Verheugen

Ergens in het blok bespeelt iemand de cello. Een meneer van de woningbouwvereniging is binnen een uur ter plaatse wanneer de buurvrouw en ik een lekkage melden. Op straat heb ik een interessant gesprek met de man met het hondje en buurman Dudo komt zijn nieuwe hondje bij ons showen terwijl even daarvoor een lokale supermarktmedewerker zijn geluk met mij deelt. Mijn leven is vaak leuk maar soms ook wel een beetje vreemd.

Vreemd dat het kabinet online gokken tegenhoudt. Zelfs de grootste witwasserij van het land, Holland Casino, mag mensen niet verleiden tot het wagen van een gokje via het internet. Dus waarom -zo vraag ik mij af- mag de BankGiroloterij dan wel mensen aansporen hun BankGiroloterij-card via het internet te activeren om zodoende kans te maken op een prijs van 10.000 euro? Daarmee zit men overigens meteen vast aan het laten afschrijven van een vast maandelijks bedrag voor loten. Hetzelfde geld voor Dayzers en zo nog wat loterijen. Is meedoen aan een loterij opeens geen gokken dan? Dan moet ook maar meteen de kansspelbelasting op ondermeer de Staatsloterij worden afgeschaft. Niet dan?

Ik hoef er niet op te gokken dat ik een leuk weekend tegemoet ga. Zo mogen de Ferman en ik morgen Eva en Dayna ophalen voor een weekendje bij ons en staat er voor zondag een date gepland met een bijzonder leuke jongedame...Toch zeker wel iets om je als mens op te verheugen!

Herkozen

Het valt niet mee om motivatie op te brengen voor je werk wanneer je weet dat het nog maar een kwestie van weken is voordat je vertrekt. Niet dat mij vertelt is dat m’n contract niet wordt verlengd maar enige dagen terug ontving ik op het werk een factuur voor het plaatsen van een personeelsadvertentie. Aangezien er geen omschrijving bij stond en ik –als boekhouder- behoor te weten waar het bedrijf voor betaalt zocht ik de betreffende advertentie op bij de vacature-site in kwestie. Tot mijn niet geringe verbazing trof ik daar een vacature voor Office Manager! Laat ik momenteel de Office Manager zijn…

Gemakshalve ga ik er maar vanuit dat hier geen sprake is van onbeleefdheid maar tijdgebrek. De directeur heeft vast simpelweg nog niet de tijd gevonden om mij te vertellen dat m’n contract niet wordt verlengd. De advertentie werd geplaatst op 7 maart jl. en dat is nog geen maand geleden. Het is best mogelijk dat iemand binnen een tijdsspanne van vier weken geen moment kan vinden om vijf minuten met iemand te praten. Of een brief te schrijven. Of een memo. Of een e-mail. Of zelfs maar een SMS.

Verklaar mij maar voor gek maar ik stam uit de tijd dat als je iemand’s aanwezigheid op de werkvloer niet meer op prijs stelde je dat in elk geval die persoon liet weten. Misschien is het wel zoals in die ene relatie waarin “zij” “hem” vertelde dat zij hem niet vertelde dat zij al een tijdje omgang had met een ander omdat zij “hem” geen pijn wilde doen.

George Junior wil stoppen met het mensen pijn doen en erkent dat zelfs gevangen "terroristen" voortaan als mensen mogen worden beschouwd. Je zou bijna denken dat hij wil worden herkozen!