Ik voorspel een opstand

Opstand

In theorie kan-ie prima werken, die Participatiewet. Maar wie weet na te denken weet dat de praktijk te weerbarstig is. En dat leidt tot excessen. Een oma kreeg een boete van €34.000 (!) vanwege het 'illegaal' oppassen op haar kleinkind. Zij is namelijk arbeidsongeschikt en door op te passen 'bewees' zij dat zij kan werken. Bovendien 'stal' zij het baantje van een betaalde oppas of een kinderdagverblijf. Een werkloze dame uit Spijkenisse zette geheel belangeloos en vrijwillig een inloophuis op voor kankerpatiënten en hun familie op en steekt daar 40 tot 50 uren per week werk in. Helaas staat het inloophuis niet in haar eigen gemeente en dus is zij - volgens de regels van de Participatiewet - 'niet nuttig voor de maatschappij'. De gemeente gaat haar nu verplicht 'nuttig' vrijwiliggerswerk opleggen wat zij moet doen om haar uitkering te mogen behouden. Helaas kan zij daardoor het inloophuis niet meer in stand houden. Een gemeentewoordvoerder weigerde - uiteraard - te reageren op de kwestie. Ik denk dat het niet lang meer zal duren voordat mensen massaal in opstand komen.

Verbreek de ketenen

Elk jaar vindt in Amsterdam het Keti Koti festival plaats. Naar verluidt betekent de naam zoiets als 'verbreek de ketenen'. Het is een feest om te vieren dat ooit de slavernij is afgeschaft. Vieren wij over een eeuw of wat het einde van de Participatiewet? Mensen worden tegen hun wil in fulltime tewerkgesteld in ruil voor voedsel en onderdak. Want meer valt er niet te betalen van een bijstandsuitkering. Ik ken mensen die heel hard roepen dat zij het niet erg zouden vinden: zoveel geld krijgen voor niets doen. 'Alleen mensen die betaald werk verrichten zijn nuttig voor de maatschappij!' Blijkbaar vinden zij hun partner en hun moeder dus lui...

Protest

Ik roep hen bij deze op hun baan af te dragen aan iemand die er wél eer in stelt en de daad bij het woord te voeren. Ik voorspel dat al die roepers hypocriet blijken te zijn en dat zullen weigeren. Ik voorspel ook over enkele jaren een massaal protest op het Museumplein in Amsterdam waarbij de betrokken politici ter verantwoording worden geroepen.

Lege winkelpanden

Amsterdam gaat steeds meer op Barcelona lijken: steeds meer lege winkelpanden ontsieren de ooit zo bedrijvige straten. Vooral op plaatsen waar ooit kinderdagverblijven zaten valt de leegte op. Logisch ook, want wie kan er heden ten dage 1200 euro per maand betalen voor kinderopvang? Zeker als oma het doet voor een doosje bonbons. En welke zelfstandige kan de duizenden euro's aan huur voor een winkelpand opbrengen, elke maand weer? Woningcorporaties - tot 1994 stichtingen en verenigingen zonder winstoogmerk maar vanaf toen commerciële bedrijven - vragen steeds meer geld voor huurwoningen en winkelruimtes (terwijl de miljarden euro's die zij in reserve hebben niet worden gebruikt voor het opknappen van oude woningen of het bouwen van nieuw) maar steeds minder mensen kunnen die vaak absurde bedragen opbrengen. Neem woonwarenhuis V & D. De directie vroeg het personeel een loonoffer van bijna zes procent. Maar levert zelf niets in. Dat is blijkbaar heel normaal.

http://nos.nl/artikel/2018284-v-d-is-voorlopig-gered.html

Je zal je hele leven bij het bedrijf hebben gewerkt en ontslagen worden alleen omdat de investeringsmaatschappij die het bedrijf gekocht heeft vindt dat het te weinig winst maakt. Je zou er bijna van gaan huilen!

Gewoon mooi

En dan nu even, omdat het gewoon mooi is, ook al heeft u het waarschijnlijk al eens eerder gezien:
Hungarian Shadow Dancers 'Attraction' met de muziek van Emeli Sandé, 'Read all about it'

De week voorbij

Maandagavond genoot ik van de verplichte rust die de inwijding van een nieuwe broeder met zich meebrengt: een paar uur lang geen internet, geen gesprekken over de toestand in de wereld. Nee, in plaats daarvan gaat het eenvoudigweg om samen zijn. Er waren ook broeders bij uit andere delen van het land. Je kent elkaar absoluut niet maar toch ben je vertrouwd genoeg met elkaar om elkaar van alles toe te vertrouwen.

