Verantwoordelijkheid

Verantwoordelijkheid

Ondanks het feit dat het eigenlijk niet zijn taak was heeft collega Mike de acteurs van The Amsterdam Dungeon vandaag flink uit de brand geholpen. Niet alleen heeft hij ter plekke een vers werkrooster uit de grond gestampt maar heeft hij zelfs één van de acteursrollen voor zijn rekening genomen. Een gouwe gast, die Mike. Niet voor niets vindt de oplettende lezer heden ten dage een link naar zijn site in de kolom ter linkerzijde van de lappen tekst die ik U met regelmaat presenteer.

Met regelmaat is ook de SF-serie Battlestar Galactica weer op televisie. En wel op de TV-zender Veronica des zaterdagavonds. Niet alleen leuk voor de fans van weleer maar ook interessant voor kijkers van de nieuwere generatie. Nadeeltje bij TV-kijken: dat kan alleen wanneer er stroom op het toestel staat...

Wat is dat toch met de energievoorziening tegenwoordig? Kan mij van vroeger niet herinneren dat die stagneerde na een beetje sneeuwval en een paar rukwinden. Gedupeerde bedrijven moeten maar vertrouwen op eigen noodvoorzieningen: de energiebedrijven voelen zich niet verantwoordelijk "Eigen verantwoordelijkheid"...daar gaan we weer met het stokpaardje van de Bush-volgelingen.

M'n zoon, dat is pas iemand die zijn verantwoordelijkheden kent en ook neemt. Zo had hij vandaag zijn sleutels op school laten liggen. Gaat hij huilend bij de pakken neerzetten? Vergeet't! Hij belt aan bij verschillende buren totdat er eentje open doet. Vanaf dat adres belt hij zijn vader op het werk om te vertellen waar hij zit en zodoende trof ik hem op de bank bij buurvrouw Margot die als bedankje een vrijkaartje voor m'n werk ontving.

Hij was wat snotterig en voelde zich niet zo lekker en daarom belde hij zelf karate-les voor vanavond af.
Menig volwassene (en niet uitsluitend kabinetsleden die Veerman heten en graag het beleid van hun collega's onderuit halen) kan een voorbeeld nemen aan het gedrag van mijn Superfer...

Verjaardag

Verjaardag

Googlewhack:
"hilde en marius"

Het ene moment zie je een hoopje lief klein en onschuldig mens liggen in zo'n aquariumpie in het ziekenhuis en zo is-t-ie tien...Het leven gaat zo hard. Heb al veel heerlijke momenten met m'n zoon meegemaakt en ongetwijfeld zullen er nog vele volgen. Ik krijg er maar niet genoeg van de wereld te laten weten hoeveel ik hou van dat joch en hoe trots ik op'm ben. Natuurlijk ben ik ook helemaal gek van z'n zussies maar met hem heb ik gewoonweg veel meer doorgemaakt. Een hoop narigheid ook. De details zal ik U besparen maar de lezers van weleer alsook vrienden weten waar ik het over heb.

In tijden van nood leert men z'n vrienden kennen. Dat gaat ook op voor een incident, gistermorgen, waardoor de band tussen ondergetekende en vriend/collega Georges nog hechter is geworden. Om betrokkenen te ontzien zal ik hier niet op de details ingaan. Lijkt mij wel zo netjes. En over Georges gesproken: na de grote VIP-party (een goede leerschool voor alle betrokkenen) op het werk donderdagavond is hij blijven pitten. Bij binnenkomst in ons huisje 's nachts mocht hij meteen de slingers ophangen ten behoeve van de verjaardag van Ferdinand Louis W., de man'lijke vrucht mijner lendenen.

Na een hectische werkdag was het gisteravond tijd voor een rustmoment in de vorm van een gezellig verjaarsetentje in het restaurant om de hoek: Papa Longo, eenvoudig, lekker, voedzaam en betaalbaar eten in een prettige sfeer met uitermate vriendelijke bediening. Je zou haast gaan denken dat de eigenaar mij betaald om dit te schrijven...;) Wij verheugden ons in het feit dat het Fer's moeder, buurvrouw Johanna, was gelukt erbij aanwezig te zijn. Ook oma was er uiteraard! Zij was er al sinds de avond daarvoor toen zij de avondmaaltijd verzorgde waaraan ook buurvrouw Angélique deelnam. Later gisteravond kwam ook buurvrouw Hetty nog op verjaarsvisite nadat zij al eerder was langsgeweest in de morgenstond om de Ferman te feliciteren.

In de tram onderweg naar oma's huis vanmorgen kwamen wij vader Pieter en zijn zoon Berend tegen. Onmiddelijk werd m'n zoon uitgenodigd voor het verjaarspartijtje van laatsgenoemde, morgen. Met diezelfde tram reisde ik een halte verder om deel te nemen aan deel zoveel van de SP-cursus Lokale Politiek waar ons vandaag het een en ander werd bijgebracht over debateren. Boeiend lesmateriaal!

Samenvattend: door alle pret en cadeautjes was zoonlief gisteren in bijna dezelfde juichstemming als de kersverse wereldkampioen turnen op het onderdeel ringen: Yuri van Gelder. Ik ben toch maar een bevoorrecht mens dat ik de middelen heb om ook voor anderen het leven wat aangenamer te maken...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van George ("Wat heb je gedaan met al de verdiende miljoenen?"-"Het meeste heb ik uitgegeven aan vrouwen, drank en snelle auto's; de rest heb ik verbrast.") Best.