Tsjechië 2007

Tsjechië 2007

Dag 1: De Heenreis
15 Uren in de bus gezeten. Half uur te laat vertrokken en wat oponthoud aan de grens. Iets met Schengen en een vergeten paspoort.

Dag 2.
Skihuur! Hoop gedoe en gedrang in de skiverhuurwinkel. De skipistes liggen er grotendeels mooi bij in het Tsjechieche Harrachov. Het Reuzengebergte is bijzonder fraai!

Dag 3.
Het wordt duidelijk dat het enige ski-record dat ik ooit zal kunnen breken het record "hoogst aantal gebroken botten tijdens één afdaling" is. Het bochtenwerk is goed, het afdalen geen probleem en ook het op tijd remmen is geen punt. Met uitzondering van het onderdeeltje "op tijd". Toch wel van wezenlijk belang.

Het handwoordenboek der Tsjechische taal biedt geen soelaas bij het afdingen op de aanschafprijs der souvenirs. Een basiskennis van het Vietnamees blijkt een pré.

Enkele ouders zijn inmiddels meer dan een gezicht in de menigte. Vandaag was er eentje jarig!

Dag 4.
Sneeuw! Veel sneeuw. In elk geval voor Nederlandsche begrippen. Feitelijk gaat het om niet meer dan en laag van een centimetertje of twee. Net voldoende om beijsde stukjes helling aan het zicht te onttrekken maar niet an de linker-ski...Even paniek in de avond wanneer er een kind ontbreekt op het appèl. Afgaand op sommige après-ski gesprekken lijkt de reis te zijn georganiseerd door de mensen achter de site http://www.oudersalleen.nl

Dag 5.
De oefenpiste blijkt perfect voor deze kamikaze-skiër. De totale lengte van de baan is nauwelijks langer dan de gebruikelijke remweg: een metertje of tweehonderd. Een woest kolkende bergstroom onderaan de helling is voldoende motivatie om bijtijds te remmen. Wie beweert dat je niet met 120 kilometer per uur een groene piste af kan dalen moet mij maar'ns even bezig zien...

Dag 6.
Regen...Door nattigheid en plotseling ingetreden dooi was skiën niet voor iedereen een optie. Derhalve gingen de Ferman en ik op queeste. Zo begon de zoektocht naar De Brievenbus! Na de succesvolle afloop van deze onderneming (waarbij ook nog'ns een exemplaar van de knuffel Krtek (De Mol uit "Het Programma met de Muis") werd toegevoegd aaan mijn verzameling jeugdsentimenten) ging Ferdinand samen met twee andere waaghalzen toch nog even skiën terwijl zijn vader zich tegoed deed aan een lekker warm bad.

De avond was voor een bezoek aan een naburig hotel waar de kinderen gebruik maakten van de bowlingbaan (Ferdinand gooide een strike!) en een echte spelletjes-arcade. Terug in eigen hotel duurde de après-ski zo lang dat de barman uiteindelijk gewoon meedeed.

Dag 7.
Er heerscht weer volop bedrijvigheid op de pistes. De ochtend is voor de oefenpiste waar een zekere vader (ik!) een filmpje schiet van een 11-jarige jongen (mijn zoon!) die blijk geeft van aspiraties om schansspringer te worden. Des middags op naar de grote piste waar Superfer zelfs tijdens een heuse blizzard laat zien over stalen zenuwen en een goede afdaal-techniek te beschikken. Zelfs de in het gelaat striemende hagel brengt hem niet uit koers. Glühwein ist fein en een stoere gast bezorgd mij m'n verschrikkelijk lelijke muts terug.

Tijdens het avondeten worden niet alleen reiservaringen maar ook steelse blikken gewisseld.

Dag 8.
De terugreis verloopt zonder noemenswaardige incidenten. Eén der kinderen trakteert vanwege haar verjaring. De bus was wat later terug bij school omdat sommigen er een andere manier van tijdmeting op na houden dan de meeste anderen.

Conclusie:
Alle 58 buspassagiers hebben zich, elk op eigen wijze, vermaeckt en velen schrijven zich ongetwijfeld in om volgend jaar een vervolg te mogen beleven op Tsjechië 2007.

Blindenstok

Blindenstok

"Going Postal" van Terry Pratchett is boek nummer...eh...zes van dit jaar. Op het gebied van mijn voornemen minimaal één boek per maand te lezen doe ik goede zaken...

De NAVO doet ook goede zaken: in twee dagen tijd zijn maar liefst 19 Afghaanse burgers opgeblazen, neergeschoten, danwel levend begraven onder het puin van hun eigen huis. "Wij zorgen ervoor dat de Taliban jullie nooit meer kan bedreigen!" Je kan van de NAVO niet zeggen dat zij zich niet aan hun woord houdt...Nu is het ook wel lastig om als fatsoenlijke Taliban-strijder een baby te bedreigen die aan stukken gereten in een kapot wiegje onder een stapel zwartgeblakerde bakstenen ligt, maar goed. It's a mad world...

Daarom laten m'n zoon en ik ons graag afleiden met een bezoekje aan de lokale kermis. Wij vermaakten ons kostelijk gisteravond en hebben dankzij wat kortingsbonnen slegs enkele euro's uitgegeven. Ook zijn we nog even bij buurvrouw Hetty langsgeweest. Natuurlijk deden we dat allemaal pas na het uitslapen en uitpakken. (Het verslag komt eraan. Nog even geduld!)

Uitpakken doet de nieuwe regering ook. Bijvoorbeeld met het plan om de zorg verder uit te kleden door ondermeer rollators, krukken en blindenstokken uit het basispakket te halen. Tsja, wanneer je van plan bent in een ongeluk je ogen kwijt te raken kun je vanaf dat moment al prima sparen voor je eigen blindenstok.