Geluk

Las gisteravond “2014, an Orwelian Tale” uit van ene Dawn Blair. (Boek nummer dertien van dit jaar!) Zeg maar 1984, gesitueerd in 2014. Geestig en hier en daar aangrijpend. “Stel dat de Amerikanen leven in een totalitaire staat met een of andere machtswellusteling aan het hoofd die in het zadel wordt gehouden door machtige zakenmensen.” Ja, stel je’ns voor…:-(

In het licht van de inhoud van voornoemd boek is het aardig de verwikkelingen te volgen rond "Sicko", de nieuwste aanklacht in documentarie-vorm van Michael Moore. Naar het schijnt schond Moore het handelsembargo met Cuba toen hij met een aantal reddingswerkers van Ground Zero naar Cuba ging voor medische hulp. In Amerika hadden zij daar namelijk geen recht op omdat zij onverzekerd waren ten tijde van 9/11. Ook senator Fred Thompson spreekt er schande van dat iemand een handelsembargo doorbreekt om mensen te helpen in plaats van zichzelf aan sigaren te helepn, zoals hij zelf doet. Zijn grote vriend, George Junior zal dat beamen.

Mensen die mij en m'n kinderen vandaag zagen zullen beamen dat ik een bijzonder gelukkig papa ben. Dayna kan fietsen! Dit vijfjarige blonde wondertje deed vanmiddag zeker drie omwentelingen op het fietsje waarop ook haar grote broer én haar zus hebben leren fietsen. Knap hoor! In bed verbaasde Eva haar grote broer door hardop voor te lezen uit een meegenomen boek. Ik bof toch maar met zoveel geluk.

Cybertterreurrechter

Gisteren een rustig dagje in m'n eigen huis mogen beleven. Op m'n gemak opgestaan, ontbeten, de keukenvloer gezwabberd, een potje lopen darten, wat gitaarspelen geoefend, een paar raaddsstukken doorgenomen en de zolder in gereedheid gebracht voor de stellingkast die er vandaag kwam te staan. Had die vanmorgen met hulp van m'n zoon, m'n moeder en een vriendin van haar (met auto) opgehaald. Langzamerhand kunnen wij nu m'n oude rotzooi die bij m'n moeder op zolder staat naar onze eigen zolder transporteren. Superfer heeft oma weer geholpen wat spullen gereed te maken voor de op handen zijnde verhuizing. Wanneer die exact plaatsvind is nog niet duidelijk maar vermoedelijk snel.

Minder snel ging het opstappen van Paul Wolfowitz. George Junior moet nu, geheel tegen zijn zin in, op zoek naar een opvolger van Wolfowitz als president van de Wereldbank. Misschien is diens vriendin geïnteresseerd in het baantje? Hoeveel zal er worden uitgegeven aan gemeenschapsgeld op de afscheidsborrel van Wolfowitz?

Vanavond zag ik zelf ook weer wat oude vrienden en vriendinnen bij de afscheidsborrel van voormalig collega Marlon. Was leuk die gezichten van "toen" (het is slegs een paar maanden terug dat ik wegging bij The Amsterdam Dungeon maar het voelt als veel langer) weer te zien en ook even kennis te maken met een paar nieuwe ex-collega's (zeg je dat zo?). Soms moet je nu eenmaal vooruit in het leven, al vind je dat niet altijd leuk.

Dat valt ook te zeggen voor rechter Peter Openshaw die een zaak moest beoordelen van terreurverdachten die hun gedachtegoed verspreiden via het internet. De zaak is tijdelijk stilgelegd om de edelachtbare tijd te geven zich te verdiepen in de zaak. Zo bleek dat hij niet wist wat een website is. Lijkt mij toch wel nuttige informatie wanneer je bent ingehuurd als cyberterreurrechter.