Bijnaam

Bijnaam

Het schijnt dat de beoogd minister van Justitie, Ernst Hirsch Ballin, het zogeheten knieslot wil introduceren om ontsnapte TBS'ers in het gareel te houden. Zodra de gevaarlijke crimineel de poorten van de TBS-klniek of zijn/haar begeleides heeft verlaten kan het knieslot op slot worden gezet met de knie in gebogen stand. Je kunt natuurlijk ook gewoon een bewaker neerzetten bij de uitgang en die opdragen geen TBS'er eruit te laten. Ook zou je vluchtgevaarlijke TBS'ers niet op weekendverlof kunnen sturen met als begeleider iemand zonder wapen, zonder ervaring en zonder mentaal overwicht.

Wat trouwens te denken van aan apparaatje dat om de nek hangt en automatisch ontploft zodra de afstand tot de TBS-kliniek meer dan 50 meter bedraagt?

Je kunt nog meer doen met techniek zoals een stroomstoot-apparaatje in de schedel implanteren.
In plaats van ruimte te bieden in een TBS-klniek geef je de crimineel zo'n apparaatje. Bij overtreding van de afgesproken gedragsregels volgt er een relatief onschuldige maar pijnlijke stroomstoot en bij herhaling volgt er een grote waarna de hersens doorbranden en de overtreder in kwestie voortaan kwijlend en wel kan rondrijden op de poepscooter of de rest van zijn (of haar natuurlijk!) leven een belspelprogramma kan presenteren.

Soms wens je dat toe aan de verantwoordelijke voor een ramp zoals met de Probo Koala. In stadsdeel Westerpark hebben wij ons eigen probleemschip: de Rochdale One. Al enige jaren wonen studenten op een stuk grond dat feitelijk Cypriotisch grondgebied is. Het schip vaart namelijk onder Cypriotische vlag. Wettelijk gezien wonen de studenten in de brievenbussen op de wal en betalen hun huur niet aan de woningcorporatie maar aan een tussenpersoon. Het stadsdeel gaf indertijd een vergunning af op nadrukkelijke voorwaarde dat het schip astbestvrij moest zijn. Dat is het dus niet. Kortom: het is een ramp om uit te zoeken wie er nu direkt verantwoordelijk is want onderzoek toont aan dat de studenten daadwerkelijk enige tijd bloot hebben gestaan aan gevaarlijke concentraties asbest. Om over de -veelal uit Russen bestaande- bemanning nog maar te zwijgen. De werklieden liepen jarenlang in en uit en werkten aan verbouwingen en ademden daarbij waarschijnlijk de meer dan veilig geachte hoeveelheid astbestdeeltjes in. En dat voor een loon op Cypriotisch niveau dankzij de o zo handige juridische constructie. Wie is volgens U het meest schuldig en wat is de oplossing?

Tijdens de fractievergadering van gisteravond kwamen wij er nog eventjes niet helemaal uit.

Vanmorgen had ik ook een overleg. Van een geheel andere orde weliswaar. In mijn hoedanigheid van klasse-ouder waren er wat dingetjes te bespreken met juf Sabine. Atijd even leuk zo'n praatje met de juf.

M'n werk als acteur bij The Amsterdam Dungeon is ook nog steeds leuk, zeker wanneer je weer'ns een knuffel mag ontvangen van een aardige jongedame van het Engelse hoofdkantoor...;-) Terwijl ik op het werk rondliep zat m'n zoon op school om 's middags de eerste competitiedag van zijn dartclub te beleven. Hij won alle(!) gespeelde partijen behalve die tegen de coach. Thuisgekomen wachtte oppas Suus op hem om hem naar zijn eerste proefles atletiek te brengen. Zij vond het saai en hij vond het geweldig om te ontdekken dat hij de jongelui die er al langer op zitten bij kon houden op de 100 meter sprint. Heb 's avonds keurig de oppas naar de tramhalte begeleid waarna ik nog een potje 501 speelde tegen m'n zoon Ferdinand die ik graag Superfer mag noemen. Hij won nipt door uit te gooien op dubbel 10, daarmee het recht verdienend op zijn bijnaam.

Tranendal

Tranendal

Ferdinand was gisteren met oppas Suus naar karateles en ik had een avond met filosofisch debateren voorbereid over het begrip "observatie". Het discussiëren met genereatiegenoten is toch net even anders dan het praten met collega's die pas recent het antwoord hebben gevonden op de vragen waar m'n elf-jarige zoon net mee komt...

De Overheid, in de vorm van de Voedsel en Waren Autoriteit, komt met een plan dat niet zou hebben misstaan in Nazi-Duitsland: tieners worden ingezet om kroegen en slijterijen te betrappen op het verkopen van alcohol aan minderjarigen. Nog even en kinderen krijgen een zakmes voor het aangeven van hun ouders wanneer die de kraan laten lopen bij het tandenpoetsen...

In Australië tilt men ook zwaar aan het milieu. De regering die weigerde een handtekening te zetten onder het Verdrag van Kyoto maar wél deelnemer is aan het Aziatisch-Pacifisch Partnerschap voor Schone Ontwikkeling en Klimaat (samen met Amerika, China, India en Zuid-Korea) verbiedt vanaf 2008 de verkoop van reguliere gloeilampen. Wanneer het hele land (noodgedwongen) massaal overgaat op het gebruik van spaarlampen zal het energieverbruik met ongeveer tweederde afnemen is de verwachting. Milieuorganisaties noemen de maatregel een druppel op de gloeiende plaat. Wel een behoorlijk grote druppel dan. Bovendien: zou elk land een druppel laten vallen op die gloeiende plaat dan loopt het probleem van de milieuvervuiling met een sisser af.

Ook de zaak tussen Moszkowicz en Kelder is met een sisser afgelopen. Strafpleiter Bram is het niet gelukt om via de rechter zijn gelijk te halen en dus stond hij met zijn pruillipje voor de camera's te verkondigen:"Mama, hij pest mij!" Behoorlijk hypocriet ook want enderzijds kraakt hij de (roddel)journalistiek af en tegelijkertijd verdient hij een leuk zakcentje als panellid van RTL-Boulevard. Of zou dat in zijn ogen een programma zijn dat de integere journalistiek hoog in het vaandel heeft staan?

Bij velen stond (en staat!) de integriteit van John Fitzgerald Kennedy hoog in het vaandel. Goed nieuws voor de fans: er is een videofilmpje (in .wmv-formaat en niet altijd oproepbaar door de drukte) opgedoken, geschoten door George Jefferies, met nog meer beelden van zijn laatste ogenblikken in het aards tranendal.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van frater Caesarius Mommers