Prachtig



Het heeft wel wat als het laatste wat je hoort voordat je in slaap valt het gezang is van een negenjarig jochie dat blijkbaar goed in z'n vel zit. Dat bleek ook vandaag toen hij belde vanaf verblijfadres "oma": de slee doet het nog erg goed en hij is lekker enthousiast bij het WK-schaatsen kijken. Zelf zit ik nog iets minder goed in m'n vel.
Wel had ik opeens weer trek in chocola. Goed, toen ik een stukje nam werd ik stante pede misselijk maar toch, het begin is er. Vandaag voor het eerst sinds dinsdag koortsvrij en dankzij de goede zorgen van buurvrouw Angélique zit ik voorlopig niet om paracetamol verlegen. Bovendien had zij een lekker maaltje voor mij gekookt: rijst met kip.




"Aan Uw stem te horen bent U in de zeventig. Klopt dat, mevrouw?"
Ik voelde me al niet helemaal topfit en dan zo'n opmerking te verduren krijgen van zo'n marketingbureau-onderzoekventje...AAARRRGGGHHH!




Het mooiste eerbetoon aan Rinus Michels vond ik wel het pruillipje van Ruud Gullit bij de minuut stilte voor zijn oefenmeester. Zo'n grote stoere kerel die z'n emoties niet de baas kan. Prachtig, toch? Bijna net zo fraai als het idee van Hans Wiegel als minister-president van dit geweldige land...



(En nu snel niet meer duizilig zijn. Het wordt zo langzamerhand knap irritant. Probeer maar'ns te typen als je toetsenbord beweegt!)

Koud



Peter Kooiman van het Centraal PlanBureau (CPB) heeft iets leuks bedacht: wie niet werkt krijgt geen eten. Okee, hij stelt het niet zo strikt. Wat hij wel stelt is dat diegenen die kunnen werken daartoe moeten worden verplicht. Heel leuk plan, meneer Kooiman. U gaat er in uw eentje voor zorgdragen dat de KPN niet binnenkort 8000 mensen op straat zet? U gaat ervoor zorgen dat er duizenden betaalbare plekken in de kinderopvang bijkomen? Als U dat allemaal geregeld heeft dan praten we nog'ns verder. Akkoord?




Het valt niet mee om in te slapen wanneer de telefoon voortdurend gaat. Steeds dezelfde dronken idioot met verhalen die steeds warriger worden. Uiteindelijk uit arren moede de stekker er maar uitgetrokken, zeer tegen mijn gewoonte in. Er kan immers serieus iets aan de hand zijn en dan ben je zomaar niet bereikbaar. De laatste tijd blijkt dat ik bereikbaar ben voor diegenen die hulp willen bieden, op welke wijze dan ook. Vaak zelfs uit onverwachte hoek. Errug tof, allemaal! Kreeg de tip om niet teveel tegelijk te willen maar m'n leven te zien op micro-niveau. In het kader daarvan heb ik vandaag niet meer gedaan dan de afwas en heb ik een stapel strijkgoed opgeborgen. M'n lichaamstemperatuur blijft schommelen rond de 38.2 en ik moet mijzelf dwingen af en toe iets te eten. Ben inmiddels wel ruim drie kilo afgevallen in de afgelopen week. Hoera!


Ferdinand kwam thuis met rode ogen van vermoeidheid en pret. Het ziet er naar uit dat hij vanavond eerder in bed ligt dan z'n vader. Dit in tegenstelling tot de routine van de afgelopen twee dagen...




Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Rinus Michels.