Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

dinsdag, mei 06, 2008

Belachelijk

Vandaag heb ik mij weer gemeld als werkzoekende. Sinds de laatste keer dat ik dat deed is er niet zo heel veel veranderd. De gegevens die je moet opvoeren zijn vooral bedoeld om de betreffende semi-ambtenaren bezig te houden. In de praktijk blijkt dat het vooral de werkloze zelf is die via netwerken of solliciteren weer aan de bak komt. Dat houdt in dat er miljoenen -zo niet miljarden- op jaarbasis worden verspild aan reintegratie-procedures, briefschrijfcursussen, behandelplannen, bezwaarprocedures en dergelijke. Dan heb ik het nog niet over de vergaderingen die gaan over de zoveelste naam- en/of logo-wijziging van DWI, CWI en UWV of het geld dat gemoeid is met de uitvoering van de plannen dienaangaande.

Al dat geld kan rechtstreeks worden gestort op het rekeningnummer van het Ministerie van Defensie. Dan hoeft er niet meer beknibbeld te worden op onderwijs, kinderopvang, ziekenzorg en ouderen-begeleiding. Het is misschien niet algemeen bekend maar er wordt momenteel weer flink gekort omdat er nieuwe speeltjes aangeschaft moesten worden. Het gaat ondermeer om patrouillevoertuigen, onbemande vliegtoestelletjes en JASSM-kruisraketten (Iets oudere lezers hebben ooit wellicht "Kruisraketten Nee!" geroepen. Vergeefs.). Dit alles terwijl de individuele soldaat uit eigen zak patroonhouders, helmen en schoenen koopt omdat het spul dat Defensie levert niet voldoet aan de veiligheidseisen. Ook hieruit blijkt de minachting van het mensenleven door overheden.

Zou de minister van Defensie die wapens nog steeds zo nodig vinden als hij ziet wat ermee aangericht wordt?

Niet voor hen met een zwakke maag of zwak hart: Echte foto's van de echte (en allereerste) "Day After": http://yawoot.com/post/415

Mensen die de foto's bekeken leveren commentaar op de situatie en het is onvoorstelbaar dat velen denken:"Dat zij onze kinderen hebben gedood geeft ons het recht die van hun te vermoorden!" Als iemand mijn kinderen wat zou aandoen zou ik hem/hen/haar aanpakken en niet zijn/hun/haar kinderen. Die hebben er namelijk helemaal niets mee te maken!

Het is net zo logisch om de nazaten van de heren Horace Smith & Daniel Wesson dood te schieten omdat een geliefde van jou is vermoord met een door hun bedrijf gemaakt wapen. Belachelijk.

maandag, mei 05, 2008

Vrijheid

Superfer en ik hadden gisteren een dagje met z'n tweetjes. Die vulden wij ondermeer met bioscoopbezoek. Het werd de film Iron Man. Op zich een aardige film maar met de oorspronkelijke strips had-ie weinig van doen; Een wapenfabrikant krijgt last van z'n geweten en besluit zich in te zetten voor de vrede. Duh!

Vandaag was het Bevrijdingsdag en was ik gewoon aan het werk. In alle vrijheid, dat dan weer wel. Sommige mensen moeten eraan herinnerd worden dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Voor hen is er deze handige website: http://www.denkeraan.nl

Sommigen denken dat vrijheid inhoudt dat je zelf mag besluiten wat je met je pasgeboren baby doet. een 44-jarige vrouw uit het Duitse Wenden besloot dat haar babies niet welkom waren in haar wereld, vermoorde ze alle drie en bewaarde de lijkjes in de vrieskist. Haar man claimt de drie zwangerschappen van zijn echtgenote niet te hebben opgemerkt. Deze man heeft last van dezelfde ziekte waar ook de vrouw van de Oostenrijker Josef Fritzl aan lijdt: ontkenning.

Zo moeten wij niet ontkennen dat zo'n 10.000 mensen in Myanmar zijn gedood door een cycloon
en dat jaarlijks meer mensen sterven door zelfdoding dan door oorlogsgeweld.

Het is natuurlijk goed om niet te vergeten dat er mensen gestorven zijn opdat wij in alle vrijheid die van anderen kunnen beknotten maar probeer er niet teveel stil bij te staan. Dan ga je piekeren en voordat je het weet ben je daar zoveel tijd aan kwijt dat je vergeet te genieten van je zwaarbevochten vrijheid.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van J.J. Voskuil