Heerlijk verder liggen lezen in Douglas Adams' "Salmon of Doubt" terwijl
Ferdinand zich vermaakte met een waterpistool..eh...sorry: super soaker en z'n vrienden
Samer en Cian. Op de weg terug naar huis nog even bij het Illuseum langsgeweest
om m'n stroboscoop aan hen uit te lenen.
Terwijl "Clouds across the Moon" van the Rah Band draaide maakte Fer
een kaartje voor Dani. Ik mocht ook nog wat toevoegen...
Ik heb trouwens een baan. Vanavond ben ik op gesprek geweest en het resultaat is dat ik ben aangenomen. Goed, voor twee weken als begeleider op zomerkamp maar toch.
Eén van die twee mag m'n zoon mee. en de andere week zit hij deels bij oma en deels bij tante Mary. Goed geregeld, al zeg ik't zelf.
De aansluitende twee weken is ook de opvang gesloten dus zijn wij volledig op elkaar aangewezen. Ik
hoop nog steeds op dat weekje Wales. Anders wordt het een lang weekend
Hotelchequewaardebonhotel. Izz ook leuk...

Stel:Ferdinand heeft met spoed een nieuwe nier nodig. Ik hou zijn hand vast op de afdeling intensieve zorg en heb reeds getekend voor toestemming om hem te laten opereren. De artsen kunnen nog niet beginnen omdat beide ouders moeten tekenen
en de andere ouder heeft "gewoon geen zin" om haar bed uit te komen. Uiteindelijk zullen de artsen wellicht ook zonder haar toestemming besluiten over te gaan tot opereren maar het is te laat. Ferdinand sterft. Reaktie van buurvrouw Johanna: "Sorry, maar ik was zo moe..." De tijd die het mij zal kosten om haar te laten weten wat ik van haar reaktie vind zal ik vergeten dat ik een geweldloos bestaan predik. Hoe is dit scenario te voorkomen op een juridisch legale wijze? U raadt het al: zij is wederom niet komen opdagen om met ons naar de deelraad te gaan...Suggesties zijn welkom. [/tirade]
18 juni 08:26 Council of the European Union, Brussel, BelgiëWie zit daar voor aanvang van den werkzaamheden nog even mijn blog te bekijken?
Niet dat ik't graag wil weten, hoor. Ik ben alleen nieuwsgierig...
Maagdelijke paden in mijn cranium worden gedefloreert door de door buurvrouw Angèlique geïnitieerde geheugentraining. Een nieuwe wereld ligt aan mijn voeten. Een machtig gevoel...
Gisteravond nog even met Wilma een aantal details besproken van ons naderend avontuur
en Daniëlle een fijne droomtijd toegewenscht. Nog even een handwasje gedaan, gestreken,
gebabbeld met de visiterende buurvrouw A, gedoucht en geslapen.
Intussen blijft men in Irak vrolijk doorgaan het het doodschieten van demonstranten.
Je moet tenslotte toch wat met je vrije tijd, nietwaar?
Nederland zal troepen sturen om de Amerikanen bij te staan. Da's aardig...
Ik ga met m'n zoon naar het Vondelpark. Mazzel!