Fijn

"Wakker worden, vaderdag! Wakker worden, vaderdag! Wakker worden, vaderdag!" werd mij vanmorgen toegefluisterd door een drietal schattig ogende kinderen. Eerst -vooral omdat ik net wakker was- bekroop mij het gevoel dat ik in een scène uit "Children from the corn" was beland. U weet wel: die film van Stephen (Door Amerikanen uitgesproken als Stieven en niet als Steffen) King waarin kinderen besloten hebben dat alle ellende in de wereld wordt veroorzaakt door volwassenen en dat dus alle volwassenen maar dood moeten...Vervolgens werd het gevoel wat genuanceerder en overkwam mij meer het gevoel van iemand die zojuist een vijf-jarig contract met een energieleverancier heeft gesloten en een paar dagen later hoort dat de gasprijzen worden verlaagd waardoor hij dus voor langere tijd vast zit aan een hogere prijs.

Gelukkig volgden mijn hersens het wakker worden van mijn lichaam al na zo'n twee minuten dus kon ik echt met volle teugen genieten van de knuffels en kadootjes. Van Dayna kreeg ik een zelfgemaakte notitievelletje-houder. Met notitievelletjes. Eva had een schrijfwarenmap voor haar papa gemaakt. Met schrijfwaren. En hééél veel glitter. M'n zoon gaf mij een t-shirt met opdruk:"Ga liever naar bed met een goed boek. Of in ieder geval met iemand die er eentje gelezen heeft." Ik zie hier de hand van m'n moeder in...Van de moeder van de meiden kreeg ik gisteren al voor Vaderdag een heerlijk zachte pinguin-knuffel. Voor m'n knuffel-verzameling én tevens voor m'n pinguin-verzameling.

Het zwembad waar wij heengingen als Vaderdag-uitje was gevuld met meerdere papa's-en-kinderen en de kip bij De Kolonel smaakte weer'ns prima. Molen De Otter, die de meiden graag even wilden zien, is helaas vooralsnog alleen van buitenaf te bekijken omdat zowel de molenaar alsook het stadsdeelbestuur te koppig is om tot een echt compromis te komen over de bestemming van het eeuwenoude monument. Thuis hebben de kinderen even het chloor uit de haren gewassen, kookte m'n zoon "stokjespasta" (klinkt toch leuker dan "spaghetti", nietwaar?) en zaten de kinderen met het bordje op schoot te genieten van de avonturen van Molletje toen de bel ging ten teken dat de zusjes werden opgehaald. Ik hou van dat grut.


Vader zijn is fijn!

Praatje

Intrigerende googlewhack:
Terrence W medisch

Zo ook een paar recente uitspraken van m'n oudste dochter:

"Als je heel hard je best doet is bijna alles makkelijk"; "Eva, van wie heb je geleerd om in het Engels achteruit te tellen van tien naar nul?"-"Dat heb ik geleerd van de bacteriën in m'n lijf", aldus het zes-jarig hummel. Tijdens het eten merkte zij op:"Wat klinken de stemmen van die twee mensen mooi samen, pap!" Zij had het over Simon and Garfunkel. Bridge over Troubled Water. De LP.

Even later zat met name haar zusje Dayna heerlijk te swingen op "Coco de rasta" van Alpha Blondy, dat uit de speakers van de PC galmde.

Pop Polly had gisteren last van een bloedneus en heeft daarom een pleister op de neus. Dayna behoefde een pleister vlak boven haar wenkbrauw nadat zij in het park vanmiddag iets te enthousiast een bocht nam op de fiets...Gelukkig had Eva "echte pleisters" in haar dokterskoffertje! Vanmiddag hebben de kinderen onze keukentrap afgeleverd in oma's nieuwe huis, op tien minuten loopafstand van het onze. Nu kan het Grote Schilderen beginnen!

Een weekend met de kinderen is een prachtige aflsuiting van een week die vrij vol zat met entertainment-dingetjes. Als je tenminste een fotoshoot zo kan noemen. En een casting voor een reclamefilmpje. En een kostuumpassing met bijbehorend praatje.