Jaar

Jaar

Een vriend van me moest laatst door de douane. In het kader van de nieuwe anti-terroristen regeling moest hij voor het instappen het pakje sinaasappelsap dat hij in de hand had inleveren. De twee-liter fles mineraalwater in zijn handbagage werd over het hoofd gezien. Die had netzogoed gevuld kunnen zijn met een licht ontvlambare kleurloze vloeistof en uitstekend kunnen dienen als molotov-cocktail. Onzin dus, die controles.

Het wordt tijd dat de internationale gemeenschap de oorzaken van terrorisme gaat bestrijden in plaats van zich uitsluitend bezig te houden met de uitwassen ervan.

Eén van de uitwassen van het leven is dat je op een dag ouder wordt. In het kader daarvan bezocht mijn moeder vanmorgen een seniorenwoning. Ik mocht mee en verbaasde mij over de grootte van de woning. Bovendien is de woning vlakbij het huis van haar zoon (moi!) en kleinzoon en zijn er diverse handige faciliteiten in de buurt waaronder een kroeg en een buurthuis...

Nadat ik haar op de tramhalte had achtergelaten op naar het werk op daarna thuis het eten op te zetten, met hulp van mijn zoon de nieuwe internet/telefoonmodem te installeren om half acht te vertrekken voor de eerste deelraadsvergadering van het jaar.

Economie

Economie

"That was en excellent perfomance you gave"; "Wasn't it hard for you as an Irishman to learn Dutch?"; "-Stick out your tongue!"-"Aintgotnotongue..." (en wijst daarbij op het stompje achterin zijn keel. Ach, je had erbij moeten zijn); -"Kijk nou: ze werken hier met meerdere hobbits!" riep de man uit terwijl hij mij voor de derde keer binnen het uur in een andere rol tegenkwam. Conclusie: werken in The Amsterdam Dungeon als acteur is vaak bijzonder leuk. Al lijkt acteren soms wat simpel (ik bedoel maar: je loopt wat rond en zegt een tekstje), toch kost het daadwerkelijk een hoop energie.

Daarbij opgeteld mijn werk als stadsdeelraadslid en daarnaast de zorg voor een jongen van elf met het co-ouderschap van twee jonge meisjes (verder ben ik ook peetvader maar dat is een ander verhaal) en ook nog wat pogingen er een soort van sociaal leven op na te houden maakt dat ik mij soms voel als een binennvaartschipper die veel te snel door de grachten van de Grote Stad A vaart , de rem niet kan vinden en daarom geen keus heeft dan doorvaren tot "boem is ho" of de benzine op is...

Mocht iemand mij kunnen vertellen waar de rem zit...graag! Ik verveel mij namelijk zo graag maar heb helegaar gen tijd voor het beoefenen van die hobby.

Ferdinand's favoriete hobby is momenteel darten. Afgelopen weekend heeft hij bij oma thuis zelf een dartboard opgehangen om niet veel later de eerste 170 van zijn leven te werpen. Mij lukte dat eerst enkele weken terug! Gisteren kon mijn zoon wedijveren met een vriend die samen met een andere vriend bij hem thuis kwam spelen. 's Ochtends had hij nog even opgeruimd en later heeft hij met zijn vrienden de vuilniszak verwisseld. Tof, niet?

Ook tof vond ik het zondag toen ik op de vakantiebeurs vrienden Cora en Michel tegenkwam, in gezelschap van hun twee zoons. Zij vormden één van de vele gezinnen die er geld voor over hebben om te beslissen waarheen de vakantie gaat. Zo slecht gaat het dus niet met de economie.