Werk

Werk

Gelukkig hoeven wij ons binnenkort geen zorgen meer te maken over een kwakkelende economie:
alle handen zijn dan nodig bij de wederopbouw van Amerika mocht dat besluiten Taiwan te "bevrijden" waarna China komt met een vergeldingsaanval met gebruik van kernwapens.

Vandaag mocht een twaalftal mensen, waaronder ondergetekende, opdraven voor een informatief gesprek op het CWI:
WW aanvragen, hoe doe je dat? Waarom moet je eigenlijk solliciteren? Hoe zit dat met het pensioengat? Wat te doen bij ziekte? Moet je het doorgeven als je weer werk hebt? Waarom moet je bewijzen van sollicitatie twee jaar bewaren, zelf als je al weer werkt? Kan iemand de suiker even doorgeven? En nog meer min of meer belangrijke onderwerpen passeerden de revue. Vantevoren had ik mij een soort van AA-bijeenkomst voorgesteld maar dat bleek gelukkig mee te vallen.
Wat in ieder geval duidelijk was was dat ook de medewerker van het CWI het vaak niet eens zijn over de interpretatie van de regels. Zo staan in een informatie-folder soms regels die regels op de website geponeerd tegenspreken. Praktisch. Bovendien werkt het CWI nauw samen met het UWV behalve dan op sommige punten. Al maakt men gebruik van hetzelfde computersysteem: aan beide instanties apart moet de uitkeringsgerechtigde meldingen van ziekte, vakantie of (part-time) werk doorgeven. Handig. Uiteraard komt er een papiermassa bij kijken die de ambtenaren in Brussel/Straatsburg jaloers maakt. Kortom: het onderhouden van de eigen uitkering lijkt verdacht veel op werken en dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Om het verhaal compleet te maken: Ik belde vandaag met mijn contactpersoon bij de WW om te onderzoeken of al mijn drie laatste werkgevers inmiddels de werkgeversverklaring hadden opgestuurd want zoniet dan zou ik hen rappeleren. Bleek dat mijn verzoek om een WW-uitkering is afgewezen omdat ik verwijtbaar werkloos zou zijn. Nu is iedere werkloze in principe altijd verwijtbaar werkloos maar dat is hoogstwaarschijnlijk niet waar men op doelde. Vermodelijk heeft één der ex-werkgevers het nodig geacht om een kruisje te zetten voor het zinnetje "Het ontslag is ingediend door de werknemer."
Niet dat het een probleem is als ik geen WW-geld ontvang want een WW-uitkering plus geld via de toeslagenwet omdat ik onder het sociaal minimum uitkom is voor mij gelijk aan een bijstandsuitkering voor een een-oudergezin. Bovendien kom ik zodoende automatisch in het reïntegratie-project terecht wat dan weer betekend dat de GSD gedeeltelijk gaat opdraven voor de kosten van kinderopvang. Dus kan ik weer de belastingdienst gaan inlichten. Wat ik net heb gedaan om te vertellen dat de WW die bijdrage niet wil leveren en dat dus het Rijk haar plicht moet doen door de maandelijkse toelage te verhogen. Houdt U't nog een beetje bij?
Zelf begin ik een beetje het spoor bijster te raken.
Conclusie van deze redevoering: IK WIL AAN HET WERK!

Niet dat alles kommer en kwel is, hoor. Zo heb ik gezellig staan praten met buurvrouw Suzan, kwam ik buurvrouw Debbie nog tegen die bovendien goed nieuws had te vertellen en was er een feestje op de opvang van m'n zoon waar ik vermoedelijk iets te veel Rosé'tjes heb gedronken. Tenzij ik duizelig ben van de hitte...

Afleiding

Het is nu officieel: de Nederlandse economie is de slechtste binnen de Europese Unie.
Tegelijkertijd hebben het afgelopen jaar 13% meer Nederlanders om schuldsanering gevraagd dan het jaar daarvoor. Toeval? Ik denk het niet. Met de werkgelegenheid is het droef gesteld en het aantal faillisementen van middenstanders vliegt de grafieken uit.
Het einde van de hausse is in zicht voor hen die werkzaam zijn in de ICT-sector:
Bij de ING verwdijnen zo'n 400 arbeidsplaatsen op de betreffende afdeling.
Voor velen is nu de tijd aangebroken om een ander vak te leren. Overigens geschied deze actie nog geen maand nadat een CAO-akkoord is afgesproken met daarin bepalingen voor werkgarantie.
Ach, waarom zou je je aan de afspraak houden? En de vakbond? Die is verbaasd. Zegt men.

In het kader van de economische malaise wilde ik een nieuwe discussie starten op het forum.
Liefhebbers voor deelname?
Ondanks dat het best aardig is om foto's in te plakken, gaatjes in muren te dichten, de klok schoon te maken, verder te werken aan een boek en praatjes aan te knopen met een Z-verkoopster of duivenvoerster Tante Marie wil ik zo langzamerhand toch weer graag aan het werk. Een sollicitatie per dag en verder maar afwachten. Veel meer zit er momenteel niet in. Gelukkig biedt de wekelijkse les Pencak Silat enige afleiding, anders zou ik niet weten hoe ik onder de mensen moest komen. (Wie mij kent weet dat dit laatste een grapje is. Voor de rest: neem dat maar even voor kennisgeving aan.)