Vrijheid

Superfer en ik hadden gisteren een dagje met z'n tweetjes. Die vulden wij ondermeer met bioscoopbezoek. Het werd de film Iron Man. Op zich een aardige film maar met de oorspronkelijke strips had-ie weinig van doen; Een wapenfabrikant krijgt last van z'n geweten en besluit zich in te zetten voor de vrede. Duh!

Vandaag was het Bevrijdingsdag en was ik gewoon aan het werk. In alle vrijheid, dat dan weer wel. Sommige mensen moeten eraan herinnerd worden dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Voor hen is er deze handige website: http://www.denkeraan.nl

Sommigen denken dat vrijheid inhoudt dat je zelf mag besluiten wat je met je pasgeboren baby doet. een 44-jarige vrouw uit het Duitse Wenden besloot dat haar babies niet welkom waren in haar wereld, vermoorde ze alle drie en bewaarde de lijkjes in de vrieskist. Haar man claimt de drie zwangerschappen van zijn echtgenote niet te hebben opgemerkt. Deze man heeft last van dezelfde ziekte waar ook de vrouw van de Oostenrijker Josef Fritzl aan lijdt: ontkenning.

Zo moeten wij niet ontkennen dat zo'n 10.000 mensen in Myanmar zijn gedood door een cycloon
en dat jaarlijks meer mensen sterven door zelfdoding dan door oorlogsgeweld.

Het is natuurlijk goed om niet te vergeten dat er mensen gestorven zijn opdat wij in alle vrijheid die van anderen kunnen beknotten maar probeer er niet teveel stil bij te staan. Dan ga je piekeren en voordat je het weet ben je daar zoveel tijd aan kwijt dat je vergeet te genieten van je zwaarbevochten vrijheid.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van J.J. Voskuil

Choco-fondue

"Aan het begin had ik een beetje raar gevoel in m'n buik en aan het einde, toen het applaus kwam, had ik ook een raar gevoel in m'n buik maar dat was lekker." De zeven-jarige Eva beschrijft hij zij zich voelde vlak voor en vlak na haar allereerste optreden: een heuse piano-recital. De opvoering (na slegs vier lessen van drie kwartier) vond plaats in onze woonkamer voor de ogen van buurvrouwen Hetty en Debbie en buurman Dudo. Natuurlijk waren ook broer en zus erbij. En papa.



















Eerder op de dag waren wij bij oma zodat oma's broer Ron en zijn vrouw Tante Jane konden kennismaken met de meiden.














Daarna hebben wij heerlijk gezwommen en daarvan hebben wij geen foto's. Die hebben wij ook nog neit van de nieuwe goudvissen. De aquamarine levensvormen zijn door Eva en Dayna Toos en Moos gedoopt. Heb echter nog wel een foto van de picknick van de avond ervoor: een heerlijke choco-fondue!