Toekomst



Mijn toekomstbeeld van "Nederland over twaalf jaar":

Hans Wiegel is Minister-President; wie wil douchen werpt eerst een muntje in de watermeter;
Kinderen krijgen voor hun verjaardag van papa en mama een stuk zeep of een tandenborstel, keurig ingepakt in een afgescheurd blad uit de gratis huis-aan-huis verspreide krant "Ons Nederland"; 's Avonds speelt men Ganzenbord bij kaarslicht bij gebrek aan electriciteit.



Vooralsnog, echter, is het niet zover en hebben wij het relatief eigenlijk vrij goed. Zo besteedde ik vanmorgen wat "kwalitijd" met Dayna, de Ferman's jongste zusje, terwijl m'n zoon zich met z'n oudste zus onderhield. Met de twee oudste kinderen vervolgens nieuwe waterplantjes gehaald voor de goudvissen, boodschappen gehaald en het inktpatroon van m'n printer laten bijvullen. Heb met die laatste aktie toch maar even zo'n twintig euro bespaard. Niet gek voor een vijftal minuten werk!


Niet veel later op de dag waren wij bij de eerste schouwing van de pilot videoclip "In de Staat van Narcose" bestemd voor Spinvis. Ondermeer buurvrouw Angélique was er getuige van hoe ondergetekende oprecht verbaasd was toen hij samen met een paar andere acteurs naar het podium werd geroepen om een officieel bedankje in ontvangst te nemen van het produktieteam "Springvloedflim". Naderhand gingen wij even langs bij de woonboot van Paap om Fer's schooltas op te halen die hij gisteren bij Thura in de hal had laten staan.

Bij thuiskomst zagen wij nog juist buurvrouw Angélique de schemering tegemoet fietsen. Na het geïmproviseerde avondeten Eva's schrale plekjes op de huid even behandeld en de gezamenlijke dag afgesloten met een overheerlijke groepsknuffel.

Sushi



Heb zojuist nog even de AIVD-site gecheckt: er is geen vacature voor een nieuwe tolk, nog voor een sporenwisser. Zijn de betreffende blunderende medewerkers dan niet ontslagen?




Minder vermakelijk is het dat Langedijk de knaak voor het aangeven van wetsovertreders heeft her-ingevoerd. Nadat de Duitse bezetter ons land had verlaten was het uitgeven klikgeld niet meer aan de orde. Tegenwoordig schijnt men weer te vinden dat klikken beloond moet worden. De vorm mag dan gemoderniseerd zijn (Staatsloten), het principe blijft hetzelfde.




Ferdinand heeft weer een historisch hoogtepunt bereikt in zijn nog zo jonge leven: de laatste paar dagen is hij bezig geweest met het opzetten van zijn eerste werkblad-document ooit. Het gaat om een wedstrijdschema voor zijn hand-tennis team "De Fireballs". Deze sport, die wel iets wegheeft van het Zuid-Afrikaanse muurbal, gecombineerd met het Spaanse Pelote maar dan liggend op de grond met uitsluitend de hand als slaghout, werd ontwikkeld door de Ferman en zijn maten van de opvang. Gaaf, niet? De meest notoire tegenpartij heet "De Boeldogs". Fijn, wanneer kinderen kinderen zijn...;-)


Zo speelde hij vandaag heerlijk met Noah, het zoontje van Thura, bij wie wij vanavond sushi hebben gegeten.
Het was fijn te kunnen genieten van een gemoedelijk sfeertje. Zelfs het feit dat m'n zoon per abuis z'n schooltas aan de andere kant van de stad heeft laten staan doet geen afbreuk aan dat gevoel. Het toeval wil dat een vriend van de gastvrouw nagenoeg bij ons om de hoek woont. Morgen kunnen wij derhalve de tas daar ophalen. Errug tof!