Halen

Voorlopig even geen werk-anecdotes want werk, dat heb ik even niet. Ook geen anecdotes betreffende raadswerk want ook dat heb ik niet. Zelfs geen vergaderingen van bijvoorbeeld een oudercommissie want ook daar houd ik mij tegenwoordig een stuk minder mee bezig. Ik zou U wel wat anecdotes kunnen vertellen over buurvrouwen want werk of geen werk, die buurvrouwen zijn er nog.

M'n moeder is er ook nog en bij haar hield ik m'n zoon gezelschap bij de lunch, gisteren. Ferdinand was nog maar net weg toen m'n broer en z'n vrouw gezellig even kwamen babbelen. Hoewel zij niet in de buurt van Amsterdam wonen namen zij toch de moeite om voor familiebezoek even naar de hoofdstad te komen. Netjes, toch?

Nu denkt U misschien dat ik mijn dagen in ledigheid doorbreng maar neemt U maar van mij aan dat er in huis voldoende werk is te verrichten. Al is het maar het papierwerk waar je doorheen moet om een uitkering te kunnen "genieten". Er zijn ook leukere zaken zoals een bezoekje aan vriend Pieter en met hem en een vriend een stukje voetbalwedstrijd kijken. Het viel mij weer eens op dat een scheidsrechter het laatste fluitsignaal pas geeft wanneer een speler rond het einde van (de eerste helft van) een wedstrijd de bal een rotschop naar voren geeft. Kan de scheids niet ietsjes eerder affluiten? Dat bespaart toch weer wat nodeloze moeite om de bal te halen.

Geloven

Het is nu echt voorbij. Vanavond ontving ik het afscheidsboeket van de raad en griffie. M'n werk als raadslid bleek uiteindelijk toch niet te combineren met het alleenstaand ouderschap. Het zal wat tijd kosten om te wennen aan de rol van vader die gewoon 's avonds thuis is. Nu kan ik gewoon samen met m'n zoon TV-kijken en spelletjes doen en hem bijstaan in het maken van z'n huiswerk.

Ook vandaag weer bleek dat die jongen goed kan leren: hij had zowaar een 9,5 voor zijn toets betreffende de topografie van het Midden-Oosten. Bovendien deed hij het vandaag ook weer erg goed op z'n dartclub. Nodeloos te zeggen dat ik mateloos trots ben op hem.

Heb nu ook wat meer tijd om te lezen en zodoende las ik in slegs enkele dagen boek nummer 24 én boek nummer 25 uit van dit jaar. Het ging om "De Koele Oorlog" van Frederik Pohl en "Tweesprook2" van Orson Scott Gard en Tanith Lee. Het eerste boek behandelt een onderwerp dat mij wel vaker bezig houdt: Al die "toevalligheden" die het leven lastig maken blijken vaak geregisseerd; Ziektes die op grote schaal worden verspreid; stroomstoringen die huishoudens en klein economisch verkeer belemmeren; treinwisselstoringen die een dag lang een deel van de economie ontwrichten; charismatische politici en sekteleiders die onrust veroorzaken en haat zaaien...

Tweesprook2 bevat verhalen die kenmerkend zijn voor twee van de grootste auteurs op het gebied van het genre Fantasy maar zelfs bij verhalen waarin veel gefantaseerd wordt ontkomt de schrijver niet aan het aanhalen van bekende thema's als Geloof, Hoop en Liefde.

Een gedachten-oefening: Op het moment dat je Liefde en Hoop bewaarheid ziet worden moet je dan stoppen erin te geloven?