Wie interesse heeft (niet zozeer om toe te treden maar vooral om vooroordelen te laten wegnemen en een beetje te leren wat vrijmetselarij nu toch eigenlijk is), volgende week maandag is er is 'onze' loge een zogeheten  'Avond voor belangstellenden'. Op deze website kunt u terecht voor meer informatie en eventueel aanmelden voor de avond. Vrouwen kunnen geen lid worden van onze loge maar wel van de Orde van Weefsters (alleen voor vrouwen) of van Le Droit Humain (gemengd)

Dinsdag was ik naar de tandarts, had ik een buurvrouw op de thee, schreef ik een stuk of acht sollicitaties en melde mij aan bij de Voedselbank. Daarna haalde ik een pakje melk (met 35% korting sticker!) bij de Albert Heijn en - hoewel ik daar officieel niet voor in aanmerking kwam - ontving daarbij een moestuintje van de caissière. Misschien zomaar of misschien wel een beetje omdat ik met haar flirtte. Iets wat ik normaliter nooit doe (en mijn vriendin en mijn moeder weten dat ik daar helemaal niets van meen...)

Woensdag had ik helaas nog steeds hoofd-, keel- en spierpijn dus deed ik alleen het noodzakelijke huishouden. En schreef ik een paar sollicitatiebrieven. Ook keek ik een paar oude afleveringen van The Big Bang Theory, deed mijn belastingaangifte en maakte een begin met het te koop zetten van mijn DVD-collectie: mijn winkeltje

Nadat ik donderdag papieren had opgehaald om te administreren werd ik onderweg terug naar huis vergast op een gratis kopje koffie met een heerlijk koekje. De traktatie werd mij aangeboden door een dame van een filiaal van 'Sterdoekoe' (Vrij vertaald). Hoewel zij andere voorbijgangers in het Nederlands aansprak sprak zij mij in het Engels aan. Blijkbaar heb ik geen typisch Nederlands uiterlijk. Of zo. 's Avonds vroeg een jonge dame zich af hoe Pippi Langkous toch zo sterk lijkt op het witte doek en vertelde mij dat haar favoriete muziek de jazzmuziek van Louis Armstrong is. De jongedame is vijf ('Bijna vijfeneenhalf!') en is de dochter van vrienden van mij. Wij gingen gezellig samen uit eten

en waren net op tijd terug voor bedtijd.

Uiteraard probeerde zij het pyjama aantrekken en naar bed gaan uit te stellen want spelen is zo veel leuker. Haar uitstelsmoesje bestond er uit dat zij steeds weer een ander liedje bedacht en zong. Ik stelde haar dus voor een uitdaging: 'Ik denk dat jij geen liedje kunt zingen terwijl jij je pyjama aantrekt!' En voilá...;-)

Buikpijn voorkwam dat ik goed sliep maar toch heb ik vrijdag maar wat aan een kasboek gewerkt en de wandeling gemaakt naar de Voedselbank voor een flinke tas vol gratis eten. Om je kinderen te eten te geven moet je wel eens je trots opzij zetten. De lokatie was een loods, verstopt onder een parkeergarage. Mensen mochten eens zien dat er armoede bestaat in een stad als Amsterdam! Er waren mensen bij die leven aan de zelfkant van de maatschappij ('junks' dus) en er was een blinde mevrouw van middelbare leeftijd die bij geen enkele werkgever nog welkom is, geen zelfstandig werk kan aannemen en daardoor dus afhankelijk is van de Voedselbank. Zij werd netjes begeleid door een vrijwilligster. Hoewel ik het begin van de dag wat neerslachtig was, wist ik mij aan het begin van de middag te herpakken. Misschien dat het positief denken écht helpt want een scenariste nam contact met mij op omdat zij een film wil schrijven met mij in één van de hoofdrollen. Best gaaf!

Uiteraard publiceerde ik weer een verhaaltje op vrijdag en de dag werd beëindigd met een gezellige verjaardag. Zelfs met levende muziek!

Zaterdag waren wij aanwezig op de 'neefjes- en nichtjes dag' bij mijn schoonvader en diens gade. De aanwezigen waren vooral familieleden van haar kant. Leuk om mee kennis te maken! En het eten was fantastisch! Hier de kindertafel:

En hier mijn vriendin met een nichtje en de nieuwe kat van haar vader:

Vandaag hadden wij wéér een jarige: de vier-jarige dochter van vrienden. Onderweg naar de verjaardag in Leiden

(een uitgeputte jarige)

 (Nog even wat hapjes opmaken)

liepen wij even rond in natuurgebied De Vlietlanden:

Daar maakten wij onze eerste duoselfie van dit jaar:

Dit weekend genoten wij ook van het WK langebaanschaatsen in Calgary. Leuk vond ik dat bij de eerste vijf mannen op de uitslagenlijst mannen staan van vijf verschillende nationaliteiten. Heel tof voor het internationale schaatsen! En een Nederlander op plek één. Bij de dames wist Ireen Wüst haar wereldtitel niet te prolongeren. Die ging naar de sympathieke Tsjechische Martina Sablikova.

Bij thuiskomst vandaag wachtte mij een mazzeltje: kaartjes gewonnen voor een lezing!