Surprise-ei

Surprise-ei

Het houdt niet op met die Willem Holleeder. Nadat eerst zijn hartklep lekte en zijn nier het begaf zijn het opeens beide nieren die het niet meer doen en heeft-ie plots een falende lever erbij gekregen. Zomaar gratis ende voor niets. Uiteraard denkt het paranoïde onderwereldfiguur nu dat hij is vergiftigd. Althans, zo laat hij bij monde van zijn familie en zijn advocaat weten. Leuk, die Holleeder-soap. Nog eventjes en wij krijgen te horen dat het eigenlijk z'n eigen gemene tweelingbroer is die al die stoute dingen heeft gedaan. Het arme ziekelijke broertje heeft overal de schuld van gekregen.... Het is crapuul en dat is tevens het laatste wat ik meld over de kwestie.

Over minister Bos (het is nog even wennen aan de nieuwe term...) heb ik nog wel wat te melden. Ik word namelijk een beetje tureluurs van zijn gedraai. Als leider van een oppositiepartij was hij voor het nemen van maatregelen tegen topinkomens, als leider van een coalitiepartij was hij opeens tegen het aanpakken van de diverse exorbitante bonusregelingen en als minister blijkt hij opeens een moreel beroep te willen doen op de vakbonden en aandeelhouders om de ontstane graaicultuur een halt toe te roepen. Ik weet't effe niet meer met die jongen...

Wat ik wel weet is dat een andere jongen lekker in z'n vel zit. Uiteraard (en vaste lezers hadden dat ongetwijfeld al geraden) gaat het over mijn zoon. Na zijn schooluren hebben wij gezellig samen geluncht en een aflevering van Star Trek: Voyager gekeken alvorens wij naar het buurthuis gingen. Ik mocht mee als assistent-coach. Helaas moest deze vader iets eerder weg vanwege gitaarles. "Gitaarles?" zegt U. Jawel, gitaarles. Nu ik wat tijd omhanden heb is zomaar de mogelijkheid ontstaan om een jeugddroom na te streven. Nu hoef ik geen wereldberoemd gitarist te worden maar een beetje "Kumbaya" kunnen spelen voor de kinderen op het aanstaande zomerkamp zou al heel leuk zijn. Toch? Bovendien ben je nooit te oud om te leren en te genieten van al het leven biedt. Weer neem ik m'n zoon als voorbeeld; Al is hij met z'n 11,5 al "oud" hij is nog niet te oud om (zoals vanavond na atletiek-les) dankbaarheid te tonen bij het aannemen van een surprise-ei.

Van Beuningenplein

Van Beuningenplein

834 Bladzijden telt de trilogie over het leven van Guggenheimer, een door Herman Brusselmans geschapen karakter. Tot zover boek nummer 7 van dit jaar. Het ziet er dus sterk naar uit dat ik de 12 gelezen boeken op het einde van het jaar ga halen.

Of Willem Holleeder het einde van het jaar gaat halen valt te bezien want zomaar opeens heeft hij last van lekkende hartkleppen en een slecht functionerende nier. Vreemd, niet? Jarenlang sta je aan het hoofd van een afpers- en omlegimperium en heb je nergens last van, zelfs niet van je geweten. Er worden een paar vraagjes over gesteld en opeens ben je dodelijk ziek. Heel apart.

Net als het weer, trouwens. Aan de ene kant druk op het voorhoofd vanwege de warmte maar zonder jas was het te koud. Ideaal weertype dus om in de tuin te werken, vond ook bijvoorbeeld buurvrouw Jolanda. De Ferman hield zich bezig met zijn eigen groentetuintje en de van buurvrouw Hetty gekregen zaadjes en ondertussen hield ik mij bezig met de "hoofdtuin" en het uitruimen van de jacuzzi die de afgelopen maanden dienstdeed als vergaarbak van vooral ongedierte. Het zag er allemaal niet zo fraai uit...

Wat er wel fraai uitzag was het plan dat de ambtenaren van Stadsdeel Westerpark presenteerden aan geïnteresseerde raadsleden, vanavond. Persoonlijk ben ik vooral tevreden over de uitgebreide risico-analyse die is opgesteld bij het plan "Aanpak van Beuningenplein".