Blijven

Blijven

Momenteel ligt de server van de leverancier van mijn reaktievenster blijkbaar plat. Wilt U toch een reaktie kwijt dan kan dat via het forum, via het gastenboek, of gewoon door het sturen van een mailtje. Vermoedelijk gaat het hier om een tijdelijk probleem. Al is elk probleem in wezen natuurlijk slegs tijdelijk...

Indertijd werd de opkomst van de Socialitische Partij ook als tijdelijk probleem ervaren. Al dan niet opgericht door de Binnenlandse Veiligheidsdienst om Den Nederlandsche Socialist in kaart te brengen groeide het piepkleine protestpartijtje in enkele decennia uit tot een serieuze kandidaat voor regeringsdeelname. De Statenverkiezingen van gisteren bewijzen dat maar weer eens. Hier de uitslag van het district waar ik zitting had, district 480 in het Amsterdamse stadsdeel De Baarsjes:

Van de ongeveer 1100 stemgerechtigden brachten exact 300 een geldige stem uit volgens de volgende verdeling:

PVDA 91
VVD 39
CDA 7
GroenLinks 54
SP 57
D66 14
CU/SGP 10
Ouderpartij ea. 7
NH Anders/Groenen 5
PVDD 16

In het van oudsher door PVDA-stemmers geregeerde stukje hoofdstad koos dus 1 op de 5 kiezers voor het "clubje" van Jan Marijnissen. Intussen heerscht in Amsterdam een coalitie van PVDA en Groenlinks dat onlangs een MilieuBeleidsPlan heeft opgesteld onder de naam "Amsterdam Duurzaam aan de top". Het doel is om van de gemeente Amsterdam de nummer 1 in de wereld te maken waar het gaat om besturen met hulp van uitsluitend duurzame produktiemiddelen. In 2015 moet de CO2-uitstoot van gemeentelijke instellingen tot het nulpunt zijn gedaald. Een aanzet is al gegeven door maar liefst 3000 huishoudens met een inkomen van onder de 18.000 euro per jaar bewust te maken van hun energieverbruik. Die voorlichtingsronde kostte de belastingbetaler het luttele bedrag van 250.000 euro. De gemeente wil bij maar liefst 1000 "arme" huishoudens per jaar werken aan de bewustwording. Uitgaande van het feit dat zo'n 100.000 gezinnen in Amsterdam op een inkomen van minder dan 18.000euro op jaarbasis zitten gaat het proces van bewustwording 100 jaar duren. Waarom overigens mensen met een inkomen in het midden- en hogere segment niet zuinig hoeven om te gaan met energie en milieu is niet geheel duidelijk. Ook is het niet duidelijk waarom de portefeullehouders van de verschillende stadsdelen hebben besloten op het punt van milieu niet samen te werken. Vermoedelijk willen de dames en heren op eigen houtje en in hun eigen kleine achterkamertjes allemaal tegelijk het wiel uitvinden...

Misschien moeten ze uitvinden maar aan m'n zoon overlaten die dolgraag uitvinder wil worden en vandaag zijn theorie-verkeersexamen heeft. Om daarvoor te leren besloot hij gisteravond niet naar atletiek te gaan. Tot grote opluchting van de oppas die daardoor ook lekker binnen kon blijven.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van John Inman

Tsjechië 2007

Tsjechië 2007

Dag 1: De Heenreis
15 Uren in de bus gezeten. Half uur te laat vertrokken en wat oponthoud aan de grens. Iets met Schengen en een vergeten paspoort.

Dag 2.
Skihuur! Hoop gedoe en gedrang in de skiverhuurwinkel. De skipistes liggen er grotendeels mooi bij in het Tsjechieche Harrachov. Het Reuzengebergte is bijzonder fraai!

Dag 3.
Het wordt duidelijk dat het enige ski-record dat ik ooit zal kunnen breken het record "hoogst aantal gebroken botten tijdens één afdaling" is. Het bochtenwerk is goed, het afdalen geen probleem en ook het op tijd remmen is geen punt. Met uitzondering van het onderdeeltje "op tijd". Toch wel van wezenlijk belang.

Het handwoordenboek der Tsjechische taal biedt geen soelaas bij het afdingen op de aanschafprijs der souvenirs. Een basiskennis van het Vietnamees blijkt een pré.

Enkele ouders zijn inmiddels meer dan een gezicht in de menigte. Vandaag was er eentje jarig!

Dag 4.
Sneeuw! Veel sneeuw. In elk geval voor Nederlandsche begrippen. Feitelijk gaat het om niet meer dan en laag van een centimetertje of twee. Net voldoende om beijsde stukjes helling aan het zicht te onttrekken maar niet an de linker-ski...Even paniek in de avond wanneer er een kind ontbreekt op het appèl. Afgaand op sommige après-ski gesprekken lijkt de reis te zijn georganiseerd door de mensen achter de site http://www.oudersalleen.nl

Dag 5.
De oefenpiste blijkt perfect voor deze kamikaze-skiër. De totale lengte van de baan is nauwelijks langer dan de gebruikelijke remweg: een metertje of tweehonderd. Een woest kolkende bergstroom onderaan de helling is voldoende motivatie om bijtijds te remmen. Wie beweert dat je niet met 120 kilometer per uur een groene piste af kan dalen moet mij maar'ns even bezig zien...

Dag 6.
Regen...Door nattigheid en plotseling ingetreden dooi was skiën niet voor iedereen een optie. Derhalve gingen de Ferman en ik op queeste. Zo begon de zoektocht naar De Brievenbus! Na de succesvolle afloop van deze onderneming (waarbij ook nog'ns een exemplaar van de knuffel Krtek (De Mol uit "Het Programma met de Muis") werd toegevoegd aaan mijn verzameling jeugdsentimenten) ging Ferdinand samen met twee andere waaghalzen toch nog even skiën terwijl zijn vader zich tegoed deed aan een lekker warm bad.

De avond was voor een bezoek aan een naburig hotel waar de kinderen gebruik maakten van de bowlingbaan (Ferdinand gooide een strike!) en een echte spelletjes-arcade. Terug in eigen hotel duurde de après-ski zo lang dat de barman uiteindelijk gewoon meedeed.

Dag 7.
Er heerscht weer volop bedrijvigheid op de pistes. De ochtend is voor de oefenpiste waar een zekere vader (ik!) een filmpje schiet van een 11-jarige jongen (mijn zoon!) die blijk geeft van aspiraties om schansspringer te worden. Des middags op naar de grote piste waar Superfer zelfs tijdens een heuse blizzard laat zien over stalen zenuwen en een goede afdaal-techniek te beschikken. Zelfs de in het gelaat striemende hagel brengt hem niet uit koers. Glühwein ist fein en een stoere gast bezorgd mij m'n verschrikkelijk lelijke muts terug.

Tijdens het avondeten worden niet alleen reiservaringen maar ook steelse blikken gewisseld.

Dag 8.
De terugreis verloopt zonder noemenswaardige incidenten. Eén der kinderen trakteert vanwege haar verjaring. De bus was wat later terug bij school omdat sommigen er een andere manier van tijdmeting op na houden dan de meeste anderen.

Conclusie:
Alle 58 buspassagiers hebben zich, elk op eigen wijze, vermaeckt en velen schrijven zich ongetwijfeld in om volgend jaar een vervolg te mogen beleven op Tsjechië 2007.