Afgezegd

Afgezegd

Een sabbatical noemde buurvrouw Angélique het toen ik haar vertelde dat wij een weekend lang zo goed als onbereikbaar zouden zijn. Gewoon een weekend lang alleen maar Eva, Ferdinand en ik. Broer en zus speelden veel buiten terwijl ik muziek luisterde, las en TV keek. M?n kinderen genoten van het uitzicht over een deel van de stad dat zij niet gewend zijn te zien. Behalve Eva dan misschien: niet zo heel lang geleden haalde zij haar
zusje Dayna op van een verjaarsfeestje bij een meisje hier op de gallerij...Sofie blijkt een paar deuren verderop te wonen als vrienden Gerard en Janine die zo lief waren hun huis ter beschikking te stellen voor mijn mini-sabbatical. Zo lief.

Fer en Eef keken Tita Tovenaar en Inspector Gadget voor het slapen gaan. Hun vader deed datzelfde met Final Destination (Lachen!). Muziek geluisterd. Nynke Laverman. Fado in het Fries. Onlangs angeraden door schooldirectrice Yvonne. Dit weekend angetroffen in de CD-speler op ons tijdelijk adres. Toeval? De braderie in Amsterdam-Osdorp op zaterdag was goed bevallen en de lunch bij oma op zondag was lekker en gezellig. Het potje één op één straatvoetbal tussen vader en zoon en de twee(!) welgemeende afscheidsknuffels van m?n dochter deden mij eens te meer beseffen dat het goed is vader te zijn. Met de blik gericht op de toekomst surfde papa naar http://www.ikea.nl en zoonlief naar http://www.thechopperdome.com

Vanmorgen vanuit ons "schuiladres" even langs huis om vandaaruit naar school te gaan. Daar even wat hand-en spandiensten verricht ten bate van het grote schoolfeest van vandaag. Was na een vermoeiende dag op het werk net op tijd om het einde van het feest mee te maken. Aangezien ook Ferdinand zo moe is dat hij nauwelijks de ene voet nog voor de andere kan zetten karate maar afgezegd.

Vandaag staan wij stil bij de duizenden slachtoffers van de aardbeving op Java

Postcode

Postcode

"Topdrukte in musea door slecht weer" kopt Nu.nl. Dat kunnen de mensen die gisteren en vandaag werkten in The Amsterdam Dungeon bevestigen: zo vaak hebben wij nog niet rijen bezoekers op straat staan. Vandaag werden zij vergast op de aanwezigheid van de Dungeons nieuwste huisfotograaf: moi! Errug lachen om met zo'n groot, proffesioneel apparaat om de nek de mensen welkom te heten en in het schandblok te zetten. Weer'ns wat anders dan gewoon acteren. M'n voeten waren net hersteld van het op hoge hakken disco-dansen tijdens de mini disco bingo van afgelopen zaterdag maar doen nu weer opnieuw zeer. Ach, het was zeer de moeite waard en mooi dat de Dungeon als werknemer vertrouwen stelde in iemand die van z'n leven nog nooit meer had gedaan dan snapshots nemen van z'n kinderen...

De dag eindigde met kaasfonduen bij m'n moeder en was begonnen met het schrijven van een brief en het verwerken van een stapel strijkgoed met een eigen postcode.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Edouard Michelin