Feestje

Feestje

Terwijl de zomer nog niet van wijken weet voltooide ik boek nummer 17 van dit jaar. Of beter gezegd: drie boeken. Het gaat om De Uitvreter, Titaantjes en Dichtertje. In het begin van het vorige millenium geschreven door de heer Grönloh, beter bekend onder het pseudoniem Nescio. Prachtig taalgebruik en thuishoorend in het rijtje van klassiekers uit de Nederlandsche literatuur. Momenteel reist Johannes Kemkens door het land met en als "De Uitvreter". Komt de voorstelling bij U in de buurt, aarzel dan niet. Naar verluidt wordt het door Nescio bedachte karakter zeer realistisch vormgegeven.

Nog steeds aan het bijkomen van een feestje, gisteren. Aanwezig waren Marije, Marieken, Claudia, Bas, Erwin, Daniëlle, Deborah, Thura, Koen, Hester, Hans, Vincent en Jessica. Het begon met een RHPS cast barbecue waarop ook buurvrouw Angélique afkwam en eindigde met het wegzetten van diverse lege drankflessen. Een goed feest derhalve waarop slegs één glas het leven liet.

Eerder op de dag volgde ik de eerste les in de reeks van een scholingscursus voor aanstaande deelraadsleden. Vrij droog maar wel nuttig. Op de weg terug mocht ik een blinde partijgenoot en zijn hond naar het station begeleiden. Zodoende werd ik weer een prachtige ervaring rijker. Het viel echt op dat zo weinig mensen rekening houden met de minder valide medemens. Mensen blokkeerden de trap en verwachten dat het nietsziende heerschap hen zou zien en ontwijken. Ferdinand was gisteren bij oma die hem vanmorgen bij zijn vriend Maurits afleverde waarvandaan ik hem vanavond weer ophaalde.

Foam

Foam

Kon vanmorgen te nauwernood een botsing met een door rood fietsende Rob Oudkerk voorkomen. U weet wel: dat is één van die mensen die vinden dat regels alleen voor andere mensen gelden. Zoals trouwe lezers weten niet mijn favoriete bevolkingsgroep.

Op het werk kregen wij vandaag het noodzakelijke praatje over gezondheid en veiligheid op het werk. De Engelse gastspreker had gelukkig voldoende ervaring om de vooroordelen hierover te onderkennen en liet ons beginnen met een dansje op "The Snake" van Al Wilson.

Ook Ferdinand bleek het een lekker nummer te vinden, getuige zijn meedeinen op de beat ervan toen hij naast m'n bureau stond om het kaartje voor de avond te trekken:"Ik kan het" trok hij. Nu heb ik er ook wel vertrouwen in dat hij het allemaal kan maar moet ik mij daarom verheugen in het feit dat ik hem aan het loslaten ben? Al is het noodzakelijk, dat maakt het nog niet leuk, om de analogie met het veiligheidspraatje maar door te trekken.

Omdat ik graag ook culturele uitstapjes maak met m'n zoon zijn we vroeg op de avond naar het FOAM geweest
waar nog tot en met maandag een fototentoonstelling staat gepresenteerd over dé Amsterdamse fotograaf bij uitstek: Ed van der Elsken "Mijn Amsterdam".

Volgens sommigen mag het figuur van André Hazes niet ontbreken in het beeld dat mensen hebben van Amsterdam maar zoals een op de Albert Cuyp geïnterviewde dame in onvervalst dialect mededeelde:"Me man kon auk mooi singe maar woarom kreig hij geen stanbeelt?" Niet dat ik het André niet gun maar er zit wel wat in in die uitspraak van die mevrouw. Persoonlijk sta ik liever stil bij het overlijden van Joop "Swiebertje" Doderer en geniet ik van de nazomer met de heuse zomerse temperaturen.