeg ik; maar er stroomt geen gas uit het kraantje." Dan maar het onderhoudsbedrijf gebeld: "Volgens onze gegevens heeft Uw woning geen servicecontract dus wij kunnen U niet helpen. U moet bij de woningbouw zijn." Ymere gebeld en via de centrale kwam ik terecht bij de onderhoudsdienst. Deze meneer weigerde zijn naam te geven en verbond mij uiteindelijk ongevraagd door met een betaalnummer (0,10 euro per minuut) van een bedrijf dat niets met gasaansluitingen van doen heeft. Breman services verbond mij weer door met Ymere waar ik eerst weer een helpdeskmedewerker aan de lijn kreeg die mij doorverbond met de onderhoudsdienst. De jongedame in kwestie kon het antwoord op mijn vraag niet in haar schermpje vinden ("Ik wil graag een gasaansluiting in mijn woning. Hoe regel ik dit?"), noteerde mijn nummer en zou mij terugbellen. Vermoedelijk belde zij in paniek haar baas want even later belde die mij vanaf zijn mobiel op de mijne. "Ga de keuken in, draai het kraantje open. Het kan dan even duren voordat er voldoende druk op staat om het gas te laten stromen." Eindelijk iemand met verstand van zaken. Ze bestaan nog! Al lijkt het een uitstervend ras (en werkt de geiser nog steeds niet).

Hetzelfde gold voor de meneer die gisteren onze tijdelijke toiletpot kwam repareren. Eerst had ik gebeld om zeker te zijn dat de afspraak doorging en om de druk wat op te voeren (aangezien ik de hele vrijdagmiddag kwijt was aan een monteur die besloot niet te komen) verteld dat als er niemand kwam ik een particulier bedrijf zou huren en de rekening naar de woningbouw zou sturen. Wellicht dat dat hielp want niet veel later kwam een goed voorbereid manspersoon met veel plezier ervoor zorgen dat wij ook in de tijdelijke woning de menselijke afvalstoffen kunnen lozen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Mel Ferrer

Zichzelf

Ayaan Hirsi Ali staat erop dat de Nederlandse Staat opdraait voor de kosten van haar beveiliging. Ook als zij in het buitenland zit. Waarop zij die eis basseert is mij een raadsel; zelf gaf zij namelijk ooit toe economisch vluchteling te zijn en te hebben gelogen over haar identiteit toen zij in Nederland als vluchteling werd ontvangen. Binnen een paar jaar (razend knap op zich!) had zij zich opgewerkt tot een door velen gerespecteerd politica (of dien je weer "politicus" te zeggen?) die bekend stond om haar harde uitspraken inzake de Islam. Zoals dat dan gaat met politici ontvangen zij weleens bedreigingen. Echter, sinds mei 2006 werkt zij niet meer (niet in de politiek en ook niet daarbuiten, behalve als part-time schrijfster en zielige verhaaltjesvertelster) maar toch eist zij nog steeds beschermd te worden met geld van de Nederlansche belastingbetaler. Vreemd.

Indertijd werd ik bedreigd toen ik werkte voor een uitkeringsinstantie. Zelfs m'n eigen baas weigerde een cent neer te tellen voor mijn fysieke bescherming. Waarom zouden voor mevrouw Hirsi Ali andere regels gelden? En trouwens: als ik sinds mei 2006 niet meer zou werken zou ik in de bijstand terecht zijn gekomen. Waarom zij dan niet? Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor Eveline Herfkens: wanneer de burger ten onrechte verkregen subsidie onder dwang moet terugbetalen, waarom zij dan niet?

Als Baas Bos aan draaikonterij mag doen waarom zijn PVDA-maatje Jet Bussemakers dan niet? Hierbij doel ik natuurlijk op de affaire rond embryoselectie en de brief die zij hierover opstelde om die onder druk van coalitiepartner Christenunie weer in te trekken.

Welnu: wanneer ik een brief verstuur dan meen ik wat daarin staat. Althans op dat moment. Zo zullen er eerdaags brieven worden gericht aan instanties die pogen mij onheus te bejegenen. Het is nog wat vroeg om er nader op in te gaan maar heeft te maken met de recente brand in mijn woning, de mogelijke redding van wat spulletjes die beschadigd raakten door brand, rook en/of roet en mijn tijdelijke huisvesting. Heb het afgelopen weekend flink wat energie opgedaan dus ik heb voorlopig voldoende momentum. De diverse instanties gaan nog merken dat met een Terrebel niet te spotten valt!

In Breda had ik het bijzonder naar mijn zin in gezelschap van gastheer en goede vriend Erwin. Zo bezochten wij een Street Soccer League (voorheen: straatvoetbaltoernooi) en waren wij getuige van een heuse Breakdance Battle! Uiteraard bezochten wij diverse drinkgelegenheden alwaar door ons vooral verschillende soorten gerstennat werden genuttigd. Omdat het bezoek over twee nachten ging kon dit keer iets meer worden gezien van de bijzonder fraaie officieuze hoofdstad van West-Brabant.

De Superfer zat dit weekend toevalligerwijs ook in Brabant en wel in het plaatse Geldrop alwaar hij, z'n vriend Samer en diens broertje en moeder te gast waren bij de oma van zijn klasgenoot.

Zodoende had m'n moeder voor de afwisseling haar huisje voor zichzelf.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bo Diddley