2008

2008

Gisteren had ik gewoon even geen zin om een stukje hier te plaatsen en genoot simpelweg van een vrije avond na een dag werken waarna ik was gaan eten bij m'n moeder. Ook vandaag gewoon gewerkt en mij gewoon afgevraagd hoe het komt dat een regeringsfunctionaris van Indonesië kan verklaren dat een vermist vliegtuig gevonden is, inclusief 12 overlevenden, om die verklaring een dag later te laten intrekken: er waren geen wrakstukken gevonden en geen overlevenden van de verdwenen vlucht van Adam Air. Vreemd.

Bijna net zo vreemd is het dat blijkbaar mensen kans hebben gezien te infiltreren in de groep die aangewezen was om aanwezig te zijn bij de executie van Saddam Hussein, bij de start van het offerfeest. Blijkbaar was het de bedoeling onlusten tussen verschillende sektarische bewegingen aan te wakkeren. En ik maar denken dat dat nu precies datgene is wat beoogd werd met de ophanging van de bekende dictator. Maar wie heeft er dan baat bij als de verschillende facties blijven knokken? Juist: wapenhandelaren.

De oplossing lijkt zo simpel: maak een einde aan de wapenhandel en al het leed is uit de wereld. Bijna al het leed dan. Helaas, zolang er mensen (lees: regeringsfunctionarissen) zijn die dit soort simpele plannetjes dwarsbomen schiet het niet op.

Neem bijvoorbeeld een simpel plan ter bestrijding van winkeldiefstal. De belangrijkste oorzaken zijn namelijk armoede en verveling. Je zou dus zeggen: maak een einde aan armoede en zorg ervoor dat mensen zich niet meer hoeven te vervelen en het is afgelopen met winkeldiefstal (kleptomanie daargelaten). Helaas zijn er mensen die liever nog een paar duizend vierkante meter aan ongebruikte kantoorruimte toevoegen aan Amsterdam bovenop de ruim een miljoen vierkante meter die al leegstaat, in plaats van dat geld te gebruiken voor armoedebestrijding.

Bovenstaande oplossingen zijn misschien wel wat simplistisch en verdienen het uitgebouwd te worden om niet te eindigen als een krantenkop in een gratis dagblad. Door de verspreiding ervan is wel een nieuw soort geïinformeerd mens ontstaan die tot volle bloei is gekomen: de zogenoemde "koppensneller". Dat zijn mensen die bijvoorbeeld blij zijn voor de Hollandse homo omdat de krant laat lezen: "Cruiseterminal in Scheveningen".

Gekkigheid natuurlijk en in het kader daarvan: ik overweeg mij aan te sluiten bij de (Franse) beweging die zich afzet tegen het verstrijken van de tijd: Foncaon. Hun eerste protest betrof de naderende komst van het jaar 2007. Hun eerste doelstelling werd sneller verandert dan de mening van Wouter Bos want in precies één seconde veranderde de doelstelling om middernacht in het tegenhouden van het jaar 2008...

Drijven

Drijven

Op straat waren partijgenoten, toevallige passanten, oude en nieuwe buurvrouwen, buurjongetjes (waaronder eentje die heel hard wegrende toen ik dreigend op hem afkwam nadat hij een rotje naar m'n zoon had geworpen!), m'n zoon, m'n moeder en ik.

Het was een mooi jaar. Ik heb hoop. U ook?

In ieder geval begon het goed voor de Nederlandse dartliefhebbers: Raymond van Barneveld wist de ongenaakbare Phil "The Power" Taylor de wereldtitel bij de PDC te ontfutselen in een zinderende wedstrijd waarin Taylor van Barneveld eerst op 3-0 achterstand zette. Er moest een tie-break aan te pas komen, gevolgd door een sudden death voordat Raymond eindelijk de door hem zo felbegeerde trofee mocht kussen.

M'n zoon en ik waren er dankzij de TV live getuige van. Daar ging de intentie om vroeg naar bed te gaan...Vanmorgen waren wij op tijd wakker vanwege de nieuwjaarsbrunch op lokatie bij zijn moeder. Een bezoekster herkende mij onmiddellijk en ik haar. Het betrof Sunny, een vriendin die ik het laatst zag, zo'n drie jaar voordat Fer's jongste oppas werd geboren...Het was goed om te zien dat het goed gaat met de dame die samen met mij omging met illustere flarden geschiedenis als Baron von Frankenstein, Sir Purple Rose, Tuimel, Koudevoetenmeisje, Lawaaiierig Jochie, Shakespears Sister, Jean Cocteau, The Three Witches, Axl, Töre en Divine.

De doorsnee lezer zegt de voorgaande paar zinnetjes waarschijnlijk niet zo veel maar geloof mij als ik zeg dat er een hoop, vooral leuke, herinneringen naar de oppervlakte van mijn bewustzijn kwamen drijven.