Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zaterdag, februari 26, 2005

Koel!



Gisteravond nog even gezellig op visite geweest bij buurvrouw Angélique en vanavond heerlijk gegeten van de kipfilet die zij meegaf. Ferdinand heeft zojuist zijn zusje voorgelezen uit Zaza's baby Broertje. Bij het ophalen van Eva, vanmorgen viel het mij weer op hoezeer haar zusje Dayna op mijn zoon lijkt. Zou zij dan toch...? Uit een eerdere vaderschapstest bleek in ieder geval dat de huidige vriend van haar moeder (tevens ex-vriend en minnaar ten tijde van mijn relatie met haar) niet de biologische vader is. Bovendien is voormalig buurvrouw Miriam errug stellig in haar bewering dat zij alleen met hem en mij op onveilige wijze lichaamsvloeistoffen heeft uitgewisseld tijdens ons officiële langdurig samenzijn. In elk geval wil Ferdinand haar graag als zus, Dayna wil hem graag als broer en ik wil een heleboel kinderen. Dat lijkt dus een uitgemaakte zaak. Nu nog mijzelf overtuigen...


Uit het een of ander onderzoek blijkt dat mensen met én een minimum-inkomen én tenminste 1 kind niet voldoende geld overhouden na aftrek van de kosten van levensonderhoud om leuke dingen te doen. Onderhoud van een huisdier of het aanschaffen van tussentijdse cadeaus zit er doorgaans niet in. Wisten we nog niet.
Verder negeert onze regering de wens van het Nederlandse volk door doodleuk meer militairen naar Afghanistan te sturen. Dit onder het mom van terrorisme-bestrijding. Als ik nu'ns preventief Schiphol opblaas zodat terroristen dit niet meer kunnen, krijg ik dan een lintje vanwege het voorkomen van een terroristische actie?
Lijkt me wel koel. (En ben ik nu meteen een potentiële terrorist wiens burgerrechten hem per direkt mogen worden ontnomen? Spannend!)

vrijdag, februari 25, 2005

Ruilen?




Waarom komen mensen in 's hemelsnaam bij mij geld lenen? Onbegrijpelijk!
Bovendien weiger ik pertinent verslavingen te bekostigen.
Vroeger was ik een stuk makkelijker. Wellicht schuilt daar het probleem.
Maar ik heb nieuws voor de wereld: ik laat mij niet meer gebruiken. Zo.



Gisteravond ouderavond op het werk. Met een redelijke opkomst bespraken wij de praktische uitvoering van het nieuwe beleidsplan. Verder vertelden de ouders dat het hen opviel dat er, vergeleken met ruim een jaar terug veel meer harmonie heerst in de groep en de kinderen een stuk rustiger zijn. Het kan toeval zijn dat de intrede van harmonie in de groep exact samenviel met de aanvang van mijn werkzaamheden aldaar...

Als je verder hoort dat een kind incidenteel mijn naam noemt wanneer zij haar papa bedoelt
en de broer van één van de kinderen jou op het schoolplein aan z'n vrienden voorstelt met de mededeling:"Deze gozer is vet koel, weet je, vet koel!" dan doet dat je serieus overwegen het werk niet op te geven. Negatieve factoren zijn helaas moeilijk buiten te sluiten maar misschien moet ik dat toch maar harder proberen.

Ferdinand pastte intussen op oma...



Vandaag vond de herdenking plaats van de februaristaking. Duizenden arbeiders legden op 25 februari 1941 het werk neer uit protest tegen de vervolging van Joden, opgezet door de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog. Gelukkig komt het niet meer voor dat mensen worden onderdrukt om hun herkomst. Toch? Kan iemand dat ook even doorgeven aan de Hutu's, Tutsi's en Twa's in Rwanda? En de Koerden in Irak, Iran, Syrië, Rusland en Turkije? En de Tibetanen in...eh...Tibet? En de Serviërs? De Palestijnen? Aboriginals? Indianen?
Kan diezelfde persoon dan meteen even doorgeven aan die gasten die mij moeten hebben dat ik niet paranoïde ben?




Daarbij doel ik bijvoorbeeld op hen die glimlachend toekeken terwijl ik mij vanmorgen zwetend een weg baande door het formulier "kwijtschelding verzamelde gemeentelijke heffingen 2005". Bijna twee uren was ik zoet met het zoeken naar contracten, rekeningafschriften en andere bewijzen van mijn bestaan. Bovendien diende een en ander gekopiëerd, verklaard en bijgesloten te worden. Gelukkig bood mijn moeder morele steun. Wat natuurlijk altijd prettig is. Echter, na een vreugdevolle edoch behoorlijk vermoeiende werkdag bleek dat de postbode een verrassing voor mij had: Vijf brieven waarbij er vier gepaard gingen van een bijgesloten in te vullen en op te sturen formulier. Of ik met spoed iets wil opsturen. Voor 1 februari. Van dit jaar. Een ander heeft betrekking op een financiële aanvulling op mijn salaris. Dat moet zondag op de bus. Weer een ander formulier moet voor 1 maart binnen zijn. Ook leuk. Goed tegen de verveling, dat wel...

Ik zou zo graag de tijd hebben om mij te vervelen! Wil er iemand met mij ruilen? Misschien voor een maandje of zo? Om mee te beginnen, dan.