Werkstuk

Werkstuk




Googlewhack:

verjaarskaartje versturen




Persoonlijk ben ik wel benieuwd naar de uitkomst van de aanklacht van meineed die Mr. Steijnen heeft ingediend tegen VVD-Leider van Aartsen. Die schijnt indertijd verklaard te hebben dat Amnesty International schrijftelijk op de hoogte was gesteld van de bombardementen op een Servisch radiostation waarbij burgerslachtoffers vielen. Uit onderzoek zou inmiddels gebleken zijn dat zo'n bericht nooit ende te nimmer aan de mensenrechten-organisatie is gezonden. In dat geval zou de heer van Aartsen dus opzettelijk gelogen hebben en aangezien hij dat deed terwijl hij onder ede stond is er dus sprake van meineed.




Het heeft wel iets, hoor, voetballen kijken met je zoon. Al zag je bij sommige spelers het babyvet nog in de blozende wangetjes, 3-0 is geen slecht resultaat.
Terwijl gisteravond buurvrouw Angélique thee kwam drinken ehb ik vanmorgen gezellig met buurvrouw Wynona zitten keuvelen. Ik kon haar vertellen dat Ferdinand is begonnen aan een werkstuk op school. Je zou verwachten dat een kind van 9 een onderwerp kiest als de cavia, de romeinen, piraten, karate of de middeleeuwen. Zoniet Ferdinand. Hij koos voor "De politieke partij: de SP". Ik moet toegeven dat ik enigszins perplex stond.
Toch is er hoop want vanavond mocht hij mee naar een SP-Westerpark kerngroep vergadering maar hij verkoos het kijkschijfje "Star Wars: The Empire strikes Back" te bekijken en daarna meteen naar bed te gaan.
En inderdaad: bij thuiskomst na een vergadering waarin vooral werd gesproken over de invulling van het verkiezingsprogramma, trof ik hem in diepe rust.


Nog een aardig detail: een paar van de kerngroepleden zijn nieuw en één van de nieuwe aanwinsten bleek ik nog te kennen uit het begintijdperk van mijn wekelijkse Pencak Silat-les! Een les, overigens die ik vanavond heb overgeslagen ten faveure voor deze toch wel belangrijke vergadering want mogelijk wacht mij een toekomst als deelraadslid...

Onderwijs

Onderwijs



Googlewhack:

jongleerballen licht gevend




Gisteren was m'n zoon met de kinderen van de EcoKids-club naar de tentoonstelling "Stadse Beesten" in het Amsterdams Historisch Museum. Goed hoor, dat ze kinderen wat besef bijbrengen. Kan mij uit mijn jeugd niet iets dergelijks herinneren. Jongens gingen op voetbal en meisjes op turnen. Had je toevallig een juf of meester die interesse had in de natuur dan kreeg je via hem of haar je informatie. Maar zoals nu, in georganiseerd verband..? Nee, dat was er niet.
Aan de andere kant wordt het wel allemaal eenheidsworst en moet het leerproces in vaste banen worden geleid via vaste regeltjes. Op die manier wordt het allemaal wel een beetje voorspelbaar, natuurlijk. Is wat voor te zeggen maar wel een beetje saai. Zie het maar een beetje als het verschil tussen Hollandse en Vlaamse patat. Een belgische gevraagd naar hoe het komt dat hun frieten toch lekkerder zijn dan de onze antwoordde deze:"Den Hollander kijkt op de verpakking om te zien hoe lang de frieten in de frituur moeten, wij Belgen luisteren naar de frieten." (Met dank aan Maarten).


Wellicht is dat het hele probleem van de huidige maatschappij en wordt er simpelweg te veel gepraat en te weinig geluisterd. Dat zou een hoop verklaren.
Te veel commissies stellen teveel richtlijnen op. Ook in het onderwijs. Krijgt in Zweden een school jaarlijks enkele A4-tjes met regels waarbinnen de schoolleiding dient te werken, hier krijgt elke school maandelijks een lijvig rapport waarin tot detail elk protocol wordt behandeld. Uit ervaring weet ik dat alleen al het maandelijks sorteren van deze papiermassa enkele uren werk kost. En dan wordt je nog geacht het allemaal te lezen en te kennen ook! Zo is er een handleiding die je verteld waarop je moete letten bij de nummering van de inhoudsopgave en wordt het protocol "Omgaan met probleemkinderen" aangepast na elke keer dat de media iets verzonnen heeft over het onderwerp. Ik stel voor om het Zweedse systeem te volgen: Elke school krijgt een budget en een paar regeltjes; Er wordt geen onderscheid gemaakt op basis van afkomst danwel huidskleur van kinderen. Kinderen die extra aandacht behoeven krijgen dat van de klasse-assistent of gaan in extreme gevallen naar het speciaal onderwijs. Alle scholen worden openbare scholen. Waarom schisma's kweken tussen groepen kinderen door op speciale Katholieke, Islamitische of Vrije scholen kinderen te leren dat zij geen respect mogen hebben voor mensen die een andere leefrichting prefereren?



Een soortgelijke vraag stelde ik aan de Jehova's Getuigen die ik vanmorgen staande hield om hen met vragen te bestoken. Niet al mijn vragen wisten zij naar tevredenheid te beantwoorden. Kunnen zij die mooi stellen aan hun lotgenoten op hun bijeenkomst des zaterdags. Dat was niet de enige goede daad die ik vandaag heb verricht. Heb namelijk ook nog een therapeut blijgemaakt met de wetenschap dat zijn therapie werkt: ik ben er weer aardig bovenop en vooral wat minder gefrustreerd. Naast het verrichten van de noodzakelijke huishoudelijke karweitjes was er gelukkig ook nog tijd om te genieten van m'n hangmat. Het leven is goed en er zijn momenten dat ik het niet erg vind tijdelijk werkloos te zijn...;-)



Geef toe: het is toch waarlijk genieten wanneer je zoon geniet van een ontspannen halfuurtje (nadat hij den gehele middag in het Vondelpark had gespeeld!) in het bubbelbad dat wij onder het hemeldak hebben geplaatst terwijl de krieltjes liggen te frizzelen in het frituurvet en er een prettig liedje van Gary Jules uit de luidsprekers bij de computer weerklinkt? Kwam ik nog gewoon om kwart voor zeven thuis dan was het qua tijd een stuk krapper geweest.