Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, juni 18, 2006

Het voornaamste

Het voornaamste

"I love the smell of stale beer in the morning" was het eerste wat mij door het houten hoofd schoot toen ik vanmorgen de trap op liep om in te klokken op het werk. Het was duidelijk dat er een feestje had plaatsgevonden. Met name het feestje van manager Mike en zijn vriend Paul. Na een volle werkdag was het mij een eer en genoegen om hun vrienden als acteur lastig te vallen en te vermaken. Na afloop van de "plichtplegingen" kon ik mij ook overgeven aan de gangbare feestelijkheden zoals dansen, drinken, knuffelen en drinken. (Niet alleen gisteren maar ook vannacht en vandaag en vanavond lekker veel geknuffeld!)

Collega Georges bleef nuchter onder dit alles en zelfs de voor Mike geregelde verrassing bracht hem niet van zijn stuk en hij bracht mij veilig thuis met zijn automobiel. Zodoende lag ik nog netjes om 03.30 uur in m'n bedje teneinde een paar uurtjes te slapen voor aanvang van de nieuwe werkdag van vandaag. Na afloop een etentje bij Bas & Elsa thuis waarbij ook vrienden Vincent & Jessica aanwezig waren. Het eten was bijzonder smakelijk en het gezelschap zeer prettig. Daarna m'n zoon opgehaald bij oma en haar uitgebreid bedankt voor de goede zorgen.

Goede zorgen ontving Ferdinand ook gisteren op het werk waar ondermeer collega Kristel zich over hem ontfermde. Met haar samen regelde hij in de lunchpauze een vaderdag-cadeau voor mij. Het werden maar liefst twee kadootjes die met liefde waren uitgezocht. Collega Wieteke was speciaal naar The Amsterdam Dungeon gekomen om m'n zoon naar huis te begeleiden omdat ik zelf vanwege de feestvoorbereidingen die taak niet op mij kon nemen. Waanzinnig lief! Helaas kon hij mij vanmorgen alleen maar telefonisch begeleiden bij het uitpakken van de cadeaus.

De politie in Luik kan wel inpakken als de moeder van de vermiste stiefzusjes Stacy en Nathalie er meer van blijkt te weten. Nu is weer naar voren gekomen dat zij kort voor de verdwijning een vreemd tekstbericht op haar mobiel ontving. De nieuwsgierigheid wordt gewekt maar niet bevredigd. Als de meiden maar in orde zijn, dat is wat mij betreft het voornaamste.

vrijdag, juni 16, 2006

Kunstwerken

Kunstwerken

Misschien wordt het tijd voor taalles op Nederlandse scholen:
opzoeken naar foto's van gouverneur die hier hebben geregeerd

Het ministerie van onderwijs wil het juist afschaffen onder het mom van "de leraar biologie kan ook best wel even in de gaten houden hoe zijn leerlingen spellen en zo." Stond het wellicht in het regeerakkoord dat Nederland verplicht verder moet afzakken op de ranglijst van landen met het beste onderwijs?

Regeerakkoord? O, U bedoelt dat rijtje van beloftes dat de regering doet, vlak na haar aantreden? "Natuurlijk houden wij ons daar niet aan want wat is nu een belofte aan de kiezer?" Een belofte aan de kiezer is uitsluitend een methode om je naam in de krant te krijgen en ongeveer net zoveel waard als het inzetten van een Wuppie als methode om leukemie te bestrijden. In dit specifieke geval gaat het om de regeringsbelofte (gedaan door CDA, VVD en D66. Dat U dat even in het achterhoofd houdt voordat U volgend jaar weer mag stemmen...) dat kerncentrale Borssele zou sluiten in 2013. De PVDA speelt hierin een rol in de oppositie: het PVDA verkiezingsprogramma meldde: "De bestaande kerncentrale in Borssele wordt aan het eind van 2003 gesloten". Terwijl men U en mij probeerde af te leiden met geleuter over hoe veilig het wel niet zou zijn in Uruzgan heeft men in alle gauwigheid besloten één van de oudste kerncentrales in de wereld open te houden tot 2033, ver (maar liefst negentien jaar!) voorbij de uiterste houdbaarheidsdatum. Vooral vanwege een mogelijke schadeclaim die dreigt bij sluiting. De VVD brengt het leuk: "Met het verdwijnen van Borssele verdwijnt er kennis over kernenergie uit Nederland en wij willen onze energie toch zeker niet uit het buitenland halen?" Vreemd genoeg vindt deze regeringspartij het geen enkel probleem dat buitenlandse bedrijven Nederlandse energiebedrijven overnemen, gezien hun stemgedrag in de Tweede Kamer, te volgen op http://www.politix.nl. Het geval laten ontploffen waarbij mogelijk een miljoen of meer mensen omkomen is minder schadelijk voor de economie? Lijkt mij geen verstandige keus. Maar ja, wie ben ik?

In ieder geval een vader die met z'n zoon als afsluiting van de dag naar het Van Gogh-museum is geweest. Daar bekeken wij ondermeer een deel van de tentoonstelling Rembrandt-Caravaggio. Het andere deel hadden wij eerder al in het Rijksmuseum gezien. Altijd aardig ook om weer even wat zonnebloemen te zien...

Volgend jaar maar weer'ns zonnebloemen in ons tuintje regelen maar eerst moet het binnen in huis zijn opgeknapt, vind ik. In dat kader vanmorgen na het naar school brengen van m'n zoon, de gasplaat schoongemaakt, de badkamer geschrobt, evenals de toiletpot. Ook nog even het halletje waar de wastafel staat enigszins heringericht en natuurlijk ook opgeruimd en schoongemaakt. Een uurtje later kon ik met een opgeruimd gemoed naar het werk waar het vooral dankzij een paar bijzondere collegae weer bijzonder goed toeven was.

Bij het thuiskomen wachtte mij een verrassing: de deur werd mij niet, zoals verwacht, opengedaan door mijn zoon Ferdinand, maar door een alleraardigst om en nabij vijf jaren jong hummel dat bij navraag bleek te luisteren naar de naam Lisa. Geheel en al zelfstandig was deze ondernemende jongedame door de tuin gehobbeld, had onze keukendeur op een kier zien staan en besloten te onderzoeken wat er zich daarachter bevond. Als dank voor mijn vriendelijke begroeting gaf het meisje mij een munstuk van maar liefst een hele euro "omdat je zo aardig bent". Uiteraard begeleidde ik de jongedame (én haar euro) terug naar haar mama die een paar tuinen verderop van het fraaie weer en een etentje met vrienden zat te genieten. Mijn zoon bleek iets verderop bij buurvrouw Hetty op de bank te zitten voetballen kijken.

Niet lang na het laatste fluitsignaal in de volgens velen spannende wedstrijd Nederland-Ivoorkust gingen m'n zoon en ik op weg naar de tramhalte waarbij ik onderweg nog een knuffel in ontvangst mocht nemen van tramvriendin Maya. Een half uurtje later stonden de oudste mijner kind'ren en ik ons te vergapen aan heuse kunstwerken.