Wonderbaarlijke plek

Wonderbaarlijke plek

Toch wel een emotionele gebeurtenis, je moeder naar het verpleeghuis brengen. Al is het maar voor een paar weekjes. Samen met m'n zoon daar in de rokerswoonkamer Superman gekeken.

Zelf voel ik mij momenteel meer Moeman. Gelukkig zijn er nog aardige buurvrouwen. Zoals mijn moeders buurvrouw Vonne die voortdurend met ons meeleeft. Zoals buurvrouw Pieternella die mij vanmorgen een hartelijk goedemorgen wenschte en buurvrouw Meier die mij in de tram vanmorgen nog van wat nuttige tips voorzag ter ondersteuning van mijn moeder.

Vandaag was een heerlijke werkdag (neen, Dungeoneers doen niet aan vrij zijn met feestdagen) waarbij alles vlot doorliep zodat ik op tijd bij m'n moeders huis kon zijn om daar samen met haar en haar jongste kleinzoon de maaltijd te nuttigen voordat de tocht naar het verpleeghuis werd ondernomen. Het toeval (vaste lezers weten hoe ik denk over dat fenomeen) wilde dat de betreffende taxichauffeur mij nog niet zo lang geleden naar een partijbijenkomst vervoerde. Tevens bleek zijn opa een bewoner te zijn geweest van De Amstelhof.

Alsof dat nog niet voldoende toeval was voor één avond liepen de Ferman en ik onderweg naar huis collega Kirsten tegen het lijf met wie hij onlangs nog Sudoku's had zitten invullen.

U ziet: het is niet alleen in films zoals het gisteren bekeken Immortals (errug gaaf wanneer je houdt van visuele fraaiheden en niet zozeer geeft om een vloeiende verhaallijn!) van Enki Bilal dat zich afspeelt in het New York van 2095 dat het er vreemd aan toegaat: De wereld blijkt toch maar weer een wonderbaarlijke plek...

Avondje alleen

Avondje alleen

Wesley Clark, de man die achter de onnodige bombardementen op Joegoslavië zat in 1999
vindt dat Donald Rumsfeld moet opstappen omdat die achter de onnodige bombardementen op Irak zit. Een typisch geval van balk en splinter dacht ik zo. Maar wat is de balk en wat de splinter?

Ook Hoogervorst heeft daar wel eens last van en vandaar dat ik hem op 10 maart een vraag stelde. Onlangs kwam het antwoord. Mijn antwoord op vragen over ellende is meestal: kijk en luister eens naar kinderen die vaak intuïtief weten hoe het leven geleefd moet worden.

Eva huppelde naar huis op haar gewonnen roze princessen-hakjes en Ferdinand loopt door het huis met zijn schuimrubberen raketwerper-op-luchtdruk voortdurend in de aanslag. Dat bleken toch wel de kadootjes waar zij het meest mee in hun nopjes zijn.

Ik was in mijn nopjes met het kunnen uitslapen, mede mogelijk gemaakt door Ferdinand die zich tot half twaalf(!) geheel en al allenig vermaeckt heeft. Zo heeft hij ondermeer zitten bellen met vriend Maurits en zitten kletsen met buurvrouw Hetty...Gisteravond laat was er nog een buurman langsgeweest die van mijn telefoon gebruik wilde maken. Gezein de staat waarin hij verkeerde heb ik hem maar niet gezegd dat hij beter beltegoed dan bier kan kopen. Al dacht ik dat wel en zal ik hem dat later ook vertellen.

Heb n'n zoon vandaag laten kennismaken met de kunstmarkt op het Thorbeckeplein. Daarna zijn wij naar oma gegaan om daar te eten. Zo kan haar kleinzoon m'n moeder een handje helpen in huis en heeft papa een avondje alleen...


Voor in de agenda:

Op donderdag 4 mei, om twee minuten en drie seconden na 1:00 uur 's morgens, zal de tijd en datum alsvolgt zijn: 01:02: 03 04-05-06.