Heb vandaag het begin van de karateles mogen bijwonen: De kinderen waren aan het rondrennen en keetschoppen; Ferdinand stond aan de kant met de handen op de rug en met een meewarig glimlachje het geheel te aanschouwen...Het blijft toch een bijzonder joch!
Moet morgen ff m'n excuses aanbieden aan de opdrachtgever van m'n klusje van zaterdagnacht. Hij belde gisteravond om te vragen hoe't gegaan was en ik was een beetje kort en bondig. Eigenlijk gewoon wat kortaf. Mijn excuus? Twee mooie vrouwen die mij verwenden: de een masserde m'n schouders en nek en de ander nam m'n voeten onderhanden...Tsja, dan wens je niet gestoord te worden...;-) Een teken van ouderdom:ik verlang terug naar de tijd van de eenvoudige computer-spelletjes. Jeweetwel: de tijd voordat "spelen" "gamen" werd genoemd.
Kom net terug van buren D & B waar ik hem wat morele steun verleende tijdens de installatie van z'n nieuwe harde schijf.
Het verliep allemaal vlekkeloos! Ondertussen lekker een beetje met ze bijgekletst. Realiseerde me andermaal dat ik hen eigenlijk veel te weinig spreek. Is dat een probleem van deze tijd? Dat we veel dingen zo vanzelfsprekend nemen dat we niet eens de moeite nemen om elkaar te vertellen dat we't goed doen of steun te verlenen als 't eens wat minder goed gaat. Zelfs elkaar geen goedemorgen wensen? Misschien moeten we eens wat vaker met onze buren praten (neem mij maar niet als voorbeeld! *grin*) en erachter komen dat ook zij gewoon mensen zijn met angsten en dromen, verlangens en verledens.
Over dromen gesproken: tijd om dat te gaan doen. Oftewelterusten!

Had vanmiddag even serieus last van het "oeps"-gevoel toen Janine mij in de kroeg wist te vertellen dat 't al half vijf was.
Laat dat nou net het tijdstip zijn waarop ik geacht werd Fer op te halen van z'n feest...Kon gelukkig geld van haar lenen voor de taxi zodat ik niet zo heel erg te laat kwam.Nadat we haar hadden opgepikt en eea was uitgelegd hebben we Ferd "afgeleverd" bij het kindermuseum waar ze een toneelstukje hebben opgevoerd en een rondleiding hebben gehad. Het viel wel op dat hij nog een beetje ziekjes was maar de kinderen hebben zich goed geamuseerd. Was dus bijna te laat omdat 't errug gezellig was met Janine. Heerlijk met haar, alsof we elkaar al jaren kennen, zitten kletsen over politiek, geschiedenis, kinderen, trouw en respect en wat er verder zoal ter sprake kwam. Op een gegeven moment kwam ook nog een bekende van haar erbij zitten met z'n baby-zoontje en verloor ik helemaal de tijd uit 't oog....
Gelukkig komt straks Thura voor ons koken want na afgelopen nacht en de paar wodka'tjes van daarstraks voel ik me even tot niets meer toe in staat. Ben niet alleen wat licht in het hoofd maar heb ook nog overal spierpijn. Misschien kan ik iemand verleiden tot het geven van een massage? Selamat makan!