Hoe help je iemand die geen hulp wil?

Als je als Amsterdammer in Rotterdam in een elektronicazaak staat, wat doe je dan? Je stelt de homepage van een tablet in op de Amsterdamse nieuwszender AT5.nl...

Wij waren er voor de première van een film waar een vriendin van ons in speelt: Het Geheim van Sophia. Niet geproduceerd door het indertijd in Amsterdam opgestarte Emma kinder TV maar door Sophia TV. Zeer vermakelijk en Hitchcock en Van Warmerdam zijn maar amateurs vergeleken bij deze productie! Vanavond gaat in elk geval mijn vriendin vroeg naar bed want de jetlag houdt haar op de verkeerde tijden wakker.

In Amerika worden mensen wakker. Er gaan zelfs stemmen op om wapens te zien als auto's: iedereen die er eentje wil moet met theorie- en praktijkles bewijzen om te kunnen gaan met de verantwoordelijkheid die hoort bij het bezit. Mensen die tegen dit voorstel zijn bewijzen daarmee - in mijn ogen - dat zij psychisch te labiel zijn om een dodelijk wapen te bezitten.

Wij kunnen er lang en breed over discussiëren maar denken dat je met meer geweld een einde maakt aan geweld is gewoon dom. Net als bellen in plaats van opletten in het verkeer. Alleen al in Nederland worden duizenden ongelukken (gelukkig niet allemaal met dodelijke afloop) per jaar veroorzaakt door mensen die denken dat zij goed zijn in multitasken. Terwijl - volgens recent onderzoek - maar 12 procent van de mensen daar goed in is. Dat zijn dan vooral vrouwen. Niet zozeer omdat hun hersenen beter zijn afgestemd op meerdere dingen tegelijk doen maar vooral omdat zij er meer ervaring in hebben. 

Echt niemand kan alles alleen, laat staan tegelijkertijd. Waar het kan biedt ik mijn hulp aan.

Sommige mensen zijn lastig te helpen: biedt je hen hulp aan dan ben je hen aan het kleineren ('Waarom denk je dat ik het zelf niet kan!?') maar doe je dat niet dan schreeuwen ze uit dat niemand hen wil helpen. Voor mij houdt het dan op. 

Hoort u graag de keiharde waarheid?

Vanmorgen was ik even duizelig en misselijk na het halen van mijn maandelijkse anti-allergie prikken en laat in de middag vergaderde ik mee met het bestuur van http://www.sbow.nl. Altijd leuk maar niet zo leuk als je partner weer zien na afwezigheid...

Het was natuurlijk een fijn weerzien met de CEO van Rataplan Design https://www.facebook.com/RataplanDesign?ref=ts&fref=ts, gisteravond op Schiphol! En ja, wij hadden elkaar heel wat te vertellen maar het meeste daarvan is privé...;-)

Sommigen roepen dat alles transparant moet zijn, dat geen enkele organisatie of persoon geheimen mag hebben. Nou, sorry, maar ik hoef echt niet te weten wat bijvoorbeeld zangeres Anouk doet in het privé-gedeelte van haar leven en wellicht zijn er dingen uit het verleden van mijn vriendin die ik liever niet weet. Ik hou van haar om wie zij is en wat zij misschien ooit gedaan heeft (en met wie) doet voor mij niet ter zake. Zo vindt ik dat Anouk gewoon goede liedjes moet produceren. Haar mening over Zwarte Piet is voor mij niet van belang. Amerikanen (met name want ook Nederlanders zijn soms zo) denken daar heel anders over. Zo werd 'The Science Guy' in Texas weggehoond omdat hij het waagde te verkondigen dat de maan zonlicht reflecteert en niet van zichzelf licht uitzend. Ofwel: tegenstanders van Bill Nye hebben blijkbaar recht op vrijheid van meningsuiting maar de entertainer zelf niet...http://www.thinkatheist.com/profiles/blogs/bill-nye-bood-in-texas-for

Sommigen zeggen alles wat zij willen onder het mom van vrije meningsuiting. Zelf zie ik het als een teken van beschaving wanneer mensen er in slagen hun mening voor zich te houden. Mensen zeggen bijvoorbeeld: 'Wat een waardeloos stuk zeg,  wat je laatst schreef! Maar dat is natuurlijk alleen maar mijn mening. Ik bedoel er verder niets mee, hoor en wil jou als goede vriend zeker niet kwetsen!' Dan behoor je dat - als goede vriend - blijkbaar lijdzaam aan te horen, het hoofd te buigen in deemoed en die goede vriend te bedanken voor zijn eerlijkheid. Je mag absoluut niet reageren met: 'Dankjewel voor je opmerking. Mag ik daaraan toevoegen dat je beter kunt stoppen met vioolles? Want die klanken die jij produceert doen niets anders dan alle katten uit de buurt wegjagen! En dat zeg ik natuurlijk als vriend en zeker niet omdat ik je wil afkraken.' Uiteraard krijg je dan de wind van voren. En terecht. Je dient kritiek nu eenmaal op een beschaafde manier te uiten want geen van allen houden wij van de keiharde waarheid.

Vandaag neem ik u mee naar mijn jeugd. Naar mijn tienerjaren. De tijd dat ik nog vol hoop en idealen zat. En eigenlijk heb ik die nog steeds. Wellicht dat daarom mensen zeggen dat ik nooit volwassen ben geworden. Als het echt zo is dat je je idealen overboord moet gooien om jezelf 'volwassen' te mogen noemen...nou, laat mij dan maar lekker jong blijven! Hoe dan ook: ik kwam toen via een klasgenoot in contact met bands als Slauerhoff en Weekend at Waikiki. Onlangs had ik contact met een platenverkoper die mij wellicht in bezit kan brengen van de betreffende geluidsdragers! Hier een voorproefje: ik nodig u uit om op deze link http://www.weekendatwaikiki.com/muziek_mp3_weekendatwaikiki.htm te klikken, het eerste album uit te zoeken en dan te kiezen voor 'No way to go', één van de favoriete muziekstukken uit mijn tienertijd.

Op gitaar speelde indertijd ene Tom Holkenberg. De wereld zou hem later leren kennen als Junkie XL. Nou, vooruit, omdat u er op aandringt nog een stukje muziek van Weekend at Waikiki: