Persoonlijk denk ik dat de frustraties van Geert Wilders voortkomen uit een gevoel van eenzaamheid. Hij is namelijk het enige lid van de PVV. En zelfs het enige lid van de stichting Vrienden van de PVV. Bovendien het enige lid van zijn familie dat zijn Indische afkomst verloochent.
Verder is hij de enige man in Nederland die een buitenlandse echtgenote met twee paspoorten mag hebben. Daarnaast geldt uitsluitend voor hém dat uitschelden wordt gezien als vrijheid van meningsuiting. Het uitschelden van Geert Wilders is géén vrijheid van meningsuiting.
Gefrustreerde eenzame vriendenloze mensen slaat vaak wild om zich heen in de hoop op aandacht. Doorgaans uitsluitend verbaal. Gelukkig.
Nu ben ik maar een simpele hobby-amateur-psycholoog maar het zou kunnen, toch?
Ik bedoel maar: wanneer zou de laatste keer zijn geweest dat iemand 'Ons Geert' mee vroeg naar de film?
M'n zoon en ik gingen gisteren. En zo zagen wij 'The First Avenger', ofwel 'Captain America'. Vroeger verslond ik al die superhelden-boekjes maar tegenwoordig doe ik het wat rustiger aan wat mijn aankopen betreft.
Mijn eerste comics las ik al op jonge leeftijd, ongeveer in de tijd dat mijn 8-jaar oudere broer zijn muzieksmaak begon te etaleren. Daardoor ben ik gaan houden van de hardrock van de jaren '70. Logisch ook: wat je veel hoort gaat je bekend in de oren klinken en ga je vrijwel vanzelf 'mooi' vinden. Althans, in de tijd dat je persoonlijkheid nog wordt gevormd.
Het verklaart ook mijn voorkeur voor de oude New Wave omdat ik op de middelbare school een beetje een buitenbeentje was en liever met de andere buitenbeentjes naar Siouxsie and the Banshees luisterde in het tekenlokaal dan met de grote massa staan swingen in de aula op de disco uit die tijd.
Neem het dus uw tiener niet kwalijk wanneer hij of zij naar muziek luistert die u niet kan boeien. Het is heel normaal dat hij of zij liever naar top40-muziek luistert dan naar de favorieten van pa en ma. Zeg'ns eerlijk: u zegt misschien wel dat de muziek uit 'uw' tijd beter was dan die van nu maar ook indertijd was dat waarschijnlijk maar gewoon Top40-muziek.
Wilt u uw kind overtuigen van het plezier van luisteren naar uw favoriete platen, draai die dan wat vaker in zijn of haar bijzijn.
Misschien wel daarom houdt mijn zoon van 15 van ondermeer David Bowie, The Clash en The Red Hot Chili Peppers en kan ik daarom mijn dochter van tien altijd wel blij maken met een stukje Bach of Jean Michel Jarre.
Gisteren genoten wij van lunch bij mij moeder thuis. Zij had toevallig net een stapel LP's gekregen van een vriend en zo kwam het dat wij zaten te luisteren naar Rudolf Schock.
"People used to have values!"
46 minuten geleden
Ik zal morgenochtend meteen de muziek aanzetten die ik wil horen ;-)
BeantwoordenVerwijderenLove As always
Di Mario
Die had ik al een tijd niet meer gehoord... Thanks
BeantwoordenVerwijderenWat Ollie erover op zijn vorige blog schreef de jongeren vinden wel hun weg in de muziek . En klassiek , waarom niet ? Ook Ollie doet dat eens graag !
BeantwoordenVerwijderenfrustraties komt uit onrust naar je zelf toe.
BeantwoordenVerwijderenkinderen die hun eigen muziekgenre hebben ; dat apprecieer ik erg, maar zoals je zegt, ik denk dat we onbewust toch wat invloeden van ons meegeven
BeantwoordenVerwijderenIk heb mijn muzikale smaak deels doorgegeven aan mijn zoon.
BeantwoordenVerwijderenEn Geert Wilders is een lul. Laat hem maar lekker eenzaam zijn.
merk hier van beide wat: zowel de top 40 wordt geluisterd als de oudjes die mams leuk vindt. Maar dan wel de stevige liedjes onder de oudjes. Want voorkeur heeft de bijna 13 jarig wel!
BeantwoordenVerwijderengrtz,