Childright


Googlewhack:

identificatieplicht paspoort geheel kopieeren



Gisteravond kwamen een paar aardige dames mij verlossen van een paar

tassen vol rommelmarktspullen. 15 Euro rijker ben ik nu. En 15 kilo

lichter aan dingetjes en dangetjes. De avond verder doorgekomen met het

kijken naar een onderhoudend filmpje: Deep Blue see. Komisch!

'k Zal'm nog wel een keertje huren want m'n kijkplezier werd bijzonder

vaak onderbroken door plezier van een geheel andere aard. Behalve door

een kort bezoekje van buurvrouw Pieternella werd mijn kijkbuisavondje

gevuld met zoveel vriendelijke telefoongesprekken dat ik mij op een

gegeven moment afvroeg of het niet raadzaam zou zijn een geheim nummer

aan te schaffen. Ongelofelijk hoeveel mensen mij telefonisch weten te

bereiken! Heb ik echt zoveel mensen ooit m'n nummer gegeven?
(In de praktijk viel't wel mee hoor: als ik de telling een beetje heb

bijgehouden werd ik gebeld door twaalf verschillende mensen.)
Vanmorgen werd mijn dag opgevrolijkt door maar liefst drie mensen:
Eerst was het de beurt aan de onvolprezen Juudje die mij samen met haar

zoon en een bloemetje met een bezoek kwam vereren. De laatste keer dat

zij en ik elkaar zagen bleek bij enig nadenken zo'n negentien jaar

geleden te zijn. Sommigen uit m'n vriendenkring waren toen nog niet

eens geboren! Haar zoon Thijs bleek een bijzonder welopgevoede jongeman

van drie turven hoog en bijna evenzovele jaren jong. Ook buurvrouw

Angélique kwam mij verblijden met haar aanwezigheid. Altijd fijn, een

goedmorgen-knuffel. Al met al was ik bijna te laat op het werk.


Na een werkdag waarop wij de kinderen trakteerden op een

spinazie-ovenschotel mocht ik vroeg naar huis omdat het laatste kind
al om tien voor zes werd opgehaald. Dat is wel'ns anders geweest!
Terwijl ik op de tram stond te wachten viel mijn oog op een typisch

Amsterdamsch signaleringsbord bij het Museumplein:"Niet betreden om

verdere schade aan het gras te verkomen." Humor.




br>
Na Dag der Dagen is het de beurt aan een ander "opbeurend" boekwerk dat

mijn aandacht mag delen met de studieboeken: Bloemen op Zolder
(Flowers in the Attic) van Virginia Andrews.
Daadwerkelijk opbeurend
(al is het triest dat het nodig is) is het

werk van de organisatie Childright. Ooit van gehoord?
Opgezet door Jan Tinbergen en gesteund door andere Nobelprijswinnaars

waaronder Nelson Mandela, de Dalai Lama en Mikhail Gorbatschov

bestrijdt men via http://www.childright.nl wereldwijd onrecht jegens kinderen.

Ouder


Googlewhack:

maurits sexgod



Vroeger las ik en dacht te weten. Nu lees ik en weet. Of althans: denk meer te weten. Deze ietwat cryptische zinnetjes staan symbool voor mijn verjaring. Bij het verglijden der tijd vraag je je meer dingen af. Ik wel tenminste. Hoe vergaat dat U eigenlijk?

Had ik U al verteld van Tokkie Tik? Dat is de naam van Ferdinand's nieuwste huisdier: een wandelende tak. Dankzij juf Geertje mag Ferdinand nu voor een exotisch beest zorgen. Geinig, hoor.


Bijna net zo geinig als de nieuwe plannen van Poetin voor wie de aanslag in Beslan wel heel goed uit kwam: hij kan nu de vrijheid van het (Tsjetsjeense) volk nog meer aan banden leggen:.

POETIN WIL DIRECTE DEMOCRATIE INPERKEN



President Vladimir Vladimirovitsj Poetin van Rusland wil naar aanleiding van het gijzelingsdrama in Beslan een "radicale wijziging'' van de machtsstructuur en van het kiesstelsel in Rusland. Hij wil tevens "een radicale wijziging" van het beleid in de noordelijke Kaukasus. Alleen nog zijn persoonlijke ex-KGB-vriendjes kunnen voortaan nog president worden van een deelrepubliek en bovendien worden alle middelen (dus ook de "hulp"van George Junior) ingezet bij de bestrijding van "terrorisme". U weet wel: dat rekbare begrip dat het mogelijk maakt tegenstanders uit de weg te ruimen op een legale, internationaal verantwoorde, wijze.

Ik zeg niet graag "Zie je wel?" maar zie je wel?






En dan is er nog die andere "Rus": Ivan de Verschrikkelijke: De storm die deze naam kreeg heeft veel minder schade aangericht in Cuba dan voorheen was verwacht. Dat krijg de met die communisten onder elkaar...;-)

Hier stormt het nu ook maar wij zitten lekker binnen terwijl oma de weergoden uitdaagt door het aanbod om te blijven pitten af te slaan. Zij haalde Superfer vandaag van de opvang en bereidde samen met hem mijn verjaarseten: Kaasfondue! Ontving vandaag veel liefde, aandacht en cadeau's. Ook op het werk werd ik in de watten gelegd. Leuk hoor. Al voelde ik mij wel ietwat opgelaten bij het zitten op een versierde stoel terwijl de kinderen voor mij zongen. Maar dat een meisje van vier je voortdurend om de hals vliegt, knuffelt en luidkeels "gefeliciteerd" roept, zelfs als zij alleen maar onderweg is naar of van het toilet doet je hartje wel smelten hoor, neem dat van mij aan. Ook een heus flower power meisje heeft mijn hart voor zich gewonnen door gisteren bij mij op schoot te kruipen tijdens het voorlezen, haar vrolijk gekapte hoofdje tegen mijn borst te vleien en toe te staan dat ik met mijn vingers zachtjes door haar haren woelde... Heb ik U al eens laten weten dat ik bijzonder blij ben met mijn huidige baan?

Waar ik ook blij van wordt zijn liedjes als "Ik wou dat ik jou was" van Veldhuis en Kemper" dat momenteel uit m'n PC-speakertjes klinkt en het zien van m'n dochter en haar zusje in de morgenvroegte onderweg naar school.




Een jaartje ouder, een stukje dichter bij het Nirwana waar ik niet naar hoef te streven omdat ik dat gevoelsmatig al bereikt heb. Laat die Hemel maar de Hemel. Ik ben hier al gelukkig genoeg met m'n gezondheid, m'n kinderen,
m'n buurvrouwen, m'n familie, vrienden, collega's en zelfs wildvreemden die mij uiterst vriendelijk bejegenen. Tevens ben ik ervan overtuigd geraakt dat geluk is af te dwingen. Dat heb ik wel geleerd. Was het ooit zo dat ik mij ongelukkig voelde omdat mij vervelende dingen overkwamen, op een dag gooide ik het roer en de "bewijslast" om: Stel je voor dat mij dat ongeluk overkomt juist OMDAT ik mij ongelukkig voel? Dan kan ik geluk afdwingen door mij opzettelijk positief te gaan instellen! En ziet daar: van boekhouder naar kinderverzorger; van geen vader naar voltijds én weekendvader; van partner naar geen partner en van "Ik kan dat vast niet" naar "Ik probeer't gewoon." En al die mensen die mij bij dat proces van verandering hebben gesteund ben en blijf ik meer dan dankbaar. Thanks guys